Αμφιβάλλει κανένας- τουλάχιστον καλός γνώστης του θέματος- ότι η ομάδα της Ξάνθης είναι ασαφούς ιδιοκτησίας και πως  έχει δεθεί την τελευταία τριετία στο άρμα του ΠΑΟΚ ; Ή μήπως δεν ισχύει το ίδιο και για τον Ατρόμητο και για τον Βόλο-ομάδα σφραγίδα- του Μπέου ;

Η καταγγελία του Ολυμπιακού (μέσω του καναλιού του σκοτεινού Μαρινάκη) δεν είναι παρά μια απέλπιδα προσπάθεια του να ανακτήσουν οι ερυθρόλευκοι το παρασκήνιο που τόσο παταγωδώς έχουν χάσει πλέον και που μας είναι πραγματικά άγνωστο το ποιο αποτέλεσμα θα έχει.

Αλλά να μην κοροϊδευόμαστε τώρα…Όλα αυτά που κάνει πλέον ο ΠΑΟΚ παρασκηνιακά, ο Ολυμπιακός τα έκανε στη…χρυσή εικοσαετία στο πολλαπλάσιο και σαφώς λιγότερο καλυμμένα !

Και μόνο αν ασχοληθούμε με το θέμα της διαιτησίας-την πλέον ελέγχει ο ΠΑΟΚ μέσω της ΕΠΟ του Γραμμένου– θα δούμε ότι τουλάχιστον στις μέρες μας υπάρχουν και ξένοι διαιτητές και VAR και ξένη επιτροπεία και τώρα έρχεται και…ξένο VAR !

Έγιναν δηλαδή πράγματα που τα έχει ζητήσει ο  Ολυμπιακός μετ’επιτάσεως και που συμβάλουν στην μεγαλύτερη αντικειμενικότητα. Αντίθετα επί Ολυμπιακής παράγκας τα πάντα λειτουργούσαν ανεξέλεγκτα, στυγνά και κυνικά όσο δεν πάει !

Και όσο για τις ομάδες παραρτήματα, μπορεί ο ΠΑΟΚ να ξεκινάει πλέον με τρεις, αλλά κάποτε-όχι πολύ παλιά- ο Ολυμπιακός ξεκινούσε με Ξάνθη, Πανιώνιο, Λεβαδειακό, Κέρκυρα και πιο παλιά και με Αιγάλεω και με Ιωνικό και ακόμα και με Ηρακλή !

Μια από τα ίδια με ΕΠΟ, αθλητική δικαιοσύνη, παρατηρητές διαιτησίας, επιτροπές εφέσεων ή και πιο παλιά την ΕΠΑΕ που λειτουργούσαν σε εντεταλμένη υπηρεσία υπέρ του καθεστώτος  Κόκκαλη και Μαρινάκη.

To λιγότερο λοιπόν που μπορούμε να πούμε είναι πως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί και το περισσότερο, ότι κανείς τώρα δεν λυπάται τον Ολυμπιακό, πλην των οπαδών του ! Τι να πει τότε και ο δύσμοιρος  Παναθηναϊκός που είναι καταφανώς αδικημένος από τα καθεστώτα και του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ ;

Εκεί βέβαια παίζουν ρόλο και οι πολιτικές παρεμβάσεις και παρασκήνιο που μόνο καταστροφές του έχουν προκαλέσει με τους ολιγάρχες του (τύπου Κόκκαλη, Σαββίδη, Μαρινάκη, Μελισσανίδη) ; Αλλά ας μην ανοίξουμε αυτήν την κουβέντα, καθώς την έχουμε ξανακάνει και είναι και ατελείωτη…

Αξίζει να σταθούμε, στα συμπεράσματα μας για τη φετινή super league, έχοντας ένα πρώτο δείγμα, αλλά και ένα ισόπαλο χθεσινό ντέρμπι ΑΕΚ-ΠΑΟΚ .

