Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το μουσικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη, πόσο μάλλον που ήταν ένας από τους ανθρώπους που, με τη μεγάλη φήμη του, έβγαλε την Ελλάδα προς τα έξω και τη διαφήμισε στο εξωτερικό (αυτό δηλαδή που πάντα χρειάζεται η Ελλάδα, διότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η αρχαιότητα)

Μέχρις ενός σημείου λοιπόν είναι δικαιολογημένοι οι ύμνοι που ακούγονται εαυτόν και η τιμή που του γίνεται από την ώρα που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του. Ωστόσο αυτοί που τον εξυμνούν και για την πολιτική του δράση ή ξεχνούν εύκολα ή είναι του ιδίου φυράματος.

Δυστυχώς όμως ο Μίκης δεν θα κριθεί μόνο για το καλλιτεχνικό έργο του, αλλά και για τις πολιτικές παρεμβάσεις και την όποια πολιτική επιρροή είχε στα τεκταινόμενα της χώρας μας και αυτή η πολιτική παρακαταθήκη ήταν-ειδικά από ένα σημείο και μετά-ότι χειρότερο υπήρξε !

Ας πιάσουμε λοιπόν την πολιτική πορεία του από τα χρόνια της νεότητάς του…Ξεκινάει  προπολεμικά ως φιλοφασίστας και φιλομεταξικός, αφού κατά δήλωση του ιδίου είχε συνθέσει τον ύμνο της νεολαίας Μεταξά και επίσης κατά δήλωσή του ένιωσε ρίγος κατά την κηδεία του τελευταίου !

Αργότερα στον εμφύλιο κάνει τη μεγάλη στροφή στην πολιτική πορεία του και το γυρίζει κομμουνιστής και μάλιστα «υπερορθόδοξος» Σταλινικός-Ζαχαριάδικός !

Λίγο αργότερα όμως θα κάνει  κωλοτούμπα, αφού ο ίδιος είχε δηλώσει ότι κρατείτο μαζί με τον Ζαχαριάδη στην εξορία και πως στράφηκε εναντίον του, κατηγορώντας τον για τυχοδιωκτισμό, λέγοντας του μάλιστα ” Για ποιόν λόγο βρισκόμαστε εδώ και γιατί μας έμπλεξες στον εμφύλιο” ;

 Μόλις απελευθερώνεται το σκάει από την Ελλάδα, όπου οι αριστεροί περνούσαν δύσκολα, και καταφεύγει σε χώρες της κατά τ’άλλα…μισητής δύσης και όχι σε αυτές του ανατολικού μπλοκ.

Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1960, όταν έχει αρχίσει να χαλαρώνει η κρατική καταστολή κατά της αριστεράς, ως αναθεωρητής πλέον κομμουνιστής, ιδρύει τη νεολαία Λαμπράκη και γίνεται βουλευτής της νόμιμης τότε ΕΔΑ.

Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών συλλαμβάνεται και φυλακίζεται ως αντικαθεστωτικός, αλλά είναι ελάχιστα γνωστό ότι απελευθερώθηκε στα 1970 μετά από διαμαρτυρίες που προήλθαν -για μια ακόμη φορά-κυρίως από τη «μισητή δύση» και ανθρώπους της τέχνης.

Τη χούντα τη χτυπούσε τότε ο Μίκης, όχι για λόγους δημοκρατικής ευαισθησίας, αλλά γιατί αυτή ήταν γενικά φιλοαμερικανική και αντικομμουνιστική-αντισοβιετική χούντα.

Μόλις τον αφήνουν ελεύθερο το ξανασκάει στη Γαλλία και όχι στο αγαπημένο του ανατολικό μπλοκ, ενώ αργότερα-ενόσω καταρρέει η χούντα του Ιωαννίδη-λέει το γνωστό «Καραμανλής ή τανκς» !

Αυτό δεν το είπε τυχαία, καθώς ήξερε-και αυτός και όλα τα μεγάλα “κεφάλια” της αριστεράς- ότι η μεταπολίτευση είναι μια ευκαιρία για την αριστερά και την αγαπημένη του Σοβιετική Ένωση να διεισδύσει μέσα στην τότε δυτικόφιλη και ντόπια αστική τάξη και πολιτικό κόσμο.

Μετά την πτώση της χούντας επιστρέφει στην Ελλάδα ,αλλάζει για μια ακόμη φορά κόμμα μπαίνοντας στο αναθεωρητικό ΚΚΕ Εσωτερικού και κατεβαίνει υποψήφιος στις εκλογές του 1974 με τον συνασπισμό της «ενωμένης αριστεράς», αλλά αποτυγχάνει οικτρά καθώς δεν εκλέγεται. Το 1978 κατεβαίνει υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, αλλά και πάλι αποτυγχάνει και δεν εκλέγεται…

Αλλά οι αλλαγές κομμάτων και οι κωλοτούμπες του αείμνηστου Μίκη δεν σταματούν εδώ, καθώς το έτος 1981 ξαναγυρίζει στο…θρυλικό-και πλέον Μπρεζνιεφικό- ΚΚΕ με το οποίο εκλέγεται επιτέλους βουλευτής !

