Τι ακριβώς διακυβεύεται στις ευρωεκλογές ;

Διακυβέρνηση Διεθνή Ελλάδα Εξ. Πολιτική Οικονομία Πολιτικά

Αν θελήσει κάποιος να ασχοληθεί με το τι διακυβεύται σε αυτές τις αυριανές ευρωεκλογές θα πρέπει να κάνει ένα διαχωρισμό των ευρωπαϊκών θεμάτων με των Ελληνικών, αν και αυτά στην πραγματικότητα σχετίζονται κατά πολύ μεταξύ τους.

Αν πιάσουμε πρώτα τα της Ευρώπης και το μέλλον της, θα δούμε κατά πρώτον ότι αυτές οι ευρωεκλογές διεξάγονται για πρώτη φορά εν μέσω ενός πολέμου-Χιτλερικού τύπου εισβολής επί ευρωπαίκού εδάφους, δηλαδή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Εκεί δυστυχώς η πρώτη κερδίζει συνεχώς έδαφος αργά αλλά σταθερά, παρά την ηρωική αντίσταση των Ουκρανών, κάτι που πρέπει να προβληματίζει όλους τους Ευρωπαίους για το πως θα διαχειριστούν αυτόν τον πόλεμο και το μέλλον της ηπείρου μας

Οι πιο συνειδητοποιημένοι πολιτικοί και απλοί Ευρωπαίοι πολίτες έχουν καταλάβει ότι αν η Ρωσία καταπιεί την Ουκρανία, δε θα αργήσει να εισβάλει και σε άλλες χώρες όπως Μολδαβία και Γεωργία και τελικά να συγκρουστεί και με το ΝΑΤΟ, κάτι που θα σημαίνει και τρίτος παγκόσμιο πόλεμος.

Για το λόγο αυτό βλέπουμε λοιπόν ένα μεγάλο κομμάτι Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων (βλέπε πχ. Γαλλία και Γερμανία) να αφυπνίζεται και να εξοπλίζεται και στρατιωτικά απέναντί σε ένα Πουτινικό δολοφονικό κράτος που τόσα χρόνια είχαν υποτιμήσει γεωπολιτικά, αλλά και ενίοτε συνεργάζονταν μαζί του.

Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, καθώς η Ρωσία έχει ακόμα πολλούς φίλους μέσα στην Ευρώπη, αφού επί τόσα χρόνια φρόντιζε να διεισδύει με ανθρώπους της μέσα σε Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και κόμματα !

Αυτοί οι πιο φανεροί φίλοι της Ρωσίας που έχουν απομείνει ακόμα μέσα στην Ε.Ε. προέρχονται κυρίως από την άκρα δεξιά και την όποια αριστερά.

Και μπορεί η αριστερά να μην ενισχύει ιδιαίτερα τις δυνάμεις της σχεδόν πουθενά στην Ε.Ε., δεν συμβαίνει το ίδιο και με την άκρα δεξιά η οποία επωφελεται από τα προβλήματα και την όποια παρακμή στην Ε.Ε. και ενισχύεται σχεδόν παντού.

Βέβαια ακόμα και η άκρα δεξιά δεν είναι ενιαία στη στάση της απέναντι στη Ρωσία. Για παράδειγμα υπάρχει ο Όρμπαν στην Ουγγαρία, η Λεπέν στη Γαλλία, οι Έλληνες ακροδεξιοί και άλλοι που είναι ούλτρα Ρωσόφιλοι και Ρωσόδουλοι.

Από την άλλη υπάρχη η βορειοευρωπαϊκή ακροδεξιά που γενικά δεν τα πάει καλά με τη Ρωσία, αλλά και η Μελόνι στην Ιταλία που, μολονότι έχει φασιστικές καταβολές, φαίνεται να στηρίζει ικανοποιητικά την Ουκρανία.

Παραπάνω μιλήσαμε και για παρακμή και προβλήματα στην Ε.Ε. και δυστυχώς υφίσταται και αυτή, παρά τα πολύ σημαντικά επιτεύγματα που έχει η Ε.Ε. και η ήπειρος μας γενικότερα, ειδικά μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο.

Για παράδειγμα η υποτίμηση του κινδύνου της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας από τις Ευρωπαϊκές αστικές τάξεις που μας έφερε ενεργειακή εξάρτηση από την πρώτη και οικονομική και επιχειρηματική εξάρτηση από τη δεύτερη.

Ξαφνικά όμως οι Ευρωπαίοι βλέπουν τις δύο υπερδυνάμεις να αποκαλύπτον το πραγματικό πρόσωπό τους (ειδικά τη Ρωσία) και τις ημέρες της αναμελειάς και εύκολης ευημερίας να παρέρχονται και να δίνουν τη θέση τους σε προβλήματα !