To απλούστερο συμπέρασμα που μπορεί να εξάγει κάποιος είναι ότι η μάχη του πρωταθλήματος θα γίνει μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού. Αυτό λέει η λογική σύμφωνα με τα όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής.

O Ολυμπιακός έχει το «μειονέκτημα» ότι συνεχίζει και στην Ευρώπη και ίσως να επηρεαστεί αρνητικά λίγο ως πολύ. Αυτό το βλέπουμε μέχρι στιγμής, καθώς οι νίκες έρχονται ασθμαίνοντας, ακόμα και με αντιπάλους όπως η Λαμία στο Καραϊσκάκη και φυσικά και από την γκέλα με τον Παναθηναϊκό…

Από την άλλη ο ΠΑΟΚ, αποκλείστηκε από την Ευρώπη (και ίσως και να το επεδίωξε, τουλάχιστον για το Europa League…), αλλά και η δική του εικόνα στο πρωτάθλημα δεν ενθουσιάζει, όπως πέρσι επί Λουτσέσκου.

Και δεν ενθουσιάζει κυρίως διότι η αμυντική του συμπεριφορά δεν έχει καμία σχέση με την περσινή, παρότι οι αμυντικοί είναι σχεδόν οι ίδιοι. Αυτό που αλλάζει όμως είναι ο πιο αφελής τρόπος παιχνιδιού που έχει με τον Φερέιρα…

Τα δεδομένα δείχνουν λοιπόν πως και οι δύο αυτές ομάδες δεν θα παίρνουν τα ματς «σβηστά» φέτος και πως δεν θα είναι ένα πρωτάθλημα που θα κριθεί μόνο στα ντέρμπι.

Και αν θέλουμε να επανέλθουμε στα του χθεσινού ντέρμπι μπορούμε να διακρίνουμε αφενός ότι ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερο σύνολο από την ΑΕΚ η οποία είναι ασυζήτητη βελτιωμένη και ανταγωνιστική από το συνονθύλευμα που παρουσίαζε ο Καρντάσο.

Ωστόσο και αυτή η ανταγωνιστική και βελτιωμένη ΑΕΚ δεν μπόρεσε παρά να πάρει μια ισοπαλία από τον «αφελή» ΠΑΟΚ, διότι και οι παίκτες της και ο προπονητής τους έχουν ένα ταβάνι στις δυνατότητές τους. Φιλότιμοι, οργανωμένοι και αγωνιστικοί, αλλά που δύσκολα θα μπορέσουν να ανταγωνιστούν ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό.

Χθες πχ. ο Κωστένογλου χρεώνεται και την κάκιστη εικόνα του πρώτου ημιχρόνου ,αλλά και τις κινήσεις του δευτέρου ημιχρόνου που έφεραν τη βελτίωση και την ισοπαλία. Δεν είναι κανένας άμπαλος, αλλά ούτε και για σπουδαία πράγματα.

Συγκεκριμένα ο Κωστένογλου μπάλωσε το χάος του πρώτου ημιχρόνου πρώτα αφαιρώντας έναν στόπερ, ενώ και στο δεύτερο ημίχρονο έκανε δύο πετυχημένες αλλαγές. Απέσυρε τον μέτριο Παουλίνιο και έβαλε τον σκόρερ Ντέλετιτς, όπως απέσυρε και τον αρνητικό Αλμπάνη.

Όσο για τις άλλες ομάδες, πολύ θετικό εντύπωση κάνει η Ξάνθη η οποία παίρνει τα αποτελέσματα χωρίς να αποδίδει κανένα σπουδαίο ποδόσφαιρο (αυτό δεν μπορεί να το κάνει και πολύ, άλλωστε), όπως και ο ΟΦΗ που βγάζει μια υγεία.