Στη συνέχεια όμως-πάντα στα 80s- τσακώνεται και αποχωρεί από το ΚΚΕ και ξαφνικά γίνεται ακραιφνής ΠΑΣΟΚτζής, φυσικά επί εποχής του Ρωσόδουλου εισοδιστή και διαφθορέα των μαζών Α.Παπανδρέου !

Το καλύτερο όμως το αφήνει για το τέλος, όταν και ολοκληρώνει την κομματική του περιήγηση πηγαίνοντας στα 1990 στη ΝΔ του αείμνηστου Μητσοτάκη ! Θα εκλεγεί μάλιστα βουλευτής επικρατείας και ο Μητσοτάκης θα του δώσει και την…τιμητική θέση του υπουργού άνευ χαρτοφυλακίου !

Ούτε αυτό έγινε τυχαία, καθώς ήταν η εποχή που η τότε αριστερά έφτασε να συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ. (!) και αυτό δεν το έκανε καθόλου τυχαία, καθώς ήταν μια ακόμα πιο οργανωμένη προσπάθεια διείσδυσης της αναθεωρητικής και υπό διάλυση Σοβιετικής Ένωσης, μέσα στο κομμάτι αυτό της αστικής τάξης που δεν είχε πρόσβαση.

Η περιπετειώδης πολιτική του πορεία και μετάλλαξη δεν τελειώνει στα 1990, όμως ας περάσουμε να δούμε μερικές αντιφάσεις του Μίκη, από το ξεκίνημα της πορείας του μέχρι το τέλος του.

Κάποτε υπερβολικά Τουρκόφιλος, (γνωστό πως έχει πάρει και βραβείο Ιπεκτσί), και έπειτα αντιτούρκος. Κάποτε φιλοεβραίος και κατά του ολοκαυτώματος και έπειτα δηλωμένος αντισημίτης. Άλλοτε υπέρ του ΚΚΕ, άλλοτε κατά του ΚΚΕ.

Κάποτε υπέρ των Κούρδων και του PKK, αλλά όταν ο Σημίτης παρέδωσε στους Τούρκους τον Οτσαλάν, έγινε απολογητής του Σημίτη κατά του Οτσαλάν  και άλλα πολλά…

Αυτό όμως που δεν άλλαξε ποτέ ήταν το μίσος του για τη δύση και ειδικά για τις ΗΠΑ, ξεχνώντας, όπως είπαμε, ότι αυτή η μισητή δύση αποτελούσε το καταφύγιο του σε δύσκολες στιγμές.

Το ίδιο φυσικά δεν άλλεξε και η λατρεία του για την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και αργότερα για τη φασιστική-δολοφονική Ρωσία και η συμπάθειά του για όλα τα αυταρχικά αντιδυτικά καθεστώτα.

Για του λόγου το αληθές το έτος 2011 ιδρύει το κίνημα «Σπίθα» του οποίου η ατζέντα ήταν μια εθνικιστικού τύπου και φοβική εναντίωση στην παγκοσμιοποίηση και τη….Νέα τάξη πραγμάτων (σύνθημα που πρωτοέβγαλαν οι κομμουνιστές και πλέον χρησιμοποιούν κατά κόρον οι ακροδεξιοί και οι φασίστες).

Ακόμα χειρότερα αυτό το κίνημα-μεταξύ άλλων- ταύτιζε τις ΗΠΑ, ως καταπιεστές των λαών, με τους φασίστες και του Ναζί (!) και καλούσε όλους να συνταχθούν με το καθεστώς Ρωσίας και Πούτιν, αλλά και την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα, τη Συρία του Άσαντ και το Ιράν ! Είπατε τίποτα ;

Και φυσικά έριχνε-όπως σχεδόν όλοι οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης στην Ελλάδα και τότε και τώρα-την ευθύνη για τη χρεοκοπία της Ελλάδας στους ξένους και στη Γερμανία, ως…διεθνείς τοκογλύφους.

Έτσι στις εκλογές του 2015 στηρίζει αναφανδόν Τσίπρα και το ίδιο κάνει και στο καταστροφικό δημοψήφισμα του 2015, αναμασώντας τις γνωστές λαϊκίστικες καθεστωτικές θέσεις σε ότι αφορούσε την οικονομική κρίση.

Λίγους μήνες αργότερα στρέφεται κατά του Τσίπρα (όταν αυτός τα βρήκε με τους δανειστές και έκανε τη γνωστή κωλοτούμπα με την αναθεώρηση του “Όχι” και την  υποτιθέμενη φιλοευρωπαϊκή στροφή), λέγοντας πως αυτός τον ξεγέλασε !

Αλήθεια τι πολιτικό και ανθρώπινο αισθητήριο έχει κάποιος που στα 90 χρόνια του ξεγελάστηκε από έναν δημαγωγό σαν τον Τσίπρα και τους συν αυτόν ;

Η τελευταία του πολιτική παρέμβαση, πριν από τρία χρόνια, ήταν όμως και η χειρότερη όλων καθώς κατέβηκε και μίλησε στα αηδή συλλαλητήρια μίσους για τη Μακεδονία και κατά της γειτονικής χώρας.

