Αλήθεια, περίμενε κανένας τώρα αυτή η εθνική ομάδα-με τις συγκεκριμένες δυνατότητες και τις συγκεκριμένες απουσίες που είχε-μια καλύτερη εικόνα και καλύτερο ποδόσφαιρο από αυτό που έπαιξε κόντρα στην Ουγγαρία ;

Το συγκεκριμένο ματσάκι «μύριζε» από πριν ότι και αν το πάρουμε, θα το πάρουμε με τα χίλια ζόρια και έτσι έγινε…Γιατί ; Γιατί πολύ απλά το ποδοσφαιρικό μας επίπεδο, ως εθνική ομάδα, κάπου εκεί είναι ! Με την Ουγγαρία, με τη Φινλανδία, με τη Βουλγαρία, με το Ισραήλ, με την Αλβανία κλπ και όχι παραπάνω….

Η διαφορά είναι ότι φίλαθλοι και δημοσιογράφοι καταλαμβάνονται από μεγαλοϊδεατισμό (κατάλοιπο του επιτυχημένου πρόσφατου παρελθόντος με Ρεχάγκελ και Σάντος) και αναρωτιούνται γιατί δεν παίζουμε σύμφωνα με τις…μεγάλες δυνατότητές μας και γιατί δεν κάνουμε εμφατικές νίκες !

Aν πάμε τώρα πιο αναλυτικά στο προχθεσινό ματς με την Ουγγαρία θα δούμε σαφέστατο πρόβλημα ανάπτυξης με τα αμυντικά και κεντρικά χαφ να μην είναι καθόλου δημιουργικά και την ίδια στιγμή τον Σκίμπε να έχει παρατάξει ένα ανορθολογικό μεσοεπιθετικό σχήμα με τρία χαφ (Φορτούνη, Πέλκα, Μάνταλο) που το μόνο που πέτυχε είναι να φτάνει πολύ δύσκολα η μπάλα στον φουνταριστό Μήτρογλου. Την ίδια στιγμή φαινόταν ότι και η άμυνα δεν έστεκε πολύ καλά, αφού φαινόταν ευάλωτη σε ορισμένες αντεπιθέσεις και φάσεις των Ούγγρων…

Πάντως για να λέμε και του στραβού το δίκιο αυτή η εθνική προσπαθεί να παίξει κάπως πιο κανονικό ποδόσφαιρο από το κάτι σαν ποδόσφαιρο της εποχής Σάντος, αλλά το βασικό πρόβλημα της είναι η αθεράπευτη έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.

Γιατί κερδίσαμε εν τέλει την Ουγγαρία ; Γιατί απλά στο δεύτερο ημίχρονο αποφασίσαμε να βάλουμε περισσότερη ταχυδύναμη και πείσμα στο παιχνίδι μας, με αποτέλεσμα να γίνουμε πιο πιεστικοί και γιατί οι παίκτες σταμάτησαν να τρώγονται μεταξύ τους στα λάθη και στις ασυνεννοησίες.

Ευκαιρίες βεβαίως και πάλι δεν βγήκαν, για τους λόγους που αναφέρουμε πιο πάνω, αλλά τουλάχιστον το γκολ ήρθε από έναν από τους λίγους καλούς συνδυασμούς και ατομικές προσπάθειες που έγιναν (Τσιμίκας-Μήτρογλου).

Οι Ούγγροι, ως μέτρια ομάδα και ελάχιστα δημιουργικοί και αυτοί, μπόρεσαν να αντιδράσουν και να ασκήσουν πίεση μόνο κατά το τελευταίο δεκάλεπτο, αλλά χωρίς αποτέλεσμα…

Θα λέγαμε πάντως ότι εκτός από τον σκόρερ Μήτρογλου (μόνο για το γκολ του), τον Ζέκα και τον Τσίμικα, του οποίου η απόδοση ήταν ευχάριστη έκπληξη, δύσκολα μπορείς να βρεις άλλους διακριθέντες στην προχθεσινή ομάδα, χαρακτηριστικό του τι μπάλα παίξαμε !

Πλέον το προσεχές ματς με τη Φινλανδία στο Τάμπερε είναι κομβικό από κάθε άποψη. Και γιατί σε περίπτωση ήττας μάλλον δεν υπάρχει βαθμολογική επιστροφή για εμάς στον όμιλο, αλλά κυρίως γιατί ο καθόλα μέτριος προπονητής  Σκίμπε είναι πασιφανές πως παίζει το κεφάλι του !