Στις ομάδες που μπορούν να διακριθούν βάζουμε-κατά τη γνώμη μας- και τον Άρη, ενώ σε ότι αφορά τον Παναθηναϊκό, που παρουσιάζει βελτίωση, δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα να έχει διάρκεια σε όλο το πρωτάθλημα, με βάση τις διοικητικές και αγωνιστικές του αδυνβαμίες.

Ο ΠΑΟΚ, αν και δεν έχει φτάσει ακόμα στον μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας, παίρνει θετικό βαθμό απέναντι σε έναν μεγάλο αντίπαλο, όπως ο Άγιαξ που και αυτός πάντως δεν ήταν αυτός που ξέραμε πέρσι (κυρίως λόγω της πώλησης Ντε Γιόνγκ και Ντε Λιχτ).

Η νίκη τελικά δεν ήρθε διότι για να νικήσεις μια ομάδα που πέρσι έφτασε μια ανάσα πριν τον τελικό του champions league θα πρέπει και να είσαι σχεδόν αλάνθαστος και να έχεις και την τύχη μαζί σου, κάτι που δεν συνέβη στο προχθεσινό ματς της Τούμπας.

Ωστόσο αυτό το 2-2 και το παιχνίδι (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο) και η ανατροπή που έκανε ο ΠΑΟΚ θα λέγαμε ότι μας έδειξε πως ο ΠΑΟΚ έχει ξεφύγει σχετικά από το επίπεδο του Ελληνικού πρωταθλήματος και πως είναι σε καλό δρόμο.

Παίκτες όπως πχ. ο Άκπομ, ο Μπίσεσβαρ, ο Μάτος και Ελ Καντουρί κάνουν τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο και δεν βρίσκονται εύκολα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ και το πρώτο δείγμα του προπονητή Φερέιρα ήταν θετικό.

Όσον αφορά τον επαναληπτικό οι ελπίδες- όπως και να το κάνουμε- είναι από λίγες έως πολύ λίγες, αλλά ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να παίξει έξυπνα, με υπομονή για να τις εξαντλήσει.

Ο Άγιαξ ωστόσο έδειξε μεσοαμυντικά αδυναμίες, του τραυματίστηκε και ο φορ Ντόλμπεργκ, και αν στο μεσοδιάστημα πουληθούν και άλλοι δύο παίκτες-όπως φημολογείται- τότε μπορεί αυτές οι πιθανότητες να αυξηθούν κάπως…

Έκανε το καθήκον του, χωρίς να εντυπωσιάσει

Όσο για τον Ολυμπιακό αυτό το  0-1 που πήρε μέσα στην Τουρκία ήταν εξαιρετικό σαν αποτέλεσμα και τον καθιστά σαφές φαβορί για την πρόκριση.

Ωστόσο το παιχνίδι που έκανε-πέραν του ότι ήταν σωστός τακτικά- σαφώς και δεν μπορεί να ενθουσιάζει, οπότε θα πρέπει να κρατήσει μόνο το θετικό αποτέλεσμα και την απόδοση παικτών όπως ο Σα, ο Σεμέδο και ο Βαλμπουενά. Αντίθετα κάτι Μπουχαλάκης και κάτι Τσιμίκας είναι να απορείς πως παίζουν βασικοί στον Ολυμπιακό…

Η ανάλυση του αγώνα δεν είναι δύσκολη, καθώς οι Τούρκοι είχαν την πλήρη υπεροχή, έχασαν καμιά δεκαριά ευκαιρίες και πέναλτι στο τέλος, οπότε προφανώς και ήταν από δύσκολοι έως ανίκανοι στο σκοράρισμα.

Σε αυτό το υψηλό επίπεδο λοιπόν όταν δεν σκοράρεις θα τιμωρηθείς και έτσι απλά συνέβη με το γκολ του Μασούρα ο οποίος κατά τ’άλλα έπαιζε χάλια !