Εκεί μάλιστα αποκάλεσε αδέρφια του τους φασίστες και τους ναζί (!!) σε ένα υποτιθέμενο και απερίγραπτο κάλεσμα ενότητας των Ελλήνων…

Αυτά έρχονταν και πάλι σε αντίθεση με το παρελθόν του όπου είχε ταξιδέψει στη γειτονική χώρα (αρχές δεκαετίας 90’ με το Μακεδονικό σε έξαρση) και καλούσε σε σύνεση και συνεννόηση με τους γείτονες…

Στην πραγματικότητα αυτή η συμμετοχή του στα γελοία μισαλλόδοξα συλλαλητήρια έγινε γιατί η αγαπημένη του Ρωσία αντιτίθετο στη συμφωνία των Πρεσπών και προσπαθούσε, μέσω του Ελληνικού εθνικισμού και όχλου, να την αποτρέψει.

Για όποιον δε αμφιβάλλει για τα περί φιλορωσισμού και φιλοσοβιετισμού του παραθέτουμε τη δήλωση της εκπροσώπου του Ρωσικού Υπ.Εξ., Ζαχάροβα που είπε μεταξύ άλλων για τον θάνατό του: «Νομίζω ότι απλώς δημιουργούσε, όμως πέτυχε καταπληκτικά πράγματα. Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη έγινε ένα σύμβολο της Ελλάδας για τους Ρώσους, τον λαό μας.

Πιστεύω ότι είχε και ο ίδιος ιδιαίτερα συναισθήματα για τη χώρα μας. Ήταν αμοιβαία αγάπη. Σε μια από τις συνεντεύξεις είχε πει: «Η σχέση μου με τη Ρωσία, ως ανθρώπου, καλλιτέχνη και επαναστάτη είναι πολύ δυνατή. Αισθάνομαι πάντοτε θαυμασμό και ευγνωμοσύνη για τη χώρα, που έκανε τόσες θυσίες για να σώσει τον κόσμο από τον ναζισμό». Έχει τιμηθεί με πολλά σοβιετικά και ρωσικά βραβεία και παράσημα».

Σε αυτό το σημείο ο Μίκης θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έχει επιστρέψει στις ακροδεξιές νεανικές καταβολές του, παρά ότι παραμένει αριστερός. Ωστόσο ο «σύντροφος» Κουτσούμπας μας πληροφόρησε πως λίγο πριν το θάνατό του εκμυστηρεύτηκε σε αυτόν ότι θέλει να πεθάνει ως κομμουνιστής. Αυτή έμελλε να είναι και η τελευταία πολιτική «κωλοτούμπα» της ζωής του πριν αναπαυθεί !

Έφυγε πάντως πλήρης ημερών και μακάρι να αναπαυθεί η ψυχή του ανθρώπου και να τον κρίνει η ιστορία, αλλά δεν διστάζουμε να πούμε και μια μεγάλη αλήθεια.

Ο Μίκης ένωνε μέχρι και πολύ πρόσφατα με τον εξτρεμιστικό λόγο του όλη την πολιτική καθυστέρηση (αριστερή και δεξιά) της υποβαλκάνιας Ελληνικής μπανανίας μας !

Γι’αυτό και μέσα στην οικονομική κρίση έφτασε ένας 90χρονος με ακραίες απόψεις και παλαιολιθικά βιώματα να θεωρείται ότι ενώνει τους Έλληνες, αλλά και να εκφράζει πολιτικά την πλειοψηφία ενός λαού που σε αυτή τη δύσκολη εποχή βρήκε καταφύγιο στις πιο λαϊκίστικες, ανορθολογικές και καθυστερημένες ιδέες.

Μετά από αρκετά χρόνια-και για πρώτη φορά μέσα στην κρίση- μπορούμε να πούμε πως κάποια εκλογικά αποτελέσματα αφήνουν μια σχετική, αν και όχι απόλυτη, ικανοποίηση στο σχετικά πιο δημοκρατικό κομμάτι του Ελληνικού λαού που μάχεται τα άκρα και τους φαύλους της πολιτικής.

Πρωτίστως λοιπόν είχαμε μια ήττα του «μαυροκόκκινου» μετώπου με τη σφαλιάρα που έφαγαν οι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ που ανάγκασαν και τον Τσίπρα να προκηρύξει εσπευσμένα εκλογές ! Αλλά και οι μέχρι πρότινος συγκυβερνώντες του ΑΝ.ΕΛ., έπαθαν ακόμα μεγαλύτερη ήττα και οι οποίοι σχεδόν εξαφανίστηκαν από τον χάρτη !

Βλέπετε όσο «ταχυδακτυλουργός» της πολιτικής και να είναι ο Τσίπρας, και όσο πολιτικός απατεώνας ο Καμμένος, δεν θα μπορούσαν- με όλα αυτά που έχουν συμβεί στην πενταετία και με μια χώρα άνω, κάτω- να κάνουν και αυτή την υπέρβαση και να πετύχουν και πάλι θετικό εκλογικό αποτέλεσμα !