Τέτοια είναι η ακρίβεια και το πεσμένο μεροκάματο στα λαίκά στρώματα, αλλά και το μεταναστευτικό πρόβλημα που είναι υπαρκτό διότι εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να έρθει όλη η Ασία και η Αφρική στη ήπειρο μας και το οποίο εκτρέφει την ακροδεξιά και τους απανταχού ξενοφοβικούς.

Έπειτα είναι και η πολιτική ορθότητα και η λεγόμενη woke ατζέντα της αποδόμησης κάθε αξίας, οι ΛΟΑΤΚΙ με τα πανίσχυρα λόμπι, τις ακραίες ιδέες και τον ιδιότυπο αυταρχισμό τους (πράγματα για τα οποία εμείς μιλάμε χρόνια και βγαίνουμε αληθινοί), οι αυταρχικές και υστερικές φεμινίστριες και παρόμοια ζητήματα.

Όλα αυτά τα προβλήματα και οι στρεβλώσεις λοιπόν, συν τον μεγαλοϊδεατισμό που ακόμα δεν τον έχει εγκαταλείψει όσο θα έπρεπε η Ευρώπη και οι λαοί της, είναι πιστεύουμε γενικά που φέρνουν τη γιγάντωση της άκρας δεξιάς στην ήπειρό μας.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Από την άλλη η Ελλάδα είναι πάντα ιδιάζουσα περίπτωση, αφού υπάρχει κατ’αρχήν το χαρακτιριστικό ότι σε κάθε ευρωεκλογές απουσίαζει τελείως η συζήτηση περί Ευρωπαίκών θεμάτων.

Το ίδιο συμβαίνει και φέτος μόνο που εδώ απουσιάζει από τη συζήτηση και την ατζέντα των κομμάτων κάθε συζήτηση για το φλέγον θέμα της Ουκρανία και την αντιμετώπιση της επεκτατικής Ρωσίας που σε άλλες χώρες είναι σαφώς από τα πιο φλέγοντα ζητήματα !

Αυτό συμβαίνει διότι λίγο έως πολύ όλα σχεδόν τα Ελληνικά κόμματα έχουν κρυφή ή φανερή ατζέντα υπέρ Ρωσίας και Πούτιν !

Και ενώ θα μπορούσε να πει κάποιος ότι πρέπει να ψηφίσουμε και στις ευρωεκλογές τα πιο συμβατικά κόμματα ως τα λιγότερο κακά και λιγότερο ρωσόφιλα, βλέπεις αυτά τα κόμματα να υιοθετούν προκλητικά τη woke και ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα και προβληματίζεσαι να τους ρίξεις την ψήφο σου.

Έτσι λοιπόν σε αυτές τις εκλογές το θέμα ειδικά του γάμου ομοφυλοφίλων αναμένεται να παίξει-σύμφωνα με τους ειδικούς-κομβικό ρόλο και να δυναμώσει και την άκρα δεξιά (κυρίως Βελόπουλο, Νάτσιο, Λατινοπούλου και του Εμφιετζόγλου που έχει την υποστήριξη του ναζί Κασιδιάρη), αλλά και το μη φιλο-ΛΟΑΤΚΙ ΚΚΕ που αναμένται να πάρει ξενερωμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ από το απεχθές φαινόμενο Κασσελάκη.

Άλλωστε η Ελλάδα δεν είναι ούτε Ολλανδία, ούτε Καναδάς για να επιβραβεύει τέτοια φαινόμενα και αυτό το ξεχνούν οι Μητσοτάκηδες και οι Κασσελάκηδες και όλοι οι θιασώτες του ακραιφνούς ΛΟΑΤΚΙ-σμού στην Ελλάδα.

Τέλος πάντων μπορείτε  όσοι μας διαβάζετε να σταθμίσετε τα δεδομένα και να ρίξετε την ψήφο σας όπου αποφασίσετε, αλλά σκεφτείτε απαραίτητα και το εξής…

Ποτέ άλλωτε μεταπολιτευτικά η δημοκρατία μας δεν ήταν τόσο τραυματισμένη και με τύπο που ελέγχει ανεπαρκώς έως ελάχιστα την όποια εξουσία (ειδικά τα εντελώς ελεγχόμενα τηλεοπτικά κανάλια) και αυτά δεν τα λέμε βέβαια εμείς, αλλά η ίδια η Ευρωπαίκή Ένωση, το state department και οι δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα που αξιολογούν την ελευθερία του τύπου σε όλο τον κόσμο και δεν μπορεί να είναι όλοι…βαλτοί και ανθέλληνες…

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *