Τελικά αποδείχθηκε ότι όποτε και αν γινόταν ο περιβόητος τελικός του κυπέλλου και όποιοι και αν έπαιζαν, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και φαβορί της αναμέτρησης και αυτό επιβεβαιώθηκε χθες στο Πανθεσσαλικό του Βόλου.

Μη φανταστείτε ότι έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο και κέρδισε κατά κράτος τον αντίπαλο (αλλά και τέτοια εποχή και υπό αυτές τις συνθήκες κανείς δεν περίμενε κάτι τέτοιο) αλλά εν τέλει ήταν πιο ουσιαστικός και με περισσότερο βάθος στο ρόστερ.

Αυτή η διαφορά ποιότητας στο ρόστερ-ακόμα και με αυτές τις ομάδες που παρατάχθηκαν χθες-φάνηκε γλαφυρά και στις αλλαγές όταν ο Ολυμπιακός έβαζε τον Σεμέδο και τον Φορτούνη και η ΑΕΚ τον Μαχαίρα, τον Αλμπάνη και κάποιον Παουλίνιο…

Σε ότι αφορά την εικόνα του παιχνιδιού μπορούμε να πούμε ότι ο Μάρτινς κατάλαβε πόσο ειδικών συνθηκών είναι το παιχνίδι και ακολούθησε εξ’αρχής την ανάλογη έξυπνη τακτική, δίνοντας στην ΑΕΚ την πρωτοβουλία των κινήσεων και την ψευδαίσθηση ότι είναι καλύτερη και έχει το παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε, ως πιο ουσιαστικός και ποιοτικός, να επωφεληθεί από αυτό και έτσι έγινε εξ’αρχής ! Χαμένη ευκαιρία η ΑΕΚ νωρίς, νωρίς με τον και «στο καπάκι» γκολ ο Ολυμπιακός με τον ποιοτικό Ραντζέλοβιτς (που φανταστείτε ότι πέρσι δεν θεωρείτο βασικός).

Στο επόμενο  συνεχίσαμε στο ίδιο μοτίβο να βλέπουμε υπεροχή της ΑΕΚ, αλλά χωρίς φαντασία και δημιουργικότητα,  οπότε και με πενιχρά αποτελέσματα.

Ο Καρέρα κατάλαβε ότι η ομάδα του πρέπει να απλώσει περισσότερο το παιχνίδι και όχι να αναπτύσσεται μονοδιάστατα με τον Λιβάγια ο οποίος τελικά τα βρήκε σκούρα με αντίπαλο τον Μπρούνο, σε αντίθεση με ότι υπολόγιζαν οι της ΑΕΚ.

Ολιβέιρα και Μάνταλος πήραν περισσότερες πρωτοβουλίες, αλλά και πάλι  ο όποιος κίνδυνος δημιουργείτο στα καρέ του Ολυμπιακού ήταν είτε από προσωπικές ενέργειες αυτών των δύο, είτε στημένες φάσεις, είτε από το ένα και μοναδικό λάθος του εξαιρετικού Τζολάκη.

Στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα ήταν πιο απλά για τον Ολυμπιακό, αντί να δυσκολέψουν. Ο Μάρτινς περιόρισε στοιχειωδώς Μάνταλο και Ολιβέιρα, ο Λιβάγια δεν μπορούσε, ενώ και οι Κρίστισιτς και Βέρντε έμοιαζαν και είναι λίγοι για την ΑΕΚ.

Την ίδια στιγμή Μπα και Σισέ καθάριζαν τα πάντα στην άμυνα και ο εξαιρετικός Καμαρά διευκόλυνε πάρε πολύ το transition του Ολυμπιακού από την άμυνα στο κέντρο.

Έτσι η υπεροχή της ΑΕΚ ήταν ακόμα πιο ανούσια, χωρίς να απειλεί, αλλά και να πατάει δύσκολα την περιοχή του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός συνέχισε να είναι πιο απειλητικός, κέρδισε και πέναλτι (παρότι ο διαιτητής Κάιπερς έκανε λάθος γιατί είχε προηγηθεί καθαρό φάουλ υπέρ της ΑΕΚ εκτός περιοχής του Ολυμπιακού) και  τελικά τίποτα δεν άλλαξε παρά την απώλειά του.

