Συνεχίζει να αρέσει αυτό που δείχνει η Ιταλία.

Aθλητικά Ποδόσφαιρο

Η Ιταλία ήταν η ομάδα που κέρδισε τις εντυπώσεις  κατά τη χθεσινή μέρα του Euro, καθώς πέτυχε ένα ακόμη 3-0-επί της Ελβετίας- και πάλι με πολύ καλό ποδόσφαιρο.

Από πλευράς Ιταλών βλέπουμε, με Μαντσίνι προπονητή, πράγματα που τους έλειπαν για πολλά χρόνια, όπως ταχύτητα, αλληλοκαλύψεις και ποιότητα στα χαφ, με τους Ζορζίνιο, Μπαρέλα και Μπεράρντι να εντυπωσιάζουν.

Την ίδια στιγμή η άμυνα δεν έχει επηρεαστεί καθόλου και  παραμένει φουλ Ιταλική και καθόλου επιρρεπής στο λάθος που δείχνει πως για να δεχθεί γκολ πρέπει ο αντίπαλος να «φτύσει αίμα».

Από την άλλη μπορεί να μην υπάρχουν οι επιθετικοί μεγάλης κλάσης που υπήρχαν κάποτε, αλλά οι Ιμόμπιλε, Ινσίνιε και Λοκατέλι κάνουν όσο πρέπει καλά τη δουλειά τους για να φτιαχτεί ένα εξαιρετικό σύνολο.

Η Ελβετία θα λέγαμε ότι ήταν ένα πιστό αντίγραφο της Τουρκίας, όταν αυτή έπαιξε στην πρεμιέρα με τους Ιταλούς, καθόλου απειλητική και επιρρεπής στη γκέλα πίσω. Ωστόσο την πρόκριση θα την παίξει στο ματς με τους απογοητευτικού Τούρκους, το οποίο αν κερδίσει θα είναι λογικά στην επόμενη φάση.

Η Τουρκία λοιπόν είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση του τουρνουά, καθώς πολύ την πίστευαν ότι μπορεί να προχωρήσει και να κάνει εκπλήξεις.

Και σe αυτό το ματς με την Ουαλία εμφάνισε μια ομάδα ακίνδυνη που σου έδινε την εντύπωση ότι τρεις ώρες να έπαιζαν δεν θα έβαζε γκολ !

Στη μεν επίθεση υπήρχε μόνος του ο 35χρονος Μπουράκ  Γιλμάζ που είναι σκασμένος από τα πολλά παιχνίδια στο Γαλλικό πρωτάθλημα και από την άλλη δεν υπήρχε καθόλου φαντασία μεσοεπιθετικά, προσπαθώντας να τον βρουν με ψηλές κάθετες μπαλιές.

Και όσο για την άμυνα, είχε μόνο ένα καλό πρώτο ημίχρονο με την Ιταλία και από εκεί και μετά που χρειάστηκε να παίξει πιο ανοιχτά, φάνηκε ότι δεν είναι καλά δουλεμένη.

Οι Ουαλοί με αυτούς τους τέσσερις πόντους πρέπει να είναι κατά 90 % στην επόμενη φάση και αυτό που άλλαξε σε σχέση με το πρώτο τους παιχνίδι, είναι ότι αυτή τη φορά δεν φοβήθηκαν ή υπερεκτίμησαν τον αντίπαλο, όπως έκαναν κόντρα στους Ελβετούς.

Πάνω απ’όλα βέβαια, για να το κάνουν αυτό χρειάστηκε να είναι ο Μπέιλ αυτός που μπορεί να είναι και το ίδιο και ο Ράμσεϊ. Με αυτούς σε καλή μέρα η Ουαλία τα έβγαλε πέρα κόντρα στους Τούρκους ήταν και καλή τακτικά και έφτασε στη μεγάλη νίκη.

Όσο για το Ρωσία-Φινλανδία είδαμε ότι είναι ένα ματς μεταξύ ομάδων που είναι κοντά σε δυναμικότητα. Οι Φινλανδοί  έπαιξαν το γνωστό έξυπνο παιχνίδι τους που περιμένουν τον αντίπαλο και να εκμεταλλευτούν γκέλες του αντιπάλου στην άμυνα.

Ο Τσερτσέσοφ, ο προπονητής των Ρώσων, βελτίωσε κάποια κενά του στην άμυνα με κάποιες αλλαγές σε τερματοφύλακα και κεντρικό μπακ και πρόσδωσε μεγαλύτερη ταχύτητα στην ανάπτυξη.

Το ματς κρίθηκε τελικά στις λεπτομέρειες  με τον προπονητή των Φινλανδών να παίρνει ένα ρίσκο στο τέλος, γεμίζοντας την περιοχή με παίκτες, αλλά χωρίς τον Πούκι τον οποίον αντικατέστησε.

Σε αυτόν τον όμιλος και οι τέσσερις ομάδες εκτιμώ ότι θα έχουν ελπίδες πρόκρισης μέχρι την τελευταία αγωνιστική και πως θα γίνει θρίλερ.