Ο Σα έπιασε το πέναλτι στο τέλος και συμμάζευε ότι δεν μπορούσε η άμυνα (MVP του αγώνα για εμάς), και από’κει και πέρα το 0-1 ήταν γεγονός…

Όσο για το ενδεχόμενο να ανατραπεί το σκορ από τους Τούρκους μέσα στο Καραϊσκάκη, το βλέπουμε δύσκολο διότι η Μπασακσεχίρ, ναι μεν τεχνική ομάδα, αλλά δεν έχει ούτε το εύκολο γκολ, ούτε τη σταθερότερη άμυνα, ούτε ειδικό βάρος και “φανέλα” σαν ομάδα.

Ξεκινώντας από τη θριαμβευτική, με 4-0, πρόκριση επί του Ολυμπιακού επί της Τσέχικης Πλζέν, πιστεύουμε πως η πρόκριση οφείλεται κυρίως-παρά το μεγάλο τελικό σκορ- στο ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε προσεκτικά και όχι φουλ επίθεση από την αρχή.

Από τη στιγμή λοιπόν που κατάφερε να μην κινδυνεύσει, παρά μόνο σε μια φάση στο πρώτο ημίχρονο, ήταν θέμα χρόνου να μπει και ένα γκολ μιας που η κλάση του Γκιγιέρμε έκανε τη διαφορά, αλλά και ο Βαλμπουενά ήταν βελτιωμένος και βοήθησε στο δημιουργικό παιχνίδι της ομάδας.

Οι Τσέχοι (οι οποίοι, όπως είχαμε πει, ήταν μέτριοι ποιοτικά και χειρότεροι από την περσινή τους ομάδα) είχαν μια στοιχειωδώς καλή αμυντική λειτουργία στο πρώτο ημίχρονο, προσπαθώντας να βρουν μια καλή αντεπίθεση.

Από τη στιγμή όμως που ο Ολυμπιακός έφτασε κάποια στιγμή στο στόχο του ασφαλούς 2-0, επιδόθηκαν σε απεγνωσμένες προσπάθειες και σε τραγικά λάθη της άμυνας και του τερματοφύλακα, με αποτέλεσμα το σκορ να εκτοξευθεί.

Έως και ο Γκερέρο που μέχρι τότε είχε επιδοθεί και πάλι σε λάθη και άσκοπο τρέξιμο, μπόρεσε και έκανε μια εντυπωσιακή προσπάθεια και, με τη βοήθεια του τερματοφύλακα, έκανε το ωραίο τρίτο γκολ…

Τώρα, σε ότι αφορά την επόμενη αντίπαλο Μπασακσχεχίρ, δεν μπορούμε να μιλήσουμε εύκολα με πιθανότητες, μιλάμε ωστόσο για μια ομάδα σχετικά πιο ποιοτική, αλλά και με κακή Ευρωπαϊκή παράδοση.

Θα εξαρτηθεί και από το αν θα έχουν μπει και άλλοι παίκτες στο «κάδρο» του Ολυμπιακού και κατά πόσο θα είναι έτοιμοι αγωνιστικά. Αυτό αφορά κυρίως τους δύο επιθετικούς Σουντανί και Ελ Αραμπί , καθώς μόνο με τον Γκερέρο δεν γίνεται η δουλειά, τουλάχιστον στα δύσκολα (εννοείται πως δεν συζητάμε για Φορτούνη που θα αργήσει πολύ να επανέλθει).

Έπειτα το παιχνίδι του Άρη στη Λάρνακα (και όχι στη Λεμεσό, καθώς οι Κύπριοι ξεσπιτώθηκαν) με την Α.Ε. Λεμεσού έμοιαζε πολύ με το πρώτο ματς, του 0-0 της Θεσσαλονίκης.

Δηλαδή οι γηπεδούχοι είχαν και στα δύο ματς πρωτοβουλία των κινήσεων και τις καλύτερες ευκαιρίες, αλλά δεν σκόραραν. Έτσι τη διαφορά στο ζευγάρι έκανε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι (που λογικά δεν θα έπρεπε να δοθεί) που κέρδισε ο φιλόδοξος Άρης του Παντελίδη και μετέτρεψε σε γκολ ο Ντιγκινί.

