Τον Βαγγέλη Μαρινάκη τον έμαθε το ευρύ κοινό από τη στιγμή που αγόρασε τον Ολυμπιακό από τον Κόκκαλη εν έτει 2009 και λόγω της οικογενειακής φιλίας του με την οικογένεια Μητσοτάκη. Αυτό ξεκίνησε θυμίζω από παλιά με τον πατέρα του Μαρινάκη ο οποίος ήταν φίλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Από τότε, για να μην κοροϊδευόμαστε, οι μαφιόζικες δικτατορικές πρακτικές του στο ποδόσφαιρο σημάδεψαν όλη την πορεία του, όμως πάντοτε- λόγω προφανώς των άκρων που έχει στη δικαιοσύνη και τη σύνδεσή του με το πολιτικό κατεστημένο- την έβγαζε σχεδόν καθαρή.
Επιπλέον, παρά τη δημοσιογραφική στήριξε που έδινε στη Νέα Δημοκρατία (και υπογείως στη Χρυσή Αυγή), δεν πρέπει να νομίζει κανείς πως το υπόλοιπο πολιτικό κατεστημένο ήταν εναντίον του (συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.). Αυτό αποδείχθηκε από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να του δώσει κανάλι κατά τον σκανδαλώδη διαγωνισμό που τελικά κατέπεσε στη δικαιοσύνη, συν την ευνοϊκότατη αντιμετώπιση που είχε τόσον καιρό από τη δικαιοσύνη που προαναφέραμε. Αλλά γιατί γινόταν αυτό το παράδοξο από πλευράς κυβέρνησης ;
Γινόταν λοιπόν διότι η κυβέρνηση είχε ανάγκη τον Μαρινάκη ως θετικά διακείμενο απέναντι στους Κινέζους στο λιμάνι του Πειραιά, ώστε οι τελευταίοι να εγκαθιδρυθούν εκεί πλήρως και χωρίς προβλήματα ! Άλλωστε πρόκειται για κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστερά» άρα και Ρωσόδουλους και Κινεζόδουλους κλπ. (αυτά τα έχουμε εξηγήσει πολλές φορές)
Για τον λόγο αυτό λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε τον άνθρωπο του Μαρινάκη, Μώραλη (εξ Ολυμπιακού προερχόμενος) στις τελευταίες δημοτικές εκλογές του Πειραιά, απέναντι στον Βασίλη Μιχαλολιάκο ο οποίος ήταν αρκετά σκεπτικιστής απέναντι στην Κινέζικη προέλαση. Ο Μώραλης τελικά εξελέγη και έτσι από τότε ο Μαρινάκης ελέγχει ουσιαστικά τον Πειραιά και ο Τσίπρας έκανε αυτό που ήθελε με τους Κινέζους…
Επιστρέφοντας στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, η κυβέρνηση Τσίπρα ήρθε αντιμέτωπη, μόλις ανέβηκε στην εξουσία, με την απόλυτη δικτατορία Ολυμπιακού και Μαρινάκη στο ποδόσφαιρο. Όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι λογικό ο Σαββίδης να προηγείται του Μαρινάκη, διότι έπρεπε και αυτός-ο εκλεκτός ολιγάρχης της κυβέρνησης- να αρχίζει να διεκδικεί και να παίρνει τίτλους.