Δίκαιη λοιπόν νίκη του Ολυμπιακού, παρότι θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει το επιχείρημα ότι στη στατιστική η ΑΕΚ έχει περισσότερες τελικές προσπάθειες και κατοχή της μπάλας.

Αυτό όμως εξηγείται και από θέμα τακτικής προσέγγισης (δίνω χώρο στον αντίπαλο για να του στήσω παγίδα), αλλά και από το γεγονός ότι η ΑΕΚ βρέθηκε πολύ νωρίς πίσω στο σκορ, οπότε ήταν λογικό να υπάρξει μια στοιχειώδης πίεση σε έναν τελικό κυπέλλου.

Τώρα όσο για διακριθέντες και υστερούντες διακρίνουμε από πλευράς Ολυμπιακού Καμαρά, Σισέ και Ραντζέλοβιτς, ενώ αξιέπαινη προσπάθεια έκαναν ο Μασούρας και ο Τοροσίδης (στο φινάλε του με τον Ολυμπιακό).

Κέρδος και ο νεαρός τερματοφύλακας Τζολάκης που μοιάζει ταλαντούχος, αλλά καθώς ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να έχει τέσσερις τερματοφύλακες στο ρόστερ (Σα, Αλέν, Τζολάκης, Κρίστινσον) θα πρέπει να διώξει τουλάχιστον τον έναν.

Από την άλλη ο Ελ Αραμπί είναι ντεφορμέ, έβγαλε μεγάλο εκνευρισμό και εκβίαζε το γκολ, ενώ και ο Βαλμπουενά στα 35 του μοιάζει σκασμένος.

Από πλευράς ΑΕΚ δεν είδαμε κάτι που δεν ξέραμε μέχρι τώρα για το ποιοι είναι λίγοι (τους αναφέρουμε παραπάνω) και ποιοι μπορούν να βοηθήσουν, ωστόσο πλέον προβληματίζει και ο Λιβάγια για το πόσο μπορεί να συνεχίσει να προσφέρει ικανοποιητικά.

Κέρδος μπορεί να είναι ο Τσιντώτας που έπιασε το πέναλτι, εν μέρει ο Σβάρνας (που έγινε δικαίως και διεθνής), ενώ και ο Ολιβέιρα παίζει απλά αυτό που ξέρει.

Μετά τους δύο πρώτους ημιτελικούς του κυπέλλου μεταξύ ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού και ΑΕΚ-Άρη μπορούμε να πούμε ότι και τα δύο ζευγάρια είναι ανοιχτά και οι πιθανότητες σχεδόν στο 50-50.

Και αυτό το λέμε διότι πριν τους αγώνες-με βάση τα πρόσφατα αποτελέσματα του πρωταθλήματος- είχε καλλιεργηθεί ένα κλίμα πως Ολυμπιακός και ΑΕΚ είναι τα ακλόνητα φαβορί. Ωστόσο αποδεικνύεται πως το κύπελλο είναι μια άλλη ιστορία…

Ο μεν ΠΑΟΚ θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος από το 3-2 με το οποίο επικράτησε του Ολυμπιακού και όχι μόνο για την ανατροπή που πέτυχε, αλλά γιατί προερχόταν από κακές εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και είχε πολλές και σημαντικές απουσίες.

Στο ματς αυτό έδειξε πολλά αμυντικά κενά, αλλά σημαντική βελτίωση στη δημιουργικότητά του και στα τελειώματα των φάσεων και περίπου τα ίδια θα λέγαμε και για τον Ολυμπιακό (που έκανε πάντως και ένα σχετικό rotation) που όμως είχε μια ευκαιρία να δώσει τη χαριστική βολή στον ΠΑΟΚ, αλλά δεν το έκανε.

