Το αρχικό μας σχόλιο για τους Ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς των Ελληνικών ομάδων, που μας κάνει και μεγάλη εντύπωση, είναι το πως ένας αποκλεισμός του Ολυμπιακού από μια Νορβηγική ομάδα παρουσιάζεται από μεγάλη μερίδα του τύπου και οπαδών του ως θρίαμβος και αντίστοιχα ένας αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από τη Φιορεντίνα ως καταστροφή !
Και αυτή η προπαγανδιστική ισχύ δεν μπορεί να δικαιολογηθεί αρκετά από τη μεγάλη διαφορά επιτυχιών που έχουν οι δύο ομάδες τουλάχιστον στα τελευταία 15 χρόνια, ούτε από την φανερά καλύτερη προοπτική που παρουσιάζει σήμερα ο Ολυμπιακός σαν σύλλογος…Ας δούμε αναλυτικά τα ματς…
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΜΠΟΝΤΟ
Ο Ολυμπιακός είχε εξ’αρχής πολύ δύσκολη αποστολή για να γυρίσει το 3-0 της Νορβηγίας και γιατί δεν είχε τον Ελ Κααμπί και τον Κωστούλα και γιατί η Μπόντο είναι σπάνιο να μην σκοράρει ακόμα και εκτός έδρας.
Επιπλέον το πείραμα του Μεντιλίμπαρ στο πρώτο ημίχρονο με Μάρτινς σέντερ φορ (και έξω τον σχετικά φορμαρισμένο Γιάρεμτσουκ)και τον Έζε αντί του Μουζακίτη απέτυχε και για το λόγο αυτό ο Ολυμπιακός δεν βρήκε στόχο στο πρώτο ημίχρονο με αποτέλεσμα να κυνηγάει ένα θαύμα, με τέσσερα γκολ, στο δεύτερο, καθώς οι φοβισμένοι αλλά επικίνδυνοι στις αντεπιθέσεις Νορβηγοί κατάφεραν να σκοράρουν στη μοναδική τους φάση.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μεντιλίμπαρ έκανε τις διορθώσεις που έπρεπε και για 70 λεπτά όντως ο Ολυμπιακός σφυροκοπούσε τη Μπόντο, έκανε δύο γκολ και ένα χαμένο πέναλτι, αλλά τελικά η μεγάλη ανατροπή δεν ήρθε και δεν ήρθε ίσως γιατί δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί αυτός ο φρενήρης ρυθμός και στα 45 λεπτ της επανάληψης.
Έτσι ο Ολυμπιακός δεν ήταν μετά το 70’ όσο πιεστικός και δημιουργικός χρειαζόταν και πήρε και επιπλέον ρίσκο, πρεσάροντας ψηλά, το οποίο πλήρωσε στην αντεπίθεση των Νορβηγών με την κόκκινη κάρτα του Τζολάκη.
Συμπερασματικά η πρόκριση χχάθηκε σε μεγάλο βαθμό στη Νορβηγία, αλλά ο Ολυμπιακός έχασε την ευκαιρία του στη ρεβάνς από τη στιγμή που δέχθηκε γκολ και γιατί κατέβηκε λάθος στο πρώτο ημίχρονο.
ΦΙΟΡΕΝΤΙΝΑ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Βλέποντας και το παιχνίδι του Παναθηναϊκού κόντρα στη Φιορεντίνα έχει μια σχετικά εύκολη μετάφραση και αυτή είναι ότι ο Παναθηναϊκος αποκλείστηκε βασικά γιατί έπαιξε καλά για ένα ημίχρονο, ενώ στο πρώτο ήταν τραγικός, για τέσσερα γκολ !
Μήπως και στο πρωτάθλημα δε βλέπουμε ανάλογες εμφανίσεις και διακυμάνσεις από τον Παναθηναϊκό ; Δεν είναι πολύ εύκολό στα ματς της Ευρώπης να πατάς ένα «μαγικό κουμπί» και να μεταμορφώνεσαι τόσο δραστικά.
Απο εκεί και πέρα στο δεύτερο ημίχρονο, το 2-0 δεν γυρνάει ξεκάθαρα διότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει εύκολο γκολ (παρότι ο Ιωαννίδης ήταν θετικός) και παρότι ο προπονητής της Φιορεντίνα, με τις λανθασμένες του αλλαγές του, χάνει μέτρα στο γήπεδο και βάζει το Παναθηναϊκό στα καρέ του.
Μετά το 3-0 των Ιταλών το γκολ της μείωσης του Παναθηναϊκού δεν προέρχεται παρά από ένα χαζό πέναλτι και στην ουσία το ματς είχε πάρει το δρόμο του και δεν μπορούσε να γυρίσει εύκολα ειδικά κόντρα σε Ιταλική ομάδα.
Η ουσία είναι ότι έχουμε μια ακόμη χαμένη σεζόν για τον Παναθηναϊκό που είναι έξω και από τους τρείς στόχους του και με μοναδική προσιτή φιλοδοξία τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα που απλά θα του χρησιμεύσει για την επόμενη σεζόν…