Για τον λόγο αυτό έγινε πριν δύο χρόνια και η περιβόητη προσπάθεια Τσίπρα-Κοντονή για «κάθαρση» στο ποδόσφαιρο. Έπρεπε δηλαδή να πέσει η δικτατορία Μαρινάκη και να πάει, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, το παρασκήνιο προς την πλευρά Σαββίδη και ΠΑΟΚ. Έτσι λοιπόν ΕΠΟ, διαιτησία και αθλητική δικαιοσύνη έφυγαν από τα χέρια του Ολυμπιακού και πήγαν προς την πλευρά ΠΑΟΚ και Σαββίδη (δείτε διοίκηση Γραμμένου στην ΕΠΟ). Οφείλουμε ωστόσο να επισημάνουμε πως η εύνοια που είχε φέτος στο παρασκήνιο ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς πιο προσχηματική και δεν μπορεί να συγκριθεί με τα όργια και τις μαφιόζικες πρακτικές του Μαρινάκη στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Την ίδια στιγμή όμως ο Μαρινάκης παρότι είδε το τέλος της ποδοσφαιρικής αυτοκρατορίας του, συνέχισε να έχει επιεική αντιμετώπιση από την δικαιοσύνη που τον απάλλαξε και από την εγκληματική οργάνωση και από τα στημένα και από απειλές κατά διαιτητών και αντιπάλων (βλέπε τελικό κυπέλλου με Αστέρα Τρίπολης και περσινό ματς με Πλατανιά). Βλέπετε η κυβέρνηση ήθελε να πάρει την ποδοσφαιρική πρωτοκαθεδρία ο Σαββίδης, αλλά όχι και να συνθλίψει ή να βάλει φυλακή τον Μαρινάκη…
Να όμως που προ ημερών έσκασε σαν βόμβα η είδηση ότι ασκήθηκε δίωξη κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη ως βασικού ύποπτου για τη μεταφορά και τη χρηματοδότηση του περιβόητου ναρκοπλοίου «Noor1» ! Εμείς βέβαια δεν είμαστε εδώ για να δικάσουμε τον Μαρινάκη και να βγάλουμε πόρισμα για τόσο σοβαρή υπόθεση, αλλά κακά τα ψέματα είναι ύποπτος και πρέπει να διωχθεί ποινικά! Και γιατί ο βασικός καταδικασμένος για την υπόθεση, Κωτσόνης είναι στενός επιχειρηματικός του συνεργάτης (δεξί του χέρι), αλλά και λόγω άλλων μαρτυριών.
Συγκεκριμένα ο επίσης κρατούμενος για την υπόθεση Γιαννουσάκης τον κατονομάζει ως στενό συνεργάτη του επιχειρηματία και ιδιοκτήτη του «Noor1» Μπουρδούβαλη (και όντως ήταν) και ισχυρίζεται πως ο Μαρινάκης συναντιόταν μαζί του στο Ντουμπάι-απ’όπου φορτώθηκε- και γνώριζε πολύ καλά το συγκεκριμένο πλοίο και τη διαδρομή του. Μένει λοιπόν να αποφανθεί η δικαιοσύνη για το αν ο Μαρινάτης γνώριζε και τι μεταφέρει το πλοίο ή και το χρηματοδοτούσε…
Το μυστήριο βέβαια είναι το τι ακριβώς συνέβη ξαφνικά και η δικαιοσύνη διώκει τον Μαρινάκη για αυτό το τόσο σοβαρό αδίκημα ; Πρόκειται άραγε για ανεξάρτητο κομμάτι της δικαιοσύνης που δρα αυτόνομα και χωρίς πολιτικές επιρροές (και μπορεί να καταλήξει είτε σε καταδίκη, είτε σε αθώωση Μαρινάκη) ;
Πρόκειται για επικοινωνιακό πυροτέχνημα που θα καταλήξει, για μια ακόμη φορά, στην αθώωση Μαρινάκη ; Η μήπως ο Τσίπρας χρησιμοποίησε όσο ήθελε τον Μαρινάκη στον Πειραιά και τώρα- με τις άκρες του στη δικαιοσύνη- αποφάσισε την εξόντωσή του για να πλήξει και επικοινωνιακά τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη; Αυτό όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούμε να το ξέρουμε ούτε εμείς, ούτε κανένας άλλος και θα το δείξουν οι μελλοντικές εξελίξεις.
Το σίγουρο είναι ότι η εκατέρωθεν πολιτική και φασίζουσα μπόχα είναι πλέον ανυπόφορη, δηλητηριάζει και το ποδόσφαιρο και τίποτα δεν μας δείχνει ότι υπάρχουν κόμματα και πολιτικοί που μπορούν να επαναφέρουν τον πολιτικό κόσμο και την Ελλάδα στην κανονικότητα.