Θετικό λοιπόν το ότι τιμωρήθηκε ο τυχοδιωκτισμός, η αλαζονεία, ο αυταρχισμός και η κυνικότητα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. παρότι φυσικά δεν μου γεμίζει καθόλουτο μάτι ή και με φοβίζει και η σημερινή Νέα Δημοκρατία των, γενικά στραμμένων προς τη Ρωσία, πατριδοκάπηλων…

Ωστόσο εκτιμώ ότι θα ήταν καλύτερα μια μελλοντική αυτοδύναμη κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, παρά σε συνεργασία με το κίνημα αλλαγής το οποίο μάλιστα θεωρεί μεγαλύτερο αντίπαλό του τον νεοφιλελευθερισμό, περισσότερο από τον κρατικοφασισμό που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ίδιο βέβαια θα προτιμούσα, ως λιγότερο κακή, και μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με οποιουσδήποτε κυβερνητικούς εταίρους, ζυγίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά του καθενός…

Ήττα του φασιστικού μετώπου θεωρώ πως είναι σαφώς και η εκλογική σφαλιάρα της εγκληματικής Χρυσής Αυγής η οποία έχασε σχεδόν το μισό της εκλογικής της δύναμης σε σχέση με της προηγούμενες ευρωεκλογές και τελικά ξεπεράστηκε από Κίνημα Αλλαγής και ΚΚΕ !

Παρότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων της Χ.Α. πήγε στον γραφικό Πουτινικό φασίστα Βελόπουλο, στέλνοντάς τον στο ευρωκοινοβούλιο, εκτιμώ ότι είναι καλύτερα οι δυνάμεις της πιο σκληρής φασιστικής δεξιάς να είναι διασπασμένες, παρά ενωμένες σε ένα κόμμα που θα πιάνει μεγάλα ποσοστά και θα είναι τρίτο κόμμα στη Βουλή.

Να μην νομίσει όμως κανένας ότι η ακροδεξιά στο σύνολό της συρρικνώνεται εν Ελλάδι, αλλά αντίθετα είναι πλέον εκ των κυρίαρχων ιδεολογικών ρευμάτων στην Ελλάδα.

Και αυτό γιατί αν αθροίσει κανείς τα ποσοστά όλων των ακροδεξιών κομμάτων που κατέβηκαν στις ευρωεκλογές (11 τον αριθμό που αποτελεί ρεκόρ !) φτάνουν κοντά στο 16 % και χωρίς να υπολογίζουμε το σημαντικό ακροδεξιό-εθνικιστικό κομμάτι ψηφοφόρων που έχει προσελκύσει τελευταία η Νέα Δημοκρατία με την πατριδοκαπηλία και τον εθνικολαϊκισμό της….

Πολύ θετική ήταν επίσης για εμάς και η εκλογική ήττα του ΚΚΕ (το οποίο είναι κάτι σαν ιερή αγελάδα για τους Έλληνες πολιτικούς και τα ΜΜΕ) που όχι μόνο αποτυγχάνει να αυξήσει τα ποσοστά του-και μάλιστα μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης και μνημονίων- αλλά συρρικνώνεται κιόλας.

Μάλιστα το ΚΚΕ δεν απέσπασε σχεδόν τίποτα από το ποσοστό των πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, δείγμα του ότι έχει πλέον σοβαρό πρόβλημα να αποσπάσει ψήφους πέρα από τον σκληρό πυρήνα του.

Τέλος θετικό γεγονός είναι για εμένα και ο καταποντισμός του Λεβέντη ο οποίος  από κεντρώος μετατράπηκε σε εθνοφασίστα θρησκόληπτο, όπως και  ρωσοκίνητων πρακτόρικων κομμάτων όπως του Λαφαζάνη και της Κωνσταντοπούλου.

Στα αρνητικά υπολογίζουμε την αποτυχία πραγματικά φιλοευρωπαϊκών κομμάτων όπως το Ποτάμι και η Φιλελέυθερη Συμμαχία, κάτι που σημαίνει ότι στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές πιθανότατα να μην υπάρχουν καθόλου φιλοευρωπαϊκά κόμματα (τέτοιο δεν είναι πλέον ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε φυσικά το κόμμα του Βαρουφάκη).

Από την άλλη όμως προσωπικά ικανοποιούμαι  για την άνοδο των δύο μειονοτικών κομμάτων (Τούρκικο «Κόμμα ισότητας, ειρήνης και φιλίας) στη Θράκη και Σλαβομακεδονικό «Ουράνιο Τόξο» στη Μακεδονία) διότι είναι και φιλοευρωπαϊκά και φιλειρηνικά, όσο και να προκαλεί μήνη, σε μια μισαλλόδοξη χώρα σαν την Ελλάδα, αυτή η άποψη.

Κυρίως όμως είναι ότι η στήριξη σε αυτά τα κόμματα αποτελεί δημοκρατική πράξη και αντίδραση σε μια σκοτεινή εποχή όπου ένα υπερκομματικό βαθύ κράτος φαίνεται να θέτει σε αμφιβολία στο μέλλον στοιχειώδη δημοκρατικά ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατική λειτουργία του κράτους μας.

Βεβαίως για να γίνει ένα πιο εξονυχιστικό και πιο συγκεκριμένο πολιτικό σχόλιο θα πρέπει να περιμένουμε ακόμα έναν μήνα για τις βουλευτικές εκλογές όπου θα πρέπει να δούμε ποια από τα κόμματα θα ξανακατέβουν, ποια όχι, ποια θα ανασυγκροτηθούν, ποια θα διατηρήσουν ή θα χάσουν τις δυνάμεις τους.

