Δυστυχώς συμβαίνει εδώ και λίγες ημέρες, και με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, κάτι το περιμέναμε ότι θα συμβεί καθώς σε αυτή τη συγκυρία αναμένουμε και σύντομα εκλογές.

Είναι ήδη λοιπόν σε εξέλιξη έχει μια προβοκατόρικη προεκλογική προσπάθεια πολιτικής καπηλείας της εν λόγω τραγωδίας των Τεμπών από κάποιες πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να ανεβάσουν τα ποσοστά τους στις εκλογές και κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.

Αυτά τα δύο κόμματα είναι κυρίως που βρίσκονται πίσω από τις δήθεν αυθόρμητες διαδηλώσεις και εκδηλώσεις στους δρόμους και στα γήπεδα, που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ημέρες, τα οποία εκμεταλλεύονται τη δικαιολογημένη οργή του κόσμου για τις υπαρκτές ευθύνες και αυτής της κακής κυβέρνησης του Μητσοτάκη και φυσικά και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό και από το ποια μερίδα του τύπου υποστηρίζει τις διαδηλώσεις κλπ. και από τη  συνθηματολογία τους που είναι κλασσική κούφια και αποπροσανατολιστική.

Πχ. γενικά και αόριστα κατά του…συστήματος, του κέρδους και των ιδιωτικοποιήσεων, λες και δεν πρέπει τέτοιου είδους είτε δημόσιοι οργανισμοί, είτε ΔΕΚΟ να είναι κερδοφόροι (ακόμα και όταν έχουν πωληθεί κατά ένα μέρος σε ξένο μονοπώλιο, όπως τα Ελληνικά τρένα) ή λες και δεν είναι το σάπιο πελατειακό κράτος και η κακώς εννοούμενη δημοσιουπαλληλία που έφερε την καταστροφή.

Αυτά μάλιστα τα κόμματα της αριστεράς έχουν και ιδιότυπη σύμπραξη με φασιστικές φυλλάδες όπως το «Μακελειό» και η
Δημοκρατία» και άλλες (τι περίεργο…)

Σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά; Μα φυσικά ζητήματα όπως η οικονομική κρίση ή πιο παλιά ο Γρηγορόπουλος όπου και πάλι οι αριστερές δυνάμεις καπηλεύτηκαν και χειρίστηκαν προβοκατόρικα τη δικαιολογημένη οργή μιας μερίδας του κόσμου για να πετύχουν δικούς τους στόχους όπως η εκλογική άνοδος ή η μεγαλύτερη πρόσβασή τους στο αστικό κράτος.

Μάλιστα στην περίπτωση της οικονομικής κρίσης τα άκρα είχαν και πάλι ιδιότυπη σύμπραξη με τους φασίστες και τους ναζιστές, με συνύπαρξη σε συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, αλλά και αρκετά κοινή επιχειρηματολογία και  συνθηματολογία επί του θέματος !

Και για να τα λέμε όλα όπως ακριβώς είναι, υπήρξε και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας πολιτική εκμετάλλευση και άσκοπος ξεσηκωμός μιας μερίδας του κόσμου για εκλογικά οφέλη. Αυτή η περίπτωση ήταν η συμφωνία των Πρεσπών και το- επί της ουσίας-ελάχιστα σημαντικό θέμα των Σκοπίων που έκλεισε από την κυβέρνηση Τσίπρα με μια ορθολογική αντιεθνικιστική συμφωνία.

Τώρα λοιπόν, κατά κάποιον τρόπο, οι αριστεροί σκοτώνουν για δεύτερη φορά τα θύματα και στρεβλώνουν τη δικαιολογημένη οργή του κόσμου και αυτό το έργο, όπως είπαμε, το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές στη χώρα μας.

Κατά τα λοιπά ξαναλέμε ότι πιθανή πτώση της κυβέρνησης της Ν.Δ. και ερχομός του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα, αλλά αντίθετα μπορεί να ισοπεδώσει και ότι έχει μείνει ακόμα όρθιο και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι προτρέπουμε τον κόσμο να ψηφίσει Νέα Δημοκρατία ως το λιγότερο κακό που μπορεί να μας συμβεί.

Ας μην κοροϊδευόμαστε…Αυτή η αδιανόητη τραγωδία των Τεμπών που έχει σοκάρει και θυμώσει όλη την Ελλάδα δεν είναι στην ουσία τίποτε άλλο από μια συνέπεια χρόνιων πολιτικών και κρατικών παθογενειών της χώρας μας.