Όλα αυτά βέβαια σε ένα ματς όπου οι αμυντικοί και των δύο ομάδων, αλλά και ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, Πασχαλάκης επιδόθηκαν σε ρεσιτάλ λαθών που έφεραν και τα περισσότερα γκολ.

Αν και στα χαρτιά ο Ολυμπιακός έχει το προβάδισμα, η ρεβάνς θα είναι μια άλλη ιστορία. Και αυτό το λέμε γιατί θα γίνει περίπου σε έναν μήνα και μέχρι τότε δεν ξέρουμε σε τι αγωνιστική κατάσταση θα είναι και οι δύο ομάδες και τι απουσίες θα έχουν, οπότε όλα είναι ανοιχτά.

Όσο για το ΑΕΚ-Άρης, είδαμε μια ΑΕΚ να είναι καλύτερη και να έχει τις περισσότερες ευκαιρίες, όπως αναμενόταν, αλλά και έναν Άρη εμφανώς βελτιωμένο και ανταγωνιστικό.

Μάλιστα ήταν ενθαρρυντικό για την ομάδα του Γερμανού Ένινγκ και ότι σκόραρε και ότι έβγαλε χαρακτήρα μετά την αποβολή και το 2-1 και δεν δέχθηκε κι’άλλο γκολ. Οπότε λογικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι και αυτό είναι ένα πολύ ισορροπημένο  ζευγάρι όπου όλα θα είναι πιθανά στη ρεβάνς του «Βικελίδης»

Για το εξωαγωνιστικό κομμάτι  και τα αίσχη που είδαμε στο παραπάνω ματς-με τους Μελισσανίδηδες και λοιπούς παρατρεχάμενους- καλύτερα ας μην πούμε πολλά, παρά μόνο ότι σε λίγο προβλέπουμε δεν θα θέλουν να έρχονται ούτε ξένοι διαιτητές στην Ελλάδα να συμμετέχουν στο αισχρό Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Και τότε σε ποιούς θα καταφύγουν οι άθλιοι παράγοντές του για να διαιτητεύουν τα ματς ; Σε εξωγήινους ;

Κακά τα ψέματα αν χθες ο Παναθηναϊκός δεν έκανε αυτή τη μεγάλη ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο κόντρα στον αξιόμαχο ΠΑΣ Γιάννινα (που πάντως η δυναμικότητά του είναι για πρώτη κατηγορία), σήμερα θα ήταν σχεδόν κατεστραμμένος !

Ο μεγαλύτερος στόχος της φετινής χρονιάς, που ήταν το κύπελλο, θα είχε τελειώσει άδοξα και ο Γιώργος Δώνης πιθανότατα να παραιτείτο ή να απολυόταν. Έτσι θα συνέχιζε να παίζει στο πρωτάθλημα μια ομάδα φάντασμα με ανύπαρκτη διοίκηση και χωρίς ιδιαίτερους στόχους…

Ο Παναθηναϊκός έδειξε χθες στο πρώτο ημίχρονο τις γνωστές αγωνιστικές του αδυναμίες της μέτριας δημιουργικότητας, του δύσκολου γκολ, αλλά και αμυντικές ολιγωρίες, καθώς ο ΠΑΣ στις δύο μοναδικές του αξιόλογες επιθέσεις έκανε ένα γκολ και έβγαλε και μια ακόμη καλή ευκαιρία πιο πριν.

Το χέρι της ωστόσο έβαλε, όπως συνήθως, και η διαιτησία του πρώτου ημιχρόνου-κυρίως μέσο του βοηθού-στην παραλίγο ασέλγεια στο…πτώμα του Παναθηναϊκού ! Μιλάμε βέβαια για έναν βοηθό που ακύρωσε και ένα κανονικό γκολ και γενικά έδινε όλες τις δύσκολες φάσεις κατά του Παναθηναϊκού και υπέρ του ΠΑΣ.