Αρχικά πρέπει να πούμε ότι το πρώτο που μετράει είναι οι τρείς βαθμοί που πήρε η εθνική μας ομάδα στην Εσθονία για το Nations league και που μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμοι για τη συνέχεια, διότι οι δυνατότητες της δεν είναι και πολύ μεγάλες.

Οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα θα ήταν όντως μεγάλη αποτυχία κόντρα σε μια Εσθονία με παίκτες μέτριους και κάτω του μετρίου και που της έλλειπε και ο καλύτερος της παίκτης (Κλάβαν, πρώην της Λίβερπουλ).

Όσο για την ενδεκάδα που κατέβασε ο Σκίμπε η απόφασή του να κατέβει με τέσσερις πιο δημιουργικούς μέσους, αυτό είχε και θετικά και αρνητικά στοιχεία.

Από τη μία  κυκλοφορούσαμε καλύτερα τη μπάλα και στο πρώτο ημίχρονο και έφτανε εύκολα στην περιοχή των Εσθονών, αλλά και από την άλλη αυτοί οι δημιουργικοί παίκτες δεν στηρίζονταν και από δημιουργικά αμυντικά χαφ και επωμίστηκαν όλο το παιχνίδι επάνω τους, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να κουραστούν.

Επιπλέον από τα πλάγια δεν δημιουργούσαμε παρά ελάχιστα πράγματα και απορεί κανείς με την εμμονή του Σκίμπε να μην χρησιμοποιεί τον ποιοτικό Χριστοδουλόπουλο και να κρατάει και τον νεαρό Δώνη στον πάγκο.

Η αλήθεια είναι πάντως ότι η εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου ήταν αρκετά καλή για τα δεδομένα αυτής της ομάδας, διότι και έβαλε τη μπάλα κάτω-όπου υπερτερούμε κατά πολύ των Εσθονών-και είχε ένα πλάνο και έβγαλε ενέργεια στο παιχνίδι της.

 Κάπως έτσι ήρθε και το γκολ του Φορτούνη που έκρινε και το ματς και ορισμένες άλλες φάσεις, ενώ δεν κινδυνεύσαμε παρά μόνο σε μία φάση των Εσθονών…

Tο δεύτερο ημίχρονο ήταν μια άλλη ιστορία, αφού η εθνική επέστρεψε στο γνωστό της ποδόσφαιρο της απλής συντήρησης και της χαμηλής δημιουργικότητας. Αυτό έγινε πιο φανερό από τη στιγμή που βγήκε ο Μήτρογλου, ο οποίος δεν είχε κάνει κάτι το ιδιαίτερο μέχρι τότε, όμως ο Σκίμπε προτίμησε να βάλει σέντερ φορ τον Μπακασέτα (που εκτός ότι είναι μέτριος παίκτης δεν είναι και σέντερ φορ…) !

Οι όποιες φάσεις δημιουργήσαμε στην επανάληψη ήταν από αντεπιθέσεις και αν δεν ισοφαριστήκαμε είναι γιατί οι Εσθονοί δεν είχαν την απαιτούμενη ποιότητα για να το κάνουν, γι’αυτό και απειλούσαν μόνο με γιόμες και στημένες φάσεις. Πόσο μάλλον που ο προπονητής τους ξέχασε στον πάγκο για 65 λεπτά τον ποιοτικότερο επιθετικό τους, Ζενιόφ…

Στους διακριθέντες μπορούμε να βάλουμε τον Φορτούνη, τον Πέλκα και τον Μπάρκα καιφυσικά και το ποιοτικό μας δίδυμο των στόπερ (Μανωλάς-Παπασταθόπουλος) έκαναν σωστά τη δουλειά τους, ενώ και ο Τοροσίδης με την εμπειρία του δεν ήταν κακός.

Από την άλλη απορείς τι κάνουν στην εθνική αυτός ο Λυκογιάννης, ενώ για τον Τζιόλη το έχουμε εμπεδώσει ότι θα παίζει «ισοβίως» στην εθνική για να ικανοποιείται ο μάνατζερ του-και μάνατζερ του Σκίμπε- Κουτσολιάκος ! Απορούμε επίσης γιατί δεν καλούνται ο Λημνιός του ΠΑΟΚ και ο Γαλανόπουλος της ΑΕΚ που σίγουρα αξίζουν να πάρουν την ευκαιρία τους.

