Προχθές στο ΟΑΚΑ είδαμε, όπως είχαμε προβλέψει, ένα ισοδύναμο παιχνίδι τακτικής εξουδετέρωσης των μεγάλων ατού των δύο αντιπάλων και επιπλέον ένα παιχνίδι που πήγε περισσότερο στη δύναμη και στον τσαμπουκά, παρά στην τεχνική και με τον Παναθηναϊκό να επιστρέφει στους τίτλους μετά από οκτώ χρόνια και να δείχνει ότι δυναμώνει και να επανέρχεται.
Για του λόγου το αληθές ο Παλάσιος δεν ήταν αυτός που συνηθίζει να είναι, ενώ και από την άλλη ο Κούρτιτς και ο Μπίσεσβαρ δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και διακρίνονταν κυρίως οι αμυντικοί.
Τέτοια παιχνίδια δύσκολα ξεφεύγουν από το 1-0, το 0-0 ή το 1-1 και τελικά ο ΠΑΟΚ με την ένταση και κάποιες αψυχολόγητες ενέργειες παικτών του-όπως ήταν βέβαια το πέναλτι που έκανε ο Βιερίνια-αποδείχτηκε αυτόχειρας, καθώς μάλιστα θα μπορούσε κάλλιστα να παίζει και με 10 παίκτες.
Έτσι στο πρώτο ημίχρονο το ματς έδειχνε Παναθηναϊκό ο οποίος έλεγχε το ρυθμό του αγώνα και ειδικά μετά το γκολ που πέτυχε και τη δεύτερη διακοπή.
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια άλλη ιστορία, καθώς ο Λουτσέσκου έκανε επιβεβλημένες διορθωτικές κινήσεις (με πιο καραμπινάτη την έξοδο του Βιερίνια που περπατούσε και ήταν έτοιμος και για αποβολή, αλλά και την είσοδο του Τσόλακ) και σταδιακά άρχισε να παίρνει τον έλεγχο και να δημιουργεί ευκαιρίες.
Κάτι όμως ο Μπρινιόλι και οι αμυντικοί του Παναθηναϊκού (δείτε πχ. το γκολ που σώζει ο Κώτσιρας πάνω στη γραμμή), κάτι η αστοχία των παικτών του και κάτι οι τακτικές απαντήσεις του Γιοβάνοβιτς με τις δικές του αλλαγές και τελικά οι ευκαιρίες δεν αξιοποιήθηκαν και το ματς έμεινε στο 1-0.
Και επειδή πολλά ακούγονται για τη διαιτησία του φιρμάτου Ισπανού Λαόθ, νομίζουμε ότι το πέναλτι που έκρινε τον αγώνα ήταν εμφανέστατα κανονικό (έστω και αν δεν το είδε στην κανονική ροή, αλλα΄γι’αυτό υπάρχει το VAR), ενώ ο ρέφερι χαρίζει καταφανώς μια δεύτερη κίτρινη (που θα ήταν κόκκινη) στον Αουγκούστο και από την άλλη θα μπορούσε να δοθεί και ένα αμφιλεγόμενο πέναλτι στον ΠΑΟΚ στις καθυστερήσεις (κίτρινη για θέατρο πάντως που έδωσε δεν ήταν).
Εδώ θα πάμε κόντρα στο ρεύμα και θα πούμε ότι, δεδομένων των συνθηκών, ο διαιτητής έπαιξε όπως έπρεπε για να διαχειριστεί το παιχνίδι και να μην τιναχτεί αυτό στον αέρα !
Η λογική του ήταν ότι στα αμφισβητούμενα και αμφιλεγόμενα αφήνω το παιχνίδι να παίζεται και δεν σφυρίζω για να μην κριθεί με τις διαιτητικές αποφάσεις και ευνοηθούν τα παρατράγουδα. Δεν ήταν και λογικό μετά από δύο διακοπές του αγώνα και μια πολύ πιθανή τρίτη;
Το γεγονός μάλιστα ότι ο ΠΑΟΚ φωνάζει και χαλάει τον κόσμο ότι αδικήθηκε και πως το πέναλτι δεν ήταν, δείχνει ότι ο προπονητής και η διοίκησή του δεν ξέρουν να χάνουν και τον κάνουν αντιπαθητικό ως ομάδα και σε πολλούς αντιπάλους, αλλά και ουδέτερους.
Από την άλλη θεωρούμε επίσης θλιβερό και ότι πολλοί ρεπόρτερς και οπαδοί του Παναθηναϊκού ασχολούνται εδώ και δύο μέρες με τη διαιτησία και ουσιαστικά μιζεριάζουν, αντί να μιλούν για την καλή ομάδα τους που πήρε επιτέλους έναν τίτλο. Αυτό καταντάει αρρώστια πλέον…
Η ουσία είναι πάντως ότι ο Παναθηναϊκος με τον εξαιρετικό Γιοβάνοβιτς πήρε ίσως ότι καλύτερο μπορούσε τη φετινή χρονιά και μπορεί μετά από χρόνια να αισιοδοξεί για το μέλλον του !
Από την άλλη ο ΠΑΟΚ ναι μεν δεν ήταν φέτος αυτός που περίμεναν οι οπαδοί του, αλλά δεν είναι και μια χρονιά του πεταμού, καθώς ήταν και στους οκτώ του conference και δεύτερος στο πρωτάθλημα και στον τελικό του κυπέλλου, χάνοντας ένα ματς στις λεπτομέρειες.