• Ένας άσχετος υπάλληλος, με υποτυπώδη εκπαίδευση, που διορίζεται ως σταθμάρχης σε μια από τις πιο νευραλγικές περιοχές, που είναι αυτή την Τεμπών, με τον γνωστό Ελληνικό τρόπο (ο γνωστός, του γνωστού, του πολιτικού και του κομματάρχη για να πέφτει ο μισθός το ένσημο και να μην κουραζόμαστε πολύ) και που κάνει τα μοιραία λάθη.
• Ένας άχρηστος υπουργός που αν δεν λεγόταν Καραμανλής (ξάδερφος αυτού που χρεοκόπησε στην ουσία την Ελλάδα) δεν θα τον έβαζες να διευθύνει ούτε ψιλικατζίδικο !
• Ένας κρατικός οργανισμός που αρνείται και αδυνατεί να εκσυγχρονιστεί και βρίσκεται τεχνολογικά 60 χρόνια πίσω και που η Ελλάδα είχε τρελαθεί να τρώει πρόστιμα από την Ε.Ε. εξ’αιτίας του και που μέσα στην οικονομική κρίση έγινε ακόμα πιο αναξιόπιστος και ελλιπής. Αυτός ο οργανισμός ιδιωτικοποιείται (ή στην ουσία επανακρατικοποιείται) από την κυβέρνηση του Τσίπρα κατά το ένα τρίτο υποτίθεται για να εκσυγχρονιστεί και να γίνει κερδοφόρος και δίνεται στο Ιταλικό κράτος που είναι ένα από τα πιο διεφθαρμένα μονοπώλια στην Ευρώπη (!) και ενώ όλες οι παθογένειες του δημοσίου συνέχισαν να συντηρούνται, με τους Ιταλούς να μην ασχολούνται.
• Αμέτρητα εκατομμύρια που έρχονταν εδώ και οκτώ χρόνια από την Ε.Ε. για τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων που προφανώς πήγαιναν από τις κυβερνήσεις σε επιδόματα, μισθούς του δημοσίου και «μπαλώματα» σε άλλες οικονομικές τρύπες.

Δεν ήθελε και πολύ λοιπόν για να γίνει το μοιραίο και το απευκταίο και φυσικά το πολιτικό παιχνίδι έχει ελάχιστη σημασία, διότι το ζήτημα εδώ δεν είναι να φύγει μια κακή κυβέρνηση, όπως είναι όντως αυτή του Μητσοτάκη, και να έρθει μια χειρότερη όπως πχ. ΣΥΡΙΖΑ ή ΣΥΡΙΖΑ με ΠΑΣΟΚ.

Αυτό το καταλαβαίνει κάθε νοήμον άνθρωπος, όπως και το ότι οι ευθύνες για το χάλι του σιδηροδρόμου βαραίνουν διαχρονικά όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν τουλάχιστον από το 2000 και μετά (από τότε δηλαδή που τέθηκε ενεργά ο εκσυγχρονισμός του σιδηροδρόμου με σύγχρονα συστήματα που ποτέ δεν μπήκαν σε λειτουργία).

Και έχεις βέβαια και από την άλλη τους αριστερούς να λένε κούφια λόγια κατά των ιδιωτικοποιήσεων και του κέρδους των καπιταλιστών και να κατευθύνουν τις διάφορες συλλογικότητες που ελέγχουν να διαδηλώνουν και να κάνουν έκτροπα μόνο κατά της Ιταλικής εταιρίας και όχι κατά του ΟΣΕ και τη στιγμή μάλιστα που το δίκτυο και η υπαλληλία είναι μόνο ευθύνη του ΟΣΕ.

Αυτή είναι μια λογική του τύπου «Για όλα φταίνε οι Γερμανοί και Go back κυρία Μέρκελ» που έγινε κυρίαρχη προπαγάνδα και μέσα στην οικονομική κρίση !Δηλαδή χρεώνουμε όλα τα κακά και τις συμφορές σε ξένες-δυτικές κυβερνήσεις ή ξένα-δυτικά κεφάλαια και δεν μιλάμε σχεδόν καθόλου για τις Ελληνικές πολιτικές παθογένειες και αθλιότητες που φέρνουν τις καταστροφές.

Και όσο για αυτά που επικαλούνται και πάλι οι αριστεροί και τα κόμματά τους ότι οι συνδικαλιστές του ΟΣΕ-που σε μεγάλο βαθμό πρόσκηνται σε αυτούς- φώναζαν για τα προβλήματα και προειδοποιούσαν, λέμε το εξής…

Πράγματι κάποιοι συνδικαλιστές του ΟΣΕ μιλούσαν κατά καιρούς για τα ζητήματα ασφαλείας, αλλά γιατί τα κόμματά τους δεν έκαναν ποτέ μεγάλο θέμα αυτό του σιδηροδρόμου και δεν φώναξαν ποτέ μέσα στη βουλή ή δεν διαδήλωσαν γι’αυτό (που αν μη τι άλλο οι διαδηλώσεις είναι το φόρτε τους).

Η πραγματικότητα μας έχει δείξει το αντίθετο, ότι τα κόμματα της αριστεράς, όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται για τον κάθε εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη, αλλά πολύ συχνά τον σαμποτάρουν κιόλας για να εξυπηρετήσουν άλλους σκοπούς, όπως πχ. η εξυπηρέτηση των ανατολικών κεφαλαίων και αστικής τάξης (κάτι άλλωστε που ήταν από τις βασικότερες αιτίες και της Ελληνικής οικονομικής κρίσης)