Έτσι φτάσαμε στο 0-1 του ημιχρόνου και με έναν Παναθηναϊκό ένα βήμα πριν την καταστροφή και τον κόσμο να «βράζει» εναντίον διαιτησίας και παικτών…

Τελικά η ανατροπή έγινε στο δεύτερο ημίχρονο κυρίως διότι ο Παναθηναϊκός ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του και φάνηκε η διαφορά δυναμικότητας, με μπροστάρηδες ποιοτικούς παίκτες που έκαναν τη διαφορά-όπως Ζαχίντ, Χατζηγιοβάννη και Γιόχανσον -παίρνοντας την ομάδα επάνω τους,

Από την άλλη τα Γιάννινα  έδειξαν αρκετά καλά στοιχεία στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο και είδαν λάθος το ματς βγαίνοντας φουλ ταμπουρωμένοι στην άμυνα, αλλά και φάνηκε καθαρά η απειρία τους μετά το πρώτο γκολ που δέχθηκαν.

Από τη στιγμή λοιπόν που έγινε το 2-1 τόσο νωρίς και το τρίτο γκολ ήταν θέμα χρόνου και έτσι έγινε. Ακόμα και η αποβολή του Κουρμπέλη στο 77’ απλά άγχωσε την ομάδα παραπάνω, όμως επί της ουσίας δεν κινδύνευσε καθόλου.

Έτσι λοιπόν μπορεί η ομάδα του Παναθηναϊκού να έχει ανύπαρκτη διοίκηση και να είναι ο εύκολος στόχος κάθε παρασκηνιακού καθεστώτος (είτε Ολυμπιακής, είτε Παοκτζήδικης προέλευσης), όμως είναι μέσα και στους δύο στόχους της και βγάζει και μια σχετικά ενθαρρυντική αγωνιστική υγεία.

H ομάδα της πόλης μας έφτασε, κατά την περσινή χρονιά, ένα βήμα πριν την καταστροφή αλλά πλέον είναι πάλι εδώ με φιλοδοξίες και είναι ήδη και στους 32 του κυπέλλου Ελλάδας !

Αυτό και αν είναι come back ! Μετά το καταστροφικό περσινό πείραμα των Αγαθοκλή και Γιάννη Χριστόπουλου, υπήρχε φως στο τούνελ καθώς βρέθηκε η διοίκηση Πρασσά να βάλει την ομάδα στο σωστό δρόμο και να την πάει εκεί που της αξίζει !

Έτσι η “μαύρη θύελλα” όχι μόνο κατάφερε να φτιάξει ρόστερ επιπέδου δεύτερης κατηγορίας, αλλά και ευνοήθηκε από τις συγκυρίες και πήρε τελικά στα χαρτιά την άνοδο την οποία έχασε πέρσι  ! Και όχι μόνο αυτό…

Χθες απέκλεισε την Α.Ε. Καραϊσκάκη, ομάδα που αγωνίζεται στη super league 2 ( β’εθνική) και προκρίθηκε και στους 32 του κυπέλλου Ελλάδας ! Το παιχνίδι ήταν συναρπαστικό και η ομάδα μας καλύτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, έχοντας τις περισσότερες ευκαιρίες για να σκοράρει.

Δεν τα κατάφερε και το 0-0 έμεινε στον κανονικό αγώνα και στην παράταση, με αποτέλεσμα η νοκ-άουτ αναμέτρηση, που διεξήχθη στην Τρίπολη, να οδηγηθεί στα πέναλτι. Εκεί η ομάδα της Καλαμάτας πιο ψύχραιμη και εύστοχη επικράτησε με 4-3 και πήρε τη μεγάλη πρόκριση στην επόμενη φάση. 

Εκεί θα δούμε ποιος θα είναι ο αντίπαλος μας και, γιατί όχι, αν μπορούμε να προχωρήσουμε και περισσότερο ή έστω να δούμε μια μεγάλη ομάδα της super league στο γήπεδο της πόλη μας.

