Η έκπληξη δεν έγινε τελικά στον τελικό κυπέλλου του ΟΑΚΑ και ο Ολυμπιακός καθάρισε σχετικά εύκολα με 2-0 τον ΟΦΗ και κατέκτησε και το κύπελλο, μετά το επίσης εύκολο πρωτάθλημα.
Το αποτέλεσμα ήταν πολύ λογικό από τη στιγμή δεν μπόρεσε να αποδώσει στο 100 % των δυνατοτήτων του (ίσως λόγω άγχους από υπερβολικές προσδοκίες), κάτι που σαφώς χρειάζεται αν ήθελε να έχει αρκετές ελπίδες νίκης.
Η κυκλοφορία μπάλας των κριτικών δεν ήταν καλή (ειδικά στο πρώτο ημίχρονο), ενώ στο πρωτάθλημα μας έχει δείξει ότι είναι μια τεχνική ομάδα, τα αστέρι του-Νους και Σαλσέδο-δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, ενώ ο Μεντιλίμπαρ φάνηκε πως είχε διαβάσει καλά το παιχνίδι αντεπιθέσεων του ΟΦΗ και δεν έπεσε στην παγίδα να παίξει αλόγιστα επιθετικά.
Έμενε λοιπόν για τον Ολυμπιακό να κάνει αυτό που ξέρει και να αξιποιήσει τη μεγαλύτερη ποιότητά του και τα λάθη του αντιπάλου για να πάρει το ματς και, αν και δεν το έκανε στο βαθμό που μπορούσε, βρήκε ένα γκολ στο ξεκίνημα με τον Ελ Κααμπί και το κρατούσε σχετικά άνετα.
Επειδή όμως ακριβώς οι ερυθρόλευκοι σπατάλησαν αρκετές ευκαιρίες να κλειδώσουν το ματς, ο ΟΦΗ απείλησε σοβαρά σε δύο περίπτωσεις με ισοφάριση. Μια με το σουτ του Φούντα και μια με την κεφαλιά του Νους στο φινάλε.
Τελικά αφού δεν έγινε το 1-1, αλλά το 2-0 στην αντεπίθεση με Γιαρεμτσουκ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε τη διορατική κίνηση του Μεντιλίμπαρ, να βγάλει στο 70′ τον θετικό Κοστίνια και να βάλει τον Γιάρεμτσουκ κάτι που παραξένεψε πολλούς.
Ωστόσο αυτή ήταν μια κίνηση που αποσκοπούσε να εκμεταλλευτεί τις αντεπιθέσεις από το ρίσκο που πήρε ο ΟΦΗ να ανέβει στο γήπεδο και να παίξει πιο επιθετικά, ειδικά στο τελευταίο δεκάλεπτο (με τις τρεις αλλαγές του Ράσταβατς).
