Αποδείχθηκε πως ένα ματς Αγγλία-Σκωτία είναι ντέρμπι όποια και αν είναι η διαφορά και η κατάσταση των δύο ομάδων, όπως ακριβώς ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός ή οποιοδήποτε άλλο ντέρμπι. Οι Σκωτσέζοι λοιπόν που απογοήτευσαν τους πάντες στο ματς με την Τσεχία, χθες ήταν μια εντελώς άλλη ομάδα όπως απαιτούν οι περιστάσεις ενός Βρετανικού classic !
Κατάφεραν και πήραν το 0-0 (και να μπουν και αυτοί στο παιχνίδι της πρόκρισης) και γιατί έπεσαν σε μια κακή Αγγλία και γιατί ήταν πολύ καλά στημένοι στο γήπεδο, αποφεύγοντας να πάνε σε μια φουλ αμυντική τακτική που πιθανότατα να μην απέδιδε τίποτα.
Επιπλέον οι παίκτες κλειδιά όπως Μακ Τομινέι και Ρόμπερτσον αξιοποιήθηκαν αυτή τη φορά πολύ καλύτερα σε σχέση με το προηγούμενο ματς και ο έμπειρος τερματοφύλακας Μάρσαλ βοήθησε με τις επεμβάσεις του όποτε χρειάστηκε και δεν έκανε γκέλα όπως με την Τσεχία.
Οι Άγγλοι δεν μας έπεισαν-όπως άλλωστε και στο ματς με την Κροατία-είναι προβληματικοί επιθετικά (με τον Κέιν να μην τραβάει μέχρι στιγμής), ενώ χθες έκανε και γκέλες η άμυνα, παρότι δεν το πλήρωσαν και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι με αυτό το ποδόσφαιρο θα μπορέσουν να τα βάλουν μεγαθήρια, όταν χρειαστεί.
Το ματς Κροατία-Τσεχία ήταν ένα κλειστό και μέτριας ποιότητας ματς το οποίο όμως ήταν και κομβικό για την τύχη των δύο ομάδων στον όμιλο, αλλά και ένα «σκάκι» τακτικής ανάμεσα στους δύο προπονητές.
Έτσι το τελικό 1-1 κρίνεται δίκαιο και το οποίο στέλνει τους Τσέχους πολύ κοντά στην πρόκριση στους 16, ενώ το ίδιο θα γίνει με τους Κροάτες αν κερδίσουν τους Σκωτσέζους οι οποίοι δεν είναι όμως εύκολη λεία.
Όπως έχουμε ξαναπεί η Κροατία δεν θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με την ομάδα του 2018, καθώς κάποιοι παίκτες κλειδιά, είτε αποσύρθηκαν, είτε μεγάλωσαν ηλικιακά, ενώ δεν έχουν βγει αρκετοί νέοι παίκτες που θα τους αντικαταστήσουν.
Έτσι στηρίζεται κυρίως σε ατομικές ενέργειες παικτών όπως ο Μόντιτς και ο Πέρισιτς ο οποίος έδωσε τη λύση, ισοφαρίζοντας τους Τσέχους τη στιγμή που η ομάδα του πελαγοδρομούσε, αλλά και στο τακτικό κομμάτι με τον έμπειρο προπονητή Ντάλιτς να κάνει το καλύτερο που μπορεί και με τις διορθωτικές του κινήσεςι από τον πάγκο.
Οι δε Τσέχοι είναι αυτό που είδαμε και στο πρώτο ματς, δηλαδή καλοί τακτικά, σχετικά γρήγοροι και καλοί στις προσωπικές μονομαχίες, με παίκτες κλειδιά όπως ο Σικ και ο Βάτσλικ να καθαρίζουν στα δύσκολα.
Τέλος για το Σουηδία-Σλοβακία θα λέγαμε πως επιβεβαιώνεται και πάλι πως η Σουηδία είναι μια ομάδα προπονητή που παίρνει αποτελέσματα και προκρίσεις κυρίως γιατί είναι καλή τακτικά.
Μεγάλη αγωνιστική διαφορά ανάμεσα σε Σουηδία και Σλοβακία δεν υπήρχε, ωστόσο είδαμε ένα κακό πρώτο ημίχρονο όπου οι δύο ομάδες δεν ρίσκαραν επιθετικά (για τη Σλοβακία αυτό ήταν επιβεβλημένο γιατί την ευνοούσε και η ισοπαλία).
Στο δεύτερο ημίχρονο οι Σουηδοί πίεσαν ορθολογικά, χωρίς όμως να πάρουν μεγάλα ρίσκα στα μετόπισθεν και τελικά πήραν ένα πέναλτι και καθάρισαν το ματς και πιθανότατα και την πρόκριση.
Δεδομένου ότι Ιμπραϊμοβιτς και Κουλουσέφσκι δεν υπάρχουν και ότι ο Μπέργκ δεν τραβάει, όλο το βάρος στην επίθεση πέφτει στον Ίσακ ο οποίος μας έχει εκπλήξει με την ποιότητα και την τεχνική του.