Προέχει βεβαίως το πρωτάθλημα που αρχίζει το επόμενο σαββατοκύριακο και η “μαύρη θύελλα “-με τον έμπειρο Βασίλη Βούζα στον πάγκο-παίζει πρεμιέρα στη δύσκολη έδρα του Αιγάλεω. Ελπίζουμε πως τα καλύτερα έρχονται…

Σαν η τύχη να τους θέλει συνέχεια αντιμέτωπους, όλα δείχνουν πως ΠΑΟΚ και ΑΕΚ θα βρεθούν αντιμέτωποι για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας και λογικά θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε ακόμα και για τα χειρότερα !

Μόνο αν γίνει στις ρεβάνς καμία εντελώς απρόβλεπτη ανατροπή από Αστέρα Τρίπολης ή Λαμία-και ανατρέψει κάποιος από αυτούς το 2-0 που έχασαν-αυτό το διαφαινόμενο σενάριο δεν θα γίνει πραγματικότητα…

Όσο για τα παιχνίδια που είδαμε, μπορούμε να πούμε ότι ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δεν μας γέμισαν με την απόδοσή τους (ειδικά η ΑΕΚ του πρώτου ημιχρόνου), αλλά πήραν το πολύτιμο 2-0 κυρίως λόγω μεγαλύτερη ατομικής αξίας και εμπειρίας (άλλωστε ο  ΠΑΟΚ φημίζεται πλέον για την αποτελεσματικότητά του, ακόμα και όταν δεν παίζει πολύ καλά)

Ο Αστέρας Τρίπολης (ο οποίος και στο πρωτάθλημα έχει μια μέτρια εικόνα και δεν έχει εξασφαλίσει καν την παραμονή του δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις φάσεις που έβγαλε στην κόντρα επίθεση και τελικά ήταν λογικό η μπάλα να τον τιμωρήσει.

Η Λαμία του Μάκη Χάβου δεν ήταν άσχημη ως αλληλοκαλύψεις και αμυντική συμπεριφορά, αλλά από την άλλη και ελάχιστα έως καθόλου απειλητική μπροστά. Τελικώς δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στην πίεση της ΑΕΚ του δευτέρου ημιχρόνου, δέχθηκε δύο γκολ και στη μοναδική σημαντική ευκαιρία που είχε για να κάνει το 2-1, η μπάλα δεν την ήθελε…

Εξαιρετική πάντως η πορεία της ομάδας  Χάβου σε πρωτάθλημα και κύπελλο και πιστεύουμε ότι αν τυχών η κλήρωση την έριχνε απέναντι στον Αστέρα , θα είχε πολλές ελπίδες να παίξει και στον τελικό.

Τώρα πως και που θα γίνει ο τελικός, μην το ψάχνετε…με φιλάθλους, χωρίς φιλάθλους, με μαθητές ; Στο ΟΑΚΑ, στην Αμερική, στο Κατάρ, στα…Nησιά του Σολωμόντα ; Δεν θα μας εκπλήξει πλέον ότι και να δούμε…

Μετά το κάζο της Λαμίας (η οποία εξελίσσεται φέτος σε φονέα των γιγάντων) η φετινή χρονιά για τον Ολυμπιακό έχει λογικά τελειώσει, με δεδομένο ότι πολύ δύσκολα μπορεί και στο πρωτάθλημα να πάει πάνω ή κάτω από δεύτερος ! Και είναι φυσικά αποτυχημένη με μοναδική καλή παρένθεση την πρόκριση επί της Μίλαν στο Europa…

Τώρα πως συνέβη αυτό το απίθανο-με 3-3 το πρώτο ματς εκτός-να χάσει μέσα στο Καραϊσκάκη από τη Λαμία και να αποκλειστεί, εμείς τα λέμε από την αρχή της χρονιάς….

Όσο οι αγαπητοί δημοσιογράφοι και λοιποί αποθέωναν την καλή μπάλα του Ολυμπιακού εμείς επισημαίναμε και τις αδυναμίες του και στην άμυνα, όπου συνήθως δεχόταν το εύκολο γκολ έχοντας αδυναμίες και στα άκρα και στο κέντρο της, και στην επίθεση όπου χρειαζόταν να χάσει πολλές ευκαιρίες για να βάλει ένα γκολ.