Ακολουθεί η Ουγγαρία στη Βουδαπέστη, όπου ακόμα και η ισοπαλία δεν θα είναι βαθμολογικά άσχημο αποτέλεσμα. Σπουδαία ομάδα φυσικά και δεν είναι οι Ούγγροι, αλλά είναι καλύτεροι από τους Εσθονούς και ούτε υπάρχει και καμιά τεράστια διαφορά ποιότητας από τη δική μας ομάδα.

Από: http://www.gazzetta.gr/

Η νέα διοργάνωση της UEFA, το Nations League είναι προ των πυλών, αντικαθιστώντας τα φιλικά παιχνίδια, συμπληρώνοντας τα προκριματικά του EURO και δίνοντας νέο ενδιαφέρον στο ποδόσφαιρο των Εθνικών Ομάδων.

Περισσότεροι αγώνες, αλλά κυρίως αγώνες με περισσότερο ενδιαφέρον. «Όπλο» για τους ισχυρούς, που πλέον θα έχουν μια παραπάνω ευκαιρία να βρεθούν στα τελικά ενός EURO. Σίγουρη θέση στα τελικά για μια ομάδα απ’ αυτές που τώρα τα βλέπουν με τα «κυάλια». Πολλά περισσότερα χρήματα στις ομοσπονδίες, πολύ λιγότερα αδιάφορα φιλικά παιχνίδια. Leagues, προβιβασμοί και υποβιβασμοί, Final-4 και playoffs και όλα αυτά μαζί με τα προκριματικά όπως τα ξέρουμε. Το UEFA Nations League ξεκινάει και παρότι μοιάζει πολύπλοκο, δεν είναι.

Νέα διοργάνωση, νέα δεδομένα για τις ευρωπαϊκές εθνικές ομάδες, που καλούνται να προσαρμόσουν τη «ζωή» τους γύρω από έναν νέο θεσμό. Το Nations League έρχεται για να συμπληρώσει τη διαδικασία των προκριματικών πρόκρισης στο Euro και όχι να τα καταργήσει. Αυτά που καταργεί σε μεγάλο βαθμό είναι τα διεθνή φιλικά, τα οποία πλέον αντικαθίστανται από παιχνίδια στο πλαίσιο ομίλων, με αντίκρισμα στην επόμενη διοργάνωση.

Χρονικά, το Nations League διεξάγεται πριν τα προκριματικά και κρατά δυο μήνες και χωρίζεται στη φάση των ομίλων και στα τελικά, όπου θα συμμετέχουν 16 ομάδες. Στην τρέχουσα σεζόν οι όμιλοι θα ξεκινήσουν στις 6-8 Σεπτεμβρίου και θα ολοκληρωθούν στις 18-20 Νοεμβρίου, ενώ τα τελικά θα διεξαχθούν στις 5-9 Ιουνίου 2019.

Αυτό που έχει σημασία να καταλάβει κάποιος είναι ότι άλλο πράγμα το Nations League κι άλλο τα προκριματικά όπως τα ξέραμε. Αυτά θα δίνουν πλέον 20 θέσεις για το EURO, αφού θα προκρίνονται ο 1ος και ο 2ος από 10 ομίλους. Οι 4 ομάδες που απομένουν θα προκύπτουν από τη νέα διοργάνωση της UEFA.

Σε αυτή παίζουν όλες οι ομάδες και θα χωρίζονται σε τέσσερα γκρουπ ή διαφορετικά σε τέσσερις Leagues, ανάλογα με τη δυναμικότητά τους. Εκεί θα προσπαθούν αφενός να πάρουν το εισιτήριο για τα playoffs, όπου θα διεκδικήσουν ένα εισιτήριο για το EURO, αφετέρου να προβιβαστούν ή να αποφύγουν τον υποβιβασμό σε ένα κατώτερο γκρουπ δυναμικότητας, απ’ όπου θα ξεκινήσουν στο επόμενο Nations League.

Φανταστείτε τα γκρουπ δυναμικότητας όπως αυτά του Champions League. Η διαφορά έγκειται στο ότι εδώ, στο Nations League, παίζουν μεταξύ τους ομάδες ΜΟΝΟ από το ίδιο γκρουπ δυναμικότητας, ενώ στο Champions League κάθε ομάδα από κάθε γκρουπ κληρώνεται με ομάδες από τα άλλα.

Ακολουθεί αναλυτικά η διαδικασία, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο χωρίζονται οι Εθνικές σε γκρουπ, πως προβιβάζονται, πως υποβιβάζονται και πως φτάνουν στο EURO 2020.