0-1 λοιπόν για τον Άρη στην Κύπρο χωρίς να εντυπωσιάσει (και μάλλον δεν θα μπορούσε τέτοια εποχή) και μάχη στον επόμενο γύρο με τη Νορβηγική Μόλντε. Εκεί οι κιτρινόμαυροι δεν είναι το φαβορί, αλλά φυσικά δεν είναι και αποκλεισμένοι.

Το ίδιο ισχύει και για τον Ατρόμητο ο οποίος χθες έπαθε black-out στο δεύτερο ημίχρονο κόντρα στη μέτρια Ντουνάισκα και δεν ήθελε και πολύ να πάθει το μεγάλο κάζο !

Δεν είναι το φαβορί κόντρα στη μεγαλύτερη ομάδα της Πολωνίας, Λέγκια Βαρσοβίας, αλλά δεν είναι και αποκλεισμένος καθώς ο αντίπαλος είναι γενικά πεσμένος τα τελευταία δύο χρόνια.

Οι περισσότεροι θα γνωρίζεται τον…ένδοξο διεθνή ποδοσφαιριστή Γιάννη Γιαννιώτα ο οποίος δεν ξεχώρισε ποτέ για την ποδοσφαιρική του αξία, παρά έγινε γνωστός για μια μπουνιά (και κάτι βγαλμένα δόντια) που έφαγε σε αγώνα Βοσνία- Ελλάδα στη Ζένιτσα και για ορισμένους έγινε κάτι σαν εθνομάρτυρας (μια που ζούμε στην εποχή της άκρατης εθνικοφροσύνης…) !

Ο χρυσαυγήτης Γιαννιώτας έδειξε και πάλι ότι το ξύλο στη Ζένιτσα δεν ήταν τυχαίο καθώς δεν φαίνεται και το πιο ισορροπημένο άτομο… Έτσι λοιπόν ο διεθνής ποδοσφαιριστής έπαιξε προ ημερών ξύλο με τον συμπαίκτη του  Χάβι Οντιβέρος, στην προπόνηση της Ισπανικής Βαγιαδολίδ, όπου ανήκει, την ώρα που η ομάδα του βρίσκεται μπροστά σε ένα ματς-τελικό για την είσοδο στα μπαράζ ανόδου !

Οι δύο ποδοσφαιριστές είχαν μια αψιμαχία και εν συνεχεία πιάστηκαν στα χέρια, με τον Οντιβέρος να χτυπά στο πρόσωπο τον 25χρονο επιθετικό, ο οποίος μάτωσε στα χείλη και δεν συνέχισε την προπόνηση εν αντιθέσει με τον συμπαίκτη του !

Μετά από παρέμβαση των ψυχραιμότερων, τα πνεύματα ηρέμησαν και οι δύο ποδοσφαιριστές είπαν πως τα «βρήκαν» στα αποδυτήρια. Στην τρίτη μπουνιά που θα φάει στην καριέρα του ίσως θα πρέπει να κερδίσει και κάποιο βραβείο…

Εκτός final-four λοιπόν και οι δύο Ελληνικές ομάδες στην Ευρωλίγκα και ας πούμε κι’εμείς την άποψή μας για τους λόγους που συνέβη αυτό ,για αυτά που είδαμε και την εικόνα Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στα καθοριστικά παιχνίδια…

Με Σφαιρόπουλο δεν πας πουθενά κύριε Αγγελόπουλε !

Για τον Ολυμπιακό έχουμε κατ’αρχήν να πούμε ότι, κακά τα ψέματα, ο Σφαιρόπουλος είναι λίγος για αυτό το επίπεδο !