Μπορούμε ωστόσο να διαπιστώσουμε ότι σε αυτές τις εκλογές κόμματα με μονοθεματικό λόγο (πχ. για τη Μακεδονία και τα εθνικά θέματα) και κυρίως χωρίς πρόγραμμα, λύσεις και προτάσεις για την καθημερινότητα (πχ. ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή) , έπαθαν ζημιά και αντίθετα επιβραβεύτηκαν άλλα που είχαν προτάσεις και πρόγραμμα, ακόμα και αν  αυτές οι προτάσεις είναι λανθασμένες, ανεπαρκείς ή και ακραίες)

Όπως και να γίνει πάντως θα πρέπει να ξέρουμε ότι θα συνεχίσουν να έρχονται δύσκολες μέρες και, με την παρούσα πολιτική κατάσταση, δεν μπορούμε ούτε να επαναπαυτούμε, ούτε να ελπίζουμε σε θεαματικές αλλαγές με μια νέα κυβέρνηση.

Οπότε χρειάζονται συνεχείς πολιτικές ζυμώσεις, ελευθερία του λόγου και έκφραση πραγματικά προοδευτικών και δημοκρατικών απόψεων με παρρησία, ώστε να πετύχουμε μελλοντικά κάτι το-όσο μπορεί να είναι δυνατόν-καλύτερο για αυτόν τον τόπο.

Τέλος θετικά μπορούμε να αποτιμήσουμε και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαίκής Ένωσης, αν εξαιρέσεις τη Βρετανία (που δεν μας ενδιαφέρει πολύ γιατί φεύγει από την Ε.Ε.) και τη Γαλλία, με την φασίστρια ΛεΠεν, αφού οι ακραίες ρωσόφιλες δυνάμεις παρουσίασαν πτώση στα ποσοστά τους.

Αυτό βέβαια από μόνο του δεν θα σημαίνει κάτι, αν η Ευρώπη και οι ελίτ της δεν έχει πάρει το μήνυμα της από τον κόσμο που δυσανασχετεί για κάποιες καταστάσεις και δεν ασχοληθεί περισσότερο με την καθημερινότητα του κόσμου, αντί με την ψυχρή λογική των αριθμών και την υπερβολική υιοθέτηση και καλλιέργεια της πολιτικής ορθότητας.

Ο πόλεμος στη Συρία ξεκίνησε πριν από επτά χρόνια όταν, κατά κάποιον τρόπο, δημιουργήθηκε αυθόρμητα ένα αντιδικτατορικό κίνημα κατά του Άσαντ που αντέγραψε την Αραβική άνοιξη Αιγύπτου, Τυνησίας και Λιβύης που είχε προηγηθεί.

Κατά πρώτον είναι σαφέστατα αναφαίρετο δικαίωμα κάθε λαού να κάνει έναν αντιδικτατορικό αγώνα, ωστόσο η προπαγάνδα των υποστηρικτών του Άσαντ και όλων των αντιδυτικών και φιλοπουτινικών λέει πως τους αντικαθεστωτικούς τους υποκίνησαν οι Αμερικανοί ή γενικά η δύση και άρα αυτή φταίει για τον πόλεμο. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν μπορεί να στέκει διότι τότε θα είχε υπάρξει σίγουρα, μέσα σε αυτά επτά χρόνια, κάποια στρατιωτική επέμβαση ή στρατιωτική βοήθεια της δύσης ή του ΝΑΤΟ προς τους εξεγερμένους. Η μοναδική βοήθεια που έχουν δώσει μέχρι τώρα οι Αμερικανοί είναι μονάχα η εκπαίδευση ορισμένων από τους αντικαθεστωτικούς… 

Η δύση λοιπόν όχι μόνο δεν υποκίνησε αλλά ανέχθηκε με απάθεια τον επταετή ανελέητο πόλεμο όπου ο χασάπης Άσαντ δημιούργησε εκατόμβες νεκρών αμάχων προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία του. 350.000 νεκροί (θα μπορούσε να ήταν και μια ολόκληρη μικρή χώρα) μέσα σε επτά χρόνια είναι ο απολογισμός, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων προέκυψαν από τα καθεστωτικά χτυπήματα του Άσαντ, δείγμα του πόσο μπορεί να αποκτηνωθεί και τι τρομερά πράγματα μπορεί να διαπράξει ένας άνθρωπος σαν αυτόν προκειμένου να μη χάσει την εξουσία. Και φυσικά οι περισσότεροι από αυτούς τους αμάχους δεν ήταν αυτό που λέμε παράπλευρες απώλειες, αλλά εσκεμμένα χτυπήματα εναντίον τους αφού αυτή η εσκεμμένη σφαγή αμάχων είναι μια κτηνώδης πολεμική συνταγή επίδειξης δύναμης και κατατρομοκράτησης  !

