Για εμάς δεν υπάρχει αμφιβολία πως αν η Eurovision επρόκειτο για αμιγώς διαγωνισμό μουσικής και τραγουδιού, η Κύπρος με Φουρέιρα θα έπρεπε να κερδίσει την πρώτη θέση (με τον Νορβηγό Ρίμπακ, ο οποίος αδικήθηκε πολύ, ανταγωνιστή της).
Αλλά στις μέρες μας η Eurovision δεν είναι ένας απλός μουσικός διαγωνισμός, αλλά ένας διαγωνισμός όπου πλέον κυρίαρχο ρόλο παίζει η πολιτική ορθότητα και κυρίως η ομοφυλοφιλία (πολλοί μάλιστα μιλούν για ένα gay πανηγύρι και δεν είναι κακό να το πούμε…), οπότε και το καλλιτεχνικό κομμάτι περνάει σε δεύτερη μοίρα !
Εννοούμε ότι πλέον η συνταγή νίκης και διάκρισης σε αυτόν τον διαγωνισμό είναι να εκπροσωπείς-είτε ως καλλιτέχνης, είτε ως τραγούδι-ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, μειονότητες κλπ. Έτσι κατά καιρούς έχουμε δει να κερδίζουν λεσβίες, τρανσέξουαλ, ακόμα και τραβεστί με μούσι (Κοντσίτα), καρδιοπαθείς (ο συμπαθέστατος Πορτογάλος που όλοι χαρήκαμε που σώθηκε η ζωή του), ή και τραγούδια με πολιτικά μηνύματα…
Η πολιτική ορθότητα βέβαια δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό αφού προστατεύει ομάδες ανθρώπων, αλλά εδώ βλέπουμε πως έχει εξελιχθεί σε μια εύκολη συνταγή επιτυχίας στο διαγωνισμό της Eurovision , σε σημείο που να επιβραβεύεται εύκολα το φθηνό και το κιτς !
Η Φουρέιρα λοιπόν με το όποιο ταλέντο της έκανε τέχνη, έστω και καθαρά εμπορική, και μάλιστα τελείως straight τέχνη (εννοούμε ως τραγούδι και εμφάνιση) ! Ωστόσο η Ισραηλινή Νέτα την κέρδισε με μια μάλλον κακόγουστη ή έστω παιδική συμμετοχή και μέτριο ταλέντο !
Ο λόγος ; Πρώτον είναι παχουλή και ισχυρίζεται πως έχει υποστεί bulling στη ζωή της , οπότε και μπαίνει αυτόματα στο ρόλο του θύματος ζωής και αποκτά θαυμαστές ! Δεύτερον το τραγούδι περνούσε φεμινιστικά μηνύματα και-για τους γνωρίζοντες τις διεθνείς εξελίξεις- είναι και ο φεμινισμός μια μόδα που έχει αρχίσει να αναζωπυρώνεται σε ένα μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου. Πιθανόν να είναι και λεσβία, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε αφού δεν το δηλώνει, οπότε δένει το γλυκό…
Οπότε να η συνταγή της επιτυχίας και να πως η Φουρέιρα βρέθηκε δεύτερη πίσω από μια μετρίως μέτρια συμμετοχή διότι “this is Eurovision” και θα πρέπει να το αποδεχθούμε ως σημείο των καιρών (ιδιαίτερα από τη στιγμή που κάποτε κέρδισε και η Κοντσίτα και με κλεμμένο τραγούδι…) !
Και όπως είπε και ένας φίλος μου, χαριτολογώντας, αν θέλει η Ελλάδα να ξανακερδίσει Eurovision, πρέπει του χρόνου να βρει και να στείλει εκεί έναν Μουσουλμάνο, ομοφυλόφιλο και με AIDS και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο στανταράκι του διαγωνισμού για πρωτιά !
Το ενδεχόμενο να στείλουμε το Jason-Αντιγόνη απορρίπτεται δεδομένου ότι είναι κλώνος της Κόντσίτα και μπορεί να του κάνει και μήνυση ότι την αντιγράφει…