Από την περσινή σεζόν η εικόνα της ομάδας ήταν μέτρια και αυτό φάνηκε κυρίως στους χαμένους τελικούς του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό. Παρά και τη γκρίνια των φιλάθλων οι αδερφοί Αγγελόπουλοι τον κράτησαν και τη νέα σεζόν και το πλήρωσαν…

Ο λόγος που τον κράτησαν ; Η πρόκριση στο final-four στην περσινή Ευρωλίγκα και εν συνεχεία στον τελικό, όπου ηττήθηκε εύκολα από τη Φενέρ Μπαχτσέ. Ο Αγγελόπουλος προφανώς και ξεγελάστηκε από αυτήν την πρόκριση στον τελικό και έδωσε μια ακόμη ευκαιρία στον Σφαιρόπουλο. Και όμως αυτή η πρόκριση ενδεχομένως και να μην είχε γίνει ποτέ, αν αντίπαλος στον ημιτελικό δεν ήταν η ΤΣΣΚΑ η οποία κυριολεκτικά έχει πλέον έχει κάτι σαν ψυχολογικό πρόβλημα και κόμπλεξ απέναντι στον Ολυμπιακό !

Τα φετινά όλοι τα είδαμε…κακή εικόνα δεύτερη θέση (και χάσιμο του πλεονεκτήματος έδρας στον επικείμενο τελικό) στο πρωτάθλημα και ακόμα και ήττα από την ΑΕΚ στον τελικό του κυπέλλου ! Ο Αγγελόπουλος επέμεινε, παρόλα αυτά, να μην διώχνει τον Σφαιρόπουλο και να τα αποτελέσματα…

Απόλυτα δίκαιος αποκλεισμός από τη Ζαλγκίρις του Γιασικεβίτσιους και οι πολλοί τραυματισμοί μόνο εν μέρει αποτελούν δικαιολογία, διότι η ομάδα ήταν φανερά κακή, ελάχιστα δουλεμένη και μία ταχύτητα πίσω από τους Λιθουανούς !

Τι περίμενες κύριε Γιαννακόπουλε ;

Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό και τη Ζαλγκίρις, η σειρά του Παναθηναϊκού με τη Ρεάλ ήταν σαφώς πιο ανοιχτή και οι ομάδες σχεδόν κοντά σε δυναμικότητα.

Τελικά η σειρά πήγε με 3-1 στη Ρεάλ καθώς κρίθηκε στις λεπτομέρειες (με εξαίρεση τη νίκη του Παναθηναϊκού στο πρώτο ματς και τη δεύτερη νίκη της Ρεάλ), στην αδράνεια του Παναθηναϊκού στο τέταρτο και καθοριστικό ματς, αλλά και στη διαιτησία ; Αλλά αυτό με την κόντρα διαιτησία ποιος δεν το περίμενε ;

Αλήθεια ο ίδιος ο Γιαννακόπουλος δεν το περίμενε όταν βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με την Ευρωλίγκα (δεν εξετάζουμε ποια πλευρά έχει το δίκιο) και από τη στιγμή που έχει ανακοινώσει ότι από του χρόνου αποχωρεί από τη διοργάνωση και επιστρέφει στη FIBA ; Και ένα μικρό παιδί θα καταλάβαινε ποια ομάδα προτιμά η Ευρωλίγκα στο  φετινό final-four, οπότε και το πως θα έπαιζε η διαιτησία…

Αυτός δεν ήταν ένας απλός αποκλεισμός για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, αλλά και-πολύ φοβάμαι- το τέλος μιας εποχής και το ξεκίνημα μιας ισχνής εποχής αν όχι πέτρινων χρόνων !