Κάποια στιγμή, προκειμένου ο Άσαντ να τα βγάλει πέρα με τους αντιφρονούντες, κάλεσε στο πλευρό του τη Ρωσία του Πούτιν, την πιο ανερχόμενη και αδίστακτη φασιστική υπερδύναμη που παλεύει με κάθε μέσο για παγκόσμια κυριαρχία, οπότε η Συριακή γενοκτονία συνεχίστηκε και με Ρωσική συμμετοχή (καθώς δεν λείπει ποτέ ο Μάρτης απ’τη Σαρακοστή..).                                                                                                                    Η τυφλή δύση λοιπόν όχι μόνο δεν αντέδρασε σε αυτό αλλά και τάχθηκε και υπέρ της συμμετοχής της Ρωσίας στον Συριακό πόλεμο στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και τώρα αυτό το έγκλημα το βρίσκει μπροστά της ! Βλέπετε ο αδίστακτος Άσαντ είχε φροντίσει και για αυτό…

Πως ; Πολύ απλά βοήθησε τους κανιβάλους τζιχαντιστές του ISIS, τους εξόπλισε με Συριακά όπλα και τους άφησε ανενόχλητους να καταλάβουν μέρη της Συρίας ! Αυτή η κίνηση στην ουσία του έδωσε το επιχείρημα να λέει ότι πολεμάει τρομοκράτες κι’ενώ αυτός χτυπούσε αλύπητα μόνο τη μετριοπαθή δημοκρατική αντιπολίτευση της Συρίας. Το κυριότερο που βγήκε όμως από αυτήν την κίνηση είναι ότι έτσι ο Άσαντ βρήκε την αφορμή να καλέσει τη  Ρωσία στον πόλεμο, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας !

Τρανή απόδειξη γι’αυτό είναι ότι Άσαντ και Ρωσία δεν χτύπησαν παρά ελάχιστα τους τζιχαντιστές του ISIS και αυτό μόνο όταν αυτοί ήταν στα τελευταία τους και μάλιστα αφού οι Αμερικανοί και άλλοι δυτικοί ήταν αυτοί που ουσιαστικά έφεραν εις πέρας τη δουλειά της εξόντωσής τους ! Μπορείτε να δείτε και παλιότερα άρθρα μας όπου τεκμηριώναμε τη σύνδεση Ρωσίας και Άσαντ με τον ISIS…

http://taairetika.blogspot.gr/2017/01/isis.html

http://taairetika.blogspot.gr/2017/12/isis.html

Και όμως η κατευθυνόμενη προπαγάνδα των φιλοπουτινικών και φιλοάσαντ λέει ότι ο…δημοκράτης  Άσαντ χτυπάει τον ISIS τον οποίον μάλιστα υποτίθεται πως έφτιαξαν οι Αμερικανοί ! Και αυτά μάλιστα έφτασε σε σημείο να τα ισχυρίζεται προεκλογικά και ο Τραμπ, ο άνθρωπος που θυμίζω πως βγήκε πρόεδρος των ΗΠΑ με τις πλάτες του Πούτιν ! Σήμερα που ο ISIS είναι ουσιαστικά νεκρός αυτόν τον προβοκατόρικο ρόλο παίζει η ισλαμοφασιστική Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα) που έχει στρατοπεδεύσει σε περιοχές που βρίσκονται Σύριοι αντικαθεστωτικοί και τους προβοκάρει με τον ίδιο τρόπο…

Σήμερα λοιπόν, μετά από επτά ολόκληρα χρόνια εμφυλίου, είναι η πρώτη φορά που η δύση δείχνει κάποιο σχετικό δείγμα ότι ξυπνάει από το λήθαργο της και συνειδητοποιεί  το τι τραγικά διαπράττουν στη Συρία οι Ρώσοι νεοχιτλερικοί και ο σύμμαχος τους Άσαντ. Η αφορμή δόθηκε από τα χημικά που φέρεται να εξαπέλυσε το καθεστώς Άσαντ κατά αντιφρονούντων και αμάχων στην πόλη Ντούμα- και που μάλιστα είναι η δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνιαπου το κάνει μέσα στη Συρία-προκειμένου να εκκαθαρίσει και τους τελευταίους θύλακες αντιφρονούντων.

Και μπορεί οι έρευνες για τα χημικά στη Ντούμα τυπικά να μην έχουν ολοκληρωθεί ακόμη, αλλά ακόμη και η Ρωσία φαίνεται πλέον να παραδέχεται ότι έπεσαν (άλλωστε υπάρχουν και αποδεικτικά βίντεο) , μετά τα αρχικά της ψεύδη πως δεν έγινε τίποτα και πως το σκηνοθέτησαν οι Άγγλοι, με τη διαφορά ότι τώρα λέει πως ήταν προβοκάτσια των αντικαθεστωτικών !

Αυτός ο ισχυρισμός είναι εξωφρενικός και γιατί ο Άσαντ το έχει ξανακάνει αλλά και γιατί τα χημικά μπορεί να τα ρίξει όποιος έχει μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη και μεγαλύτερο εδαφικό έλεγχο σε μια  περιοχή και σίγουρα αυτοί δεν είναι οι αντικαθεστωτικοί αλλά ο Άσαντ και η Ρωσία…Επιπλέον με ποια λογική μπορούμε να πιστέψουμε ότι ένας αιμοσταγής δικτάτορας που έχει σκοτώσεις τόσες χιλιάδες αμάχους μέσα στη χώρα του, μπορεί να έχει ηθικές αναστολές στο να ρίξει και χημικά ;

Άλλοι αναρωτιούνται γιατί ο Άσαντ να πετάξει χημικά σε έναν πόλεμο που κερδίζει ; Αυτό το έκανε τη στιγμή που αντάρτες στη Ντούμα έκαναν μια τακτική κίνηση υποχώρησης από τους θύλακες που είχαν υπό τον έλεγχό τους ,καθώς δεν είχαν ηττηθεί ολοκληρωτικά. Εκτιμούμε λοιπόν ότι τα χημικά έπεσαν από Άσαντ και Ρωσία απλά για την κατατρομοκράτισή τους, ώστε να μην επανέλθουν και να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους.

