O κατάλληλος άνθρωπος στην ακατάλληλη θέση !

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ως ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, θα λέγαμε ότι είναι ένα κεφάλαιο από μόνος του διότι δεν αμφισβητεί κανένας ούτε την ιστορία και την προσφορά της οικογένειάς του στον Παναθηναϊκό, ούτε και την οικονομική του επιφάνεια, αλλά….

Παλαιάς κοπής Ελληναράς στο χαρακτήρα, ακραία παρορμητικός (σε βαθμό που μπορεί να φτάσει στην παρεκτροπή και τη χυδαιότητα) και χωρίς καμία ψυχραιμία. Ωστόσο αυτός ο χαρακτήρας που έχει είναι ότι χειρότερο για μια θέση όπου πρέπει να παίρνει αποφάσεις με ορθολογισμό και νηφαλιότητα !

Πχ. έχει μεγάλο θέμα έχει, όπως είναι λογικό, με τις επιλογές και τις απολύσεις προπονητών που γίνονταν μέχρι πρότινος τελείως παρορμητικά. Έτσι θα λέγαμε ότι κάποιες επιλογές του στο θέμα προπονητή χάρισαν, σε μεγάλο βαθμό, δύο πρωταθλήματα στον Ολυμπιακό ή και στέρησαν και προκρίσεις σε final-four της Euroleague. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν όταν πριν τρία χρόνια κατέβηκε να παίξει τους τελικούς πρωταθλήματος με προπονητή κάποιον βοηθό  Μανωλόπουλο, χωρίς καμία εμπειρία από τέτοιους αγώνες, όπως και με τον έμπειρο Πεδουλάκη τον οποίον προσέλαβε, απέλυσε, τον ξαναπροσέλαβε για να τον απολύσει ξανά άδικα και άδοξα… Για να μην μιλήσουμε για την ανεκδιήγητη απόφαση να γυρίσεις τους παίκτες με πούλμαν από την Τουρκία μετά τον περσινό αποκλεισμό από τη Φενερμπαχτσέ !

Όσον αφορά την Ευρωλίγκα εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε υπέρ αυτού του σχίσματος με τη FIBA και θεωρούμε πως δεν θα έπρεπε να υπάρχει ως ξεχωριστός διοργανωτής, αλλά μέσα στα πλαίσια της FIBA, όπως συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο με την UEFA. Αυτό όμως πολύ απέχει από τα να επικαλείται ο Γιαννακόπουλος έναν ψευτορομαντισμό, περί «επιστροφής της ομάδα στην…αγνή FIBA όπου είναι το πραγματικό μπάσκετ», για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα !

Και το αδικαιολόγητο είναι ότι με τους χειρισμούς του ο Παναθηναϊκός βγαίνει εκτός ευρωλίγκα και οδεύει προς σχεδόν υποβαθμισμένες μπασκετικές διοργανώσεις όπως το «Champions league» ή το «Eurocup» ! Βεβαίως θυμίζω πως τις προθέσεις του ο Γιαννακόπουλος τις είχε δείξει πριν λίγο καιρό όταν, βάζοντας μπροστά τον εγωισμό του, ήθελε να κάνει δημοψήφισμα για το αν θα αποσυρθεί η ομάδα από την Ευρωλίγκα. Και αυτό ήθελε να το κάνει μετά από μια αμφιλεγόμενη τιμωρία του από την Ευρωλίγκα μετά από κάποιες ιντερνετικές αψιμαχίες του με οπαδούς ξένων αντιπάλων του Παναθηναϊκού.

Το δημοψήφισμα μπορεί τελικά να μην έγινε και  η ποινή του Γιαννακόπουλου έπεσε στο μισό, αλλά η ρήξη Παναθηναϊκού-Ευρωλίγκας ξεκινάει ουσιαστικά από εκεί. Ο Γιαννακόπουλος θα έπρεπε, έστω και την τελευταία στιγμή, μέσω του διαλόγου να λύσει τις διαφορές με την Ευρωλίγκα και η ομάδα να παραμείνει οπωσδήποτε  στην ελίτ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ όπου ανήκει.

Προς το παρών δεν το κάνει όμως διότι βάζει μπροστά τον εγωισμό του και γιατί ο παρορμητικός χαρακτήρας του τον εμποδίζει να σκεφτεί ψύχραιμα και ορθολογικά και να μπει σε εποικοδομητικό διάλογο…

Ο Γιαννακόπουλος λοιπόν είναι-παρά την οικονομική του επιφάνεια- ένας ακατάλληλος άνθρωπος σε ένα πολύ σημαντικό πόστο και το χειρότερο είναι ότι αυτές οι αποφάσεις του θα μπορούσαν στο κοντινό μέλλον να οδηγήσουν σε μαρασμό την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Και όταν μιλάμε για μπάσκετ του Παναθηναϊκού μιλάμε για την ομάδα που έχει μείνει η μοναδική που κρατάει ψηλά το γόητρο της ομάδας των πρασίνων μετά την κατάρρευση του ποδοσφαίρου, αλλά και του ερασιτέχνη.