Φοβερό Μαρόκο τιμώρησε τους υπερόπτες Ισπανούς
Οι περισσότεροι φίλαθλοι σε αυτό το ζευγάρι, είτε προεξοφλούσαν την πρόκριση των Ισπανών, είτε την έβλεπαν-εύκολα ή δύσκολα- και την απεύχονταν.
Να όμως που ένα φοβερό Μαρόκο τιμώρησε μια υπεροπτική Ισπανία η οποία μάλιστα μπήκε στη διαδικασία να διαλέξει αντίπαλο και προφανώς προτίμησε το Μαρόκο από την Κροατία που θα έπαιζε ως πρώτη στον όμιλο, αλλά και να ξεφορτωθεί και τη Γερμανία που πίστευε ότι μπορεί να την έβρισκε αντίπαλο παρακάτω.
Τελικά είχαν το δίκιο όσοι έβλεπαν μια συνεχώς πτωτική πορεία της Ισπανία μετά το πρώτο ματς και το 7-0 επί της Κόστα Ρίκα και πως το Μαρόκο, με τη σφιχτή άμυνα και την ποιότητα κάποιων παικτών που διαθέτει, θα τους έβαζε δύσκολα.
Κατά τ’ άλλα το ματς είχε τη μορφή που περιμέναμε, αλλά με μια Ισπανία κατώτερη των περιστάσεων και ένα εκνευριστικό τίκι-τάκα, χωρίς καμία φαντασία και αποτελεσματικότητα και τον προπονητή Λουίς Ενρίκε να παρατάσσει ακατανόητα την ομάδα χωρίς τον Μοράτα και με ψευοεννιάρι τον Ασένσιο.
Το Μαρόκο τους είχε διαβάσει πολύ καλά και τους είχε μπλοκάρει ειδικά στο άξονα, όπου είναι το πιο δυνατό σημείο τους, και αυτό που είδαμε για 120 λεπτά ήταν ένα παιχνίδι υπεροχής των Ισπανών που δεν είχε τρόπο να φτάσει σε γκολ, αλλά χωρίς καν ντρίπλες και σουτ της προκοπής. Πως να βάλεις γκολ στο Μαρόκο έτσι ;
Αυτό μάλιστα δεν άλλαξε ούτε καν όταν το Μαρόκο έκανε αναγκαστικές αλλαγές στην άμυνα και είχε και τον Ζιγιέχ κουρασμένο από ένα σημείο και μετά και χαρακτηριστικό, ως κίνηση μάλλον αδιεξόδου, ότι κάποια στιγμή άρχισε ο Ρόδρι να προσπαθείναι να δημιουργεί παιχνίδι μεσοεπιθετικά.
Κάποιες καλές ευκαιρίες μάλιστα είδαμε εκατέρωθεν στα 120 λεπτά αγώνα (κυρίως από λάθη κούρασης), οπότε η Ισπανία σαφώς δεν μπορεί να πει ότι άξιζε κάτι καλύτερο από τον αγώνα.
Στα δε πέναλτι όσο και να είχαν προπονηθεί οι Ισπανοί, υπήρχε από την άλλη ένας Μαροκινός τερματοφύλακας με εξαιρετικά στατιστικά στα πέναλτι, ένα γήπεδο-στην πλειοψηφία του υπέρ των Μαροκινών-αλλά και μια Ισπανία με ιστορικό όπου τα θαλασσώνει σε διαδικασίες πέναλτι σε μουντιάλ.
Ο Μπουνού λοιπόν έπιασε τα πέναλτι και οι βορειοαφρικανοί είναι στην οχτάδα ως η πρώτη Αραβική και τέταρτη Αφρικανική ομάδα που τα καταφέρνει.
Αν το δούμε και κάπως εξωποδοσφαιρικά, αυτό είναι και ένα χτύπημα στους haters του μουσουλμανικού κόσμου που με την διοργάνωση του Κατάρ βρήκαν μια καλή αφορμή να βγάλουν την εμπάθεια και τον κρυφό ή φανερό ρατσισμό τους.
Η δε Ισπανία, αν κρίνουμε από το γεμάτο και πολύ νεανικό ρόστερ που διαθέτει, απέτυχε οικτρά και εκτέθηκε στους ποδοσφαιρόφιλους και στη χώρα της και παγκοσμίως.
ΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ: ΓΙΑΣΙΝ ΜΠΟΥΝΟΥ
Ήρωας της πρόκρισης στα πέναλτι, με τις αποκρούσεις του και με καλή απόδοση σε όλο το ματς, οπότε δίκαια παίρνει τον τίτλο του πολυτιμότερου.
ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ: ΛΟΥΙΣ ΕΝΡΙΚΕ
Ο προπονητής της Ισπανίας που παρέταξε στον αγώνα μια ομάδα ανέτοιμη τακτικά, αγωνιστικά και ψυχολογικά.
Τρίβαμε τα μάτια μας με αυτήν την Πορτογαλία
Και εμείς και οι περισσότεροι περιμέναμε ότι η Πορτογαλία, αν και ήταν το φαβορί, δεν θα έχει ένα εύκολο ματς με τους Ελβετούς που μέχρι τώρα τους ξέραμε ως μια ομάδα που αν μη τι άλλο δεν ηττάται εύκολα.
Να όμως που η Πορτογαλία μας εξέπληξε όλους και μας έδειξε ένα εξαιρετικό ποδόσφαιρο που ίσως δεν έχουμε ξαναδεί από αυτήν και ειδικά βέβαια από τον μετρ του κατενάτσιο Σάντος
Το αξιοσημείωτο όμως είναι η Πορτογαλία έπαιξε έτσι χωρίς τον Ρονάλντο (που είναι αναμφίβολα στη δύση της καριέρας του και δεν μπορεί άλλο) και ότι βέβαια ο Σάντος δικαιώθηκε για την επιλογή του αντικαταστάτη του Ράμος ο οποίος έκανε τρία γκολ με το καλημέρα !
Κατά τ’άλλα είδαμε από την αρχή μια Πορτογαλία με νιάτα (εξαίρεση ο Πέπε που πάντως έκανε και αυτός ένα γκολ) όρεξη για καλό και ορθολογικό ποδόσφαιρο που πήρε από τους παίκτες το 100 % των δυνατοτήτων του. Ένα ποδόσφαιρο όπου η μπάλα παιζόταν γρήγορα και μη τη μία τα χαφ στην επίθεση-το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από την Ισπανία- και γι’αυτό ήταν αποτελεσματικό.
Και είναι πραγματικά σχεδόν πρωτοφανές για ομάδα του Σάντος να παίζει έτσι-και μάλιστα να μη βάζει και φρένο όταν έχει κλειδώσει τη νίκη- και αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε
Από την άλλη η Ελβετία έμοιαζε να μπήκε με τη νοοτροπία του «και μέχρι εδώ που φτάσαμε καλά ήταν και τώρα ότι γίνει», ενώ με απουσίες της τελευταίας στιγμής που είχε φάνηκε σαν να είχε χάσει τη χημεία της και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο απλά παρακολουθούσε τον αντίπαλο να παίζει.
Κάπως έτσι λοιπόν είδαμε αυτό το 6-1 που σαφώς τώρα κάνει τους φίλους της Πορτογαλίας να αισιοδοξούν για πρόκριση στην τετράδα, αλλά και να ονειρεύονται και τον τελικό.
Δεν είναι βέβαια τόσο απλά τα πράγματα διότι σε όλα τα παιχνίδια της Πορτογαλία μέχρι τώρα έχει δεχθεί ευκαιρίες, αλλά και τουλάχιστον ένα γκολ (εκτός με την Ουρουγουάη) που σε συνδυασμό με την έλλειψη βαριάς φανέλας θα μπορούσε στα δύσκολα να τους κοστίσει.
Η Ελβετία χαιρετάει τη διοργάνωση έχοντας πιάσει το συνηθισμένο «ταβάνι» της για μουντιάλ και όντας και λίγο αντιτουριστική, δεδομε΄νου ότι δεν είναι μια χώρα που…καίγεται για το ποδόσφαιρο και το άθλημα συντηρείται περισσότερο από το αγωνιστικό και φίλαθλο ενδιαφέρον των μεταναστών.
ΘΕΤΙΚΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ: ΓΚΟΝΣΑΛΟ ΡΑΜΟΣ
Ποιός άλλος να είναι, αφού ο νεαρός σέντερ φορ που κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Ρονάλντο έκανε τρία γκολ με ένα υπέροχο παιχνίδι.
ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ: ΟΛΗ Η ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ
Θα μπορούσαμε να βάλουμε σχεδόν όλη την ομάδα, αλλά θα ξεχωρίζαμε την κάκιστη αμυντική γραμμή και τον τερματοφύλακά της που ότι πήγαινε μέσα το έτρωγαν…