Τώρα ο χθεσινός βομβαρδισμός Αμερικανών, Βρετανών και Γάλλων έγινε πιθανότατα σε αποθήκες ή εργαστήρια χημικών όπλων, στοχευμένα και χωρίς ανθρώπινες απώλειες και στρατηγικά δεν ήταν κάτι το σπουδαίο. Είναι μόνο μια από τις κινήσεις που θα έπρεπε να είχαν γίνει και μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια και πριν ανακατευτούν οι Ρώσοι στη χώρα. Θα λέγαμε μάλιστα πως είναι και μια κίνηση εντυπωσιασμού με την οποία ο Τραμπ προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω του την ετικέτα του ρωσόφιλου και ρωσόδουλου και μάλιστα σε μια περίοδο που έχουν προχωρήσει πολύ οι έρευνες για τη Ρωσική ανάμειξη στις Αμερικανικές εκλογές και στην εκλογή του…

Δεν μας πείθει όμως διότι οι βομβαρδισμοί  αυτοί έγιναν προσεκτικά ώστε να μην πειραχθούν ούτε στο ελάχιστο Ρωσικοί στόχοι, αλλά και γιατί δεν δείχνει διατεθειμένος να το προχωρήσει περισσότερο με νέα χτυπήματαή κυρώσεις  κατά του Άσαντ, οπότε και μεγαλύτερη σύγκρουση με τη Ρωσία.

Φυσικά δεν είναι είδηση να σας πούμε ότι η Ελλάδα στέκεται σε μεγάλο βαθμό στο πλευρό των  γενοκτόνων, αφού δεν είναι και η πρώτη φορά που το κάνει ! Έτσι λοιπόν η ρωσόδουλη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ήταν ίσως η μοναδική στην Ευρωπαϊκή Ένωση που πήρε θέση κατά των βομβαρδισμών και ουσιαστικά υπέρ του Άσαντ και της συνέχισης του πολέμου ! Ακόμα και ο Θεοδωράκης από το «Ποτάμι» που δηλώνει ευρωπαϊστής δήλωσε κάτι ακατανόητα για τις ευθύνες των Ευρωπαίων στη Συρία, χωρίς να μιλήσει για Ρωσία και Άσαντ…

Tο πιο κατάπτυστο όλων είναι βέβαια το ΚΚΕ που στη διεθνή του γραμμή και στη ρωσοδουλεία του είναι μια δεύτερη Χρυσή Αυγή με κόκκινο μανδύα ! Αυτοί λοιπόν ενώ επί επτά χρόνια όχι μόνο δεν βγάζουν λέξη για τη σφαγή αμάχων που διαπράττεται στη Συρία, αλλά στηρίζουν ανοιχτά τον Άσαντ, βγήκαν σήμερα και διαδήλωσαν «αντιπολεμικά» καίγοντας σημαίες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. και όλα αυτά για έναν βομβαρδισμό σε αποθήκες όπλων χωρίς νεκρούς ! Το να τους πεις λοιπόν φασίστες και ηθικά κατώτατους, λίγο θα είναι…

Το πόσο βρώμικο και ρωσόδουλο είναι το ΚΚΕ στη διεθνή γραμμή του φαίνεται και από το γεγονός ότι σε Αίγυπτο και Τυνησία, όπου ανατράπηκαν δυτικόφιλοι κυβερνώντες, έπαιρνε θέση υπέρ των αντικαθεστωτικών, ενώ αντίθετα στη Λιβύη στήριξε ανοιχτά τον σοσιαλιστή πρώην φιλοσοβιετικό Καντάφι, όπως φυσικά και στη Συρία τον ρωσόφιλο Άσαντ.

Λίγοι έχουν καταλάβει στη χώρα μας τον πραγματικό λόγο ύπαρξης των ακροαριστερών κομμάτων (εν προκειμένω τα ισχυρότερα είναι ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) και μάλιστα δεν έχουν καταλάβει ούτε καν όλοι οι αντιαριστεροί και αντικομμουνιστές.

