Ο Παναθηναϊκός πήρε αυτό που λέμε μια καθαρή νίκη με 2-0, ώντας πιο ουσιαστικός, στο χθεσινό ντέρμπι και η οποία έχει μια μάλλον εύκολη εξήγηση.
Και μπορεί οι του Ολυμπιακού στις δηλώσεις τους να μίλησαν για ισορροπημένο παιχνίδι και ευκαιρίες δικές τους, ωστόσο αν δει κανείς τα μέχρι το 1-0, θα δει μεν τελικές προσπάθειες του Ολυμπιακού που όμως η μεγάλη πλειοψηφία τους δεν ήταν σημαντικές ευκαιρίες.
Ο Παναθηναϊκος είναι μια καλά δουλεμένη και οργανωμένη ομάδα από την εποχή του Γιοβάνοβιτς και το ίδιο και τώρα με τον Τερίμ ο οποίος μάλιστα δείχνει να αξιοποιεί και καλύτερα το ρόστερ του, αλλά και να έχει και περισσότερες εμπνεύσεις και παρεμβάσεις από τον πάγκο από τον διάδοχό του.
Έτσι βλέπουμε ότι τα δύο γκολ στο ντέρμπι ήταν καθαρά προϊόν αυτοματισμών μιας καλά δουλεμένης ομάδας. Πρώτα με το τρίγωνο Μπακασέτας-Παλάσιος και τον σκόρερ Μπερνάρ και έπειτα με Τσέριν-Μπακασέτα και τον σκόρερ Γερεμέγεφ (που σπουδαίος σέντερ-φορ δεν είναι, αλλά το εύκολο γκολ τον έχει και κακώς ο Γιοβάνοβιτς τον είχε παροπλισμένο)
Αντίθετα ο Ολυμπιακός δείχνει, από την περσινή σεζόν μέχρι και τώρα, μια ομάδα που συνεχώς υποτίθεται ότι χτίζεται και με συνεχείς αλλαγές παικτών και προπονητών και πειραματισμούς.
Αυτό είδαμε και χθες με τον Καρβαλιάλ να κατεβάζει αρχικά ένα πειραματικό αμφιλεγόμενο σχήμα με έξω Φορτούνη και Ποντένσε και με Μασούρα και Ρίτσαρντς μέσα που δεν έγιναν αρκετά επικίνδυνοι, ένα σέντερ φορ που δεν έχει πείσει όπως ο Ναβάρο και ένα αμυντικό δίδυμο (Ντόι-Κάρμο) που δεν έχει ξαναπαίξει μαζί.
Ο Καρβαλιάλ είδε βέβαια ότι το σχήμα δεν τραβάει και το άλλαξε με τις αλλαγές του (Φορτούνη, Κίνι, Ελ Κααμπί και Ποντένσε) με αποτέλεσμα, τουλάχιστον μετά το 2-0, η μπάλα να κιλύσει καλύτερα για τους Πειραιώτες.
Από την άλλη όμως ο Τερίμ απάντησε με Μαντσίνι και Τζούρισιτς με στόχο να απασχολεί τους Ολυμπιακούς σχετικά στην άμυνα, ώστε να μην τους δώσει το δικαίωμα να βγουν κατά κύματα μπροστά και κάπως έτσι το 2-0 δεν άλλαξε μέχρι τέλους.
Έχουμε έτσι έναν Παναθηναϊκό από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου και να ευνοείται από το υπολειπόμενο πρόγραμμα της κανονικής διάρκιας και από την αλλη έναν Ολυμπιακό που έχει μεν περιθώρια βελτίωσης, αλλά που είναι αμφίβολο αν μπορεί να πετύχει κάτι καλύτερο από μια τρίτη θέση (οπότε άτιτλο και για φέτος).