Όσο τα ματς του έβγαιναν-κυρίως κόντρα σε μικρομεσαίες ομάδες- βρίσκοντας κενούς χώρους και βάζοντας περισσότερα γκολ από όσα δέχεται, όλα ήταν καλά. Ήταν προφανές όμως ότι θα τύχουν και παιχνίδια που θα στραβώσουν, όπως και έτυχαν…

Αυτό που συνέβη λοιπόν κόντρα στη Λαμία ήταν από τη μία να δεχθεί γκολ από τη μοναδική ευκαιρία που έβγαλε η Λαμία στο ματς και ταυτόχρονα να είναι τόσο άστοχος και αγχωμένος επιθετικά που να μην μπορέσει να σκοράρει από 28 τελικές και πέναλτι !

Και τέλος πάντων τι «σοφή» απόφαση ήταν αυτή του Μάρτινς να ξεκινήσει αρκετούς αναπληρωματικούς σε αυτό το ματς όταν το κύπελλο ήταν ο μοναδικός στόχος που του είχε απομείνει ; Δηλαδή θεωρούσε δεδομένη την πρόκριση και ξεκούρασε παίκτες για το ματς με τον αδύναμο και υποβιβασμένο Απόλλωνα ; Σοβαροί να είμαστε…

Πάμε τώρα και στο ματς θρίλερ ΠΑΟΚ-Πανιώνιου όπου είχαμε και τα παρατράγουδα…

Κατά πρώτον το πέναλτι του Μανθάτη ομολογουμένως και δεν υπάρχει στην τελευταία φάση που έκρινε το παιχνίδι, ούτε φυσικά και η κόκκινη κάρτα που του έβγαλε ο διαιτητής Σκουλάς που είναι να απορείς τι κανονισμό εφάρμοσε. Επίσης ο Σκουλάς αγνόησε και μια κόκκινη (δεύτερη κίτρινη) που έπρεπε να πάρει ο Γιαννούλης σε τράβηγμα στον Μανθάτη.

Με τη διαφορά ότι ο Πανιώνιος (που δεν λέει ακόμα να αποκολληθεί από το «άρμα» του Ολυμπιακού) δεν δικαιούται να μιλάει για διαιτησία και να νιώθει αδικημένος για τους εξής λόγους:

Στο πρώτο ημίχρονο υπάρχει πέναλτι του Σταυρόπουλου του Πανιώνου στον Κρέσπο και κόκκινη κάρτα στον πρώτο, που τον ανακόπτει κι’ενώ είναι σε προφανή θέση για γκολ. Επιπλέον χαρίζει και απευθείας κόκκινη και στον Καμαρά του Πανιωνίου για εγκληματικό μαρκάρισμα, ενώ και το γκολ του Άκπομ για το οποίο διαμαρτύρεται ο Πανιώνιος είναι κανονικότατο…

Ακόμα χειρότερα οι παίκτες του Πανιωνίου αρνούνται να κάνουν σέντρα μετά το τέταρτο καθοριστικό γκολ και ο Σκουλάς σφυρίζει απλά τη λήξη χωρίς να κρατήσει και τις καθυστερήσεις που έπρεπε !

Αυτό που έπρεπε να κάνει, αν γνώριζε στοιχειωδώς τους κανονισμούς, είναι να κάνει συστάσεις στον αρχηγό και αν και πάλι δεν έκαναν τη σέντρα να διέκοπτε το παιχνίδι εις βάρος του Πανιωνίου κάτι που θα έφερνε σαφώς και την τιμωρία της ομάδας…

Συνεπώς στη σούμα ο Πανιώνιος δεν δικαιούται να νιώθει εαδικημένος και ας μιλάμε για μια διαιτησία που έτσι κι’αλλιώς τα έκανε επιεικώς μαντάρα…