Τον Βαγγέλη Μαρινάκη τον έμαθε το ευρύ κοινό από τη στιγμή που αγόρασε τον Ολυμπιακό από τον Κόκκαλη εν έτει 2009 και λόγω της οικογενειακής φιλίας του με την οικογένεια Μητσοτάκη. Αυτό ξεκίνησε θυμίζω από παλιά με τον πατέρα του Μαρινάκη ο οποίος ήταν φίλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Από τότε, για να μην κοροϊδευόμαστε, οι μαφιόζικες δικτατορικές πρακτικές του στο ποδόσφαιρο σημάδεψαν όλη την πορεία του, όμως πάντοτε- λόγω προφανώς των άκρων που έχει στη δικαιοσύνη και τη σύνδεσή του με το πολιτικό κατεστημένο- την έβγαζε σχεδόν καθαρή.

Επιπλέον, παρά τη δημοσιογραφική στήριξε που έδινε στη Νέα Δημοκρατία (και υπογείως στη Χρυσή Αυγή), δεν πρέπει να νομίζει κανείς πως το υπόλοιπο πολιτικό κατεστημένο ήταν εναντίον του (συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.). Αυτό αποδείχθηκε από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να του δώσει κανάλι κατά τον σκανδαλώδη διαγωνισμό που τελικά κατέπεσε στη δικαιοσύνη, συν την ευνοϊκότατη αντιμετώπιση που είχε τόσον καιρό από τη δικαιοσύνη που προαναφέραμε. Αλλά γιατί γινόταν αυτό το παράδοξο από πλευράς κυβέρνησης ;

Γινόταν λοιπόν διότι η κυβέρνηση είχε ανάγκη τον Μαρινάκη ως θετικά διακείμενο απέναντι στους Κινέζους στο λιμάνι του Πειραιά, ώστε οι τελευταίοι να εγκαθιδρυθούν εκεί πλήρως και χωρίς προβλήματα ! Άλλωστε πρόκειται για κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστερά» άρα και Ρωσόδουλους και Κινεζόδουλους κλπ. (αυτά τα έχουμε εξηγήσει πολλές φορές)

Για τον λόγο αυτό λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε τον άνθρωπο του Μαρινάκη, Μώραλη (εξ Ολυμπιακού προερχόμενος) στις τελευταίες δημοτικές εκλογές του Πειραιά, απέναντι στον Βασίλη Μιχαλολιάκο ο οποίος ήταν αρκετά σκεπτικιστής απέναντι στην Κινέζικη προέλαση. Ο Μώραλης τελικά εξελέγη και έτσι από τότε ο Μαρινάκης ελέγχει ουσιαστικά τον Πειραιά και ο Τσίπρας έκανε αυτό που ήθελε με τους Κινέζους…

Επιστρέφοντας στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, η κυβέρνηση Τσίπρα ήρθε αντιμέτωπη, μόλις ανέβηκε στην εξουσία, με την απόλυτη  δικτατορία Ολυμπιακού και Μαρινάκη στο ποδόσφαιρο. Όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι λογικό ο Σαββίδης να προηγείται του Μαρινάκη, διότι έπρεπε και αυτός-ο εκλεκτός ολιγάρχης της κυβέρνησης- να αρχίζει να διεκδικεί και να  παίρνει τίτλους.

Για τον λόγο αυτό έγινε πριν δύο χρόνια και η περιβόητη προσπάθεια Τσίπρα-Κοντονή για «κάθαρση» στο ποδόσφαιρο. Έπρεπε δηλαδή να πέσει η δικτατορία Μαρινάκη και να πάει, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, το παρασκήνιο προς την πλευρά Σαββίδη και ΠΑΟΚ. Έτσι λοιπόν ΕΠΟ, διαιτησία και αθλητική δικαιοσύνη έφυγαν από τα χέρια του Ολυμπιακού και πήγαν προς την πλευρά ΠΑΟΚ και Σαββίδη (δείτε διοίκηση Γραμμένου στην ΕΠΟ). Οφείλουμε ωστόσο να επισημάνουμε πως η εύνοια που είχε φέτος στο παρασκήνιο ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς πιο προσχηματική και δεν μπορεί να συγκριθεί με τα όργια και τις μαφιόζικες πρακτικές του Μαρινάκη στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Την ίδια στιγμή όμως ο Μαρινάκης παρότι είδε το τέλος της ποδοσφαιρικής αυτοκρατορίας του, συνέχισε να έχει επιεική αντιμετώπιση από την δικαιοσύνη που τον απάλλαξε και από την εγκληματική οργάνωση και από τα στημένα και από απειλές κατά διαιτητών και αντιπάλων (βλέπε τελικό κυπέλλου με Αστέρα Τρίπολης και περσινό ματς με Πλατανιά). Βλέπετε η κυβέρνηση ήθελε να πάρει την ποδοσφαιρική πρωτοκαθεδρία ο Σαββίδης, αλλά όχι και να συνθλίψει ή να βάλει φυλακή τον Μαρινάκη…