Ο βασικός λόγος ύπαρξή τους είναι λοιπόν η προώθηση μέσα στη χώρα των ρωσικών γεωπολιτικών θέσεων και συμφερόντων, αλλά και η προώθηση των συμφερόντων μιας αστικής τάξης (ολιγαρχίας) που σχετίζεται με τον άλφα ή βήτα τρόπο με τον χώρο της αριστεράς και τους Ρωσοκινέζους. Αυτά βέβαια τα έχουμε εξηγήσει αρκετές φορές από εδώ (από τους ελάχιστους είμαστε στην Ελλάδα που τα λέμε) και δεν υπάρχει λόγος να αναλύσουμε τη δεδομένη στιγμή πως και γιατί…

Σήμερα θα ασχοληθούμε με Το ΚΚΕ που είναι η «μήτρα» όλων των σοβιετικόδουλων και ρωσόδουλων κομμάτων στην Ελλάδα. Το ΚΚΕ λοιπόν, μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου και μέχρι και πριν λίγα χρόνια, έκανε μια καλυμμένα ρωσόφιλη προπαγάνδα σε όλα τα διεθνή και διμερή ζητήματα, με την έννοια ότι προπαγάνδιζε τις Ρωσικές θέσεις χωρίς να εγκωμιάζει ή να υποστηρίζει ανοιχτά τη Ρωσία των Γέλτσιν και Πούτιν.                                            

Ωστόσο το κόμμα του αχυρανθρώπου της Παπαρήγα, Κουτσούμπα άρχισε να αποκαλύπτεται ως ρωσόδουλο πριν τρία χρόνια που ξέσπασε το Ουκρανικό ζήτημα καθώς δεν δίστασε να στηρίξει ανοιχτά την κατοχή της Κριμαίας και τον πόλεμο των αυτονομιστών στην ανατολική Ουκρανία ! Επιπλέον αντιτάχθηκε σθεναρά στις διεθνείς κυρώσει κατά της Ρωσίας και όλα αυτά τα έκανε με το επιχείρημα πως οι Ουκρανοί είναι φασίστες (οπότε συνεπάγεται πως η Ρωσία του Πούτιν είναι δημοκρατική και έχει κάθε δικαίωμα να διαμελίζει ξένα κράτη και να ξεκινάει πολέμους στο όνομα της προστασίας μειονοτήτων) !

Το ουκρανικό ζήτημα παραμένει ακόμα ανοιχτό και φλέγων, αλλά όποιος παρακολούθησε μια εκπομπή με καλεσμένη τη..γνωστή και μη εξαιρετέα Λιάνα Κανέλλη πριν λίγες ημέρες στον ΣΚΑΪ μπορεί κάλλιστα να έχει διαπιστώσει το μέγεθος της ρωσοδουλείας του ΚΚΕ. Η Κανέλλη λοιπόν μεταξύ άλλων που είπε-κατά Ευρώπης και ΗΠΑ, όπως συνήθως- δεν δίστασε να χλευάσει τους Βρετανούς για την οξεία αντίδρασή τους στο θέμα της δηλητηρίασης του πράκτορά της και της οικογένειάς του από τους Ρώσους (δηλαδή από το καθεστώς της Μόσχας) ! Ενώ κατέληξε εγκαλώντας τους δυτικούς διότι δεν έδωσαν συγχαρητήρια στον Πούτιν για τη νίκη του στις στημένες ρωσικές προεδρικές εκλογές !

Και είναι στημένες οι Ρωσικές εκλογές, όχι μόνο γιατί εκεί φέρεται να έλαβαν χώρα και πάλι πρακτικές νοθείας. Για να θεωρηθούν δημοκρατικές εκλογές μιας χώρας θα πρέπει να εκπροσωπούνται όλα τα ρεύματα και οι ιδέες (τουλάχιστον οι εντός δημοκρατικού τόξου), χωρίς απαγορεύσεις και στη Ρωσία όποιος αντιπολιτεύεται σοβαρά τον Πούτιν, όχι μόνο δεν μπορεί να κατέβει σε εκλογές, αλλά καταλήγει στη φυλακή ή και στον τάφο ! Πιο πρόσφατη περίπτωση προφανώς και είναι αυτή του Ναβάλνι (που είναι η μοναδική σοβαρή αντιπολίτευση στον Πούτιν) που του απαγορεύτηκε η κάθοδος στις εκλογές και τελικά συνελήφθη…

Έτσι οι μοναδικοί αντίπαλοι του Πούτιν στις ρωσικές εκλογές ήταν ένας κομμουνιστής, ο φασιστοναζί Ζιρινόφσκι (που αμφότεροι είναι στην πραγματικότητα όργανά του), κάποια πορνοστάρ (!), ένας φρουτέμπορος κλπ… Για αυτήν λοιπόν την παρωδία εκλογών οι ΚΚέδες εγκαλούν την Ευρώπη που δεν δίνει συγχαρητήρια στον Πούτιν !

Το δυστύχημα είναι πως όχι μόνο δεν βρίσκεται κανένας να τα πει αυτά και να τολμήσει να ξεσκεπάσει αυτούς τους κόκκινους φασίστες, αλλά ότι γενικά οι «μαυροκόκκινοι» έχουν περάσει και τις απόψεις τους ως πλειοψηφικές στον Ελληνικό λαό. Και είναι φυσικά προφανές πως το κόκκινο και το μαύρο άκρο ταυτίζονται όσο ποτέ άλλοτε λόγω ακριβώς της ρωσοφιλίας τους και του αντιδυτικού μένους τους. Βλέπετε και τα δύο άκρα «μυρίζονται» πάντα τον φασισμό και κάθε είδους αυταρχισμό, θέλγονται από αυτόν και τον υπηρετούν πιστά.