Αυτό που είδαμε από τη Σουηδία στο τρίτο της ματς από την Πολωνία άρεσε πολύ περισσότερο από αυτά που είχαμε δει στα δύο πρώτα παιχνίδια και τελικά οι Βίκινγκς επιβραβεύτηκαν και από το αποτέλεσμα.
Οι Σουηδοί ναι μεν ήταν και πάλι πειθαρχημένοι και με προσήλωση στην άμυνα, άλλα έπαιξαν πιο θετικό ποδόσφαιρο και η μπάλα κύλησε πολύ καλύτερα μεσοεπιθετικά.
Το μεγαλύτερο ρόλο σε αυτή τη μεταμόρφωση έπαιξε ο Κουλουσέφσκι, ο άσος της Γιουβέντους που μπήκε ως αλλαγή και αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού κατά το προηγούμενο διάστημα.
Αυτός και απασχολούσε τους αμυντικούς και έσπαγε τη μπάλα και μάρκαρε και γενικά βοήθησε πολύ την ομάδα του να πάρει αυτή τη νίκη. Με αυτόν βασικό κόντρα στους Ουκρανούς, οι Σκανδιναβοί δεν έχουν να φοβούνται κάτι και μπορούν να είναι αισιόδοξοι για την πρόκριση στην οκτάδα.
Όσο για την Πολωνία, τι να πούμε ; Από τις πιο loosers ομάδες σε αυτές τις διοργανώσεις, χάνοντας και πάλι δύο παιχνίδια στα οποία δεν ήταν χειρότερη από την αντίπαλο. Αυτό, εκτός από ηττοπάθεια, μπορεί να δείχνει και ανεπάρκεια του προπονητή Πάουλο Σόουζα.
Κρίμα πάντως που η διοργάνωση χάνει έναν τόσο μεγάλο παίκτη όπως ο Λεβαντόφσκι ο οποίος έκανε μια συγκηνητική προσπάθεια να κρατήσει την ομάδα του μέσα στη διοργάνωση, αλλά αυτό δεν αρκούσε…
Όσο για το Ισπανία-Σλοβακία τι να πει κανείς ; Παρά το τελικό 5-0 δεν εντυπωσιαστήκαμε και πάλι από τους Ισπανούς, πρώτον γιατί βρήκαν έναν πολύ κακό και τρομαγμένο αντίπαλο και τα έκαναν και ο οποίος μετά το 2-0 παρέδωσε το πνεύμα…
Επιπλέον όταν οι Ισπανοί βρουν κενούς χώρους, μπορούν να κάνουν τέτοια πάρτι και ειδικά με αντιπάλους όπως η Σλοβακία η οποία με τα πολλά γκολ που δέχθηκε έμεινε εκτός νυμφώνος, καθώς βέβαια συγκέντρωσε και μόλις τρεις βαθμούς.
Είδαμε πάντως και μια σχετική βελτίωση των Ισπανών ως σχετικά πιο γρήγοροι και πιο απλοί στην τελική προσπάθεια. Εκεί θα ποντάρουν στο ματς με την Κροατία που έρχεται που θα είναι αμφίρροπο και πολύ δύσκολο γι’αυτούς.