Να όμως που προ ημερών έσκασε σαν βόμβα η είδηση ότι ασκήθηκε δίωξη κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη ως βασικού ύποπτου για τη μεταφορά και τη χρηματοδότηση του περιβόητου ναρκοπλοίου «Noor1» ! Εμείς βέβαια δεν είμαστε εδώ για να δικάσουμε τον Μαρινάκη και να βγάλουμε πόρισμα για τόσο σοβαρή υπόθεση, αλλά κακά τα ψέματα είναι ύποπτος και πρέπει να διωχθεί ποινικά! Και γιατί ο βασικός  καταδικασμένος για την υπόθεση, Κωτσόνης είναι στενός επιχειρηματικός του συνεργάτης (δεξί του χέρι), αλλά και λόγω άλλων μαρτυριών.

Συγκεκριμένα ο επίσης κρατούμενος για την υπόθεση Γιαννουσάκης τον κατονομάζει ως στενό συνεργάτη του επιχειρηματία και ιδιοκτήτη του «Noor1» Μπουρδούβαλη (και όντως ήταν) και ισχυρίζεται πως ο Μαρινάκης συναντιόταν μαζί του στο Ντουμπάι-απ’όπου φορτώθηκε- και γνώριζε πολύ καλά το συγκεκριμένο πλοίο και τη διαδρομή του. Μένει λοιπόν να αποφανθεί η δικαιοσύνη για το αν ο Μαρινάτης γνώριζε και τι μεταφέρει το πλοίο ή και το χρηματοδοτούσε…

Το μυστήριο βέβαια είναι το τι ακριβώς συνέβη ξαφνικά και η δικαιοσύνη διώκει τον Μαρινάκη για αυτό το τόσο σοβαρό αδίκημα ; Πρόκειται άραγε για ανεξάρτητο κομμάτι  της δικαιοσύνης που δρα αυτόνομα και χωρίς πολιτικές επιρροές (και μπορεί να καταλήξει είτε σε καταδίκη, είτε σε αθώωση Μαρινάκη) ;

Πρόκειται για επικοινωνιακό πυροτέχνημα που θα καταλήξει, για μια ακόμη φορά, στην αθώωση Μαρινάκη ; Η μήπως ο Τσίπρας χρησιμοποίησε όσο ήθελε τον Μαρινάκη στον Πειραιά και τώρα- με τις άκρες του στη δικαιοσύνη- αποφάσισε την εξόντωσή του για να πλήξει και επικοινωνιακά τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη;  Αυτό όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούμε να το ξέρουμε ούτε εμείς, ούτε κανένας άλλος και θα το δείξουν οι μελλοντικές εξελίξεις.

Το σίγουρο είναι ότι η εκατέρωθεν πολιτική και φασίζουσα μπόχα είναι πλέον ανυπόφορη, δηλητηριάζει και το ποδόσφαιρο και τίποτα δεν μας δείχνει ότι υπάρχουν κόμματα και πολιτικοί που μπορούν να επαναφέρουν τον πολιτικό κόσμο και την Ελλάδα στην κανονικότητα.