Το σημερινό παιχνίδι της ΑΕΚ κόντρα στη Ντιναμό Κιέβου σαφώς και δεν είναι ένα Ευρωπαϊκό παιχνίδι ρουτίνας, όπως φυσικά και η ρεβάνς της Ουκρανίας.
Και αυτό διότι μια ενδεχόμενη ευρωπαϊκή διάκριση για την ΑΕΚ μόνο αμελητέα δεν θα είναι τη δεδομένη στιγμή. Η ομάδα την έχει πολύ ανάγκη αυτή την Ευρωπαϊκή πορεία- και όχι μόνο- μετά τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασε πριν λίγα χρόνια. Θα είναι βλέπετε και θέμα γοήτρου, αλλά και μια ένεση αυτοπεποίθησης για τη συνέχεια…
Αλλά και γενικά το Ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη μια ευρωπαϊκή διάκριση που έχει πολλά χρόνια να έρθει και όχι μόνο λόγω βαθμολογίας της UEFA. Βλέπουμε, τα τελευταία χρόνια τις ομάδες να μην πιστεύουν καν στη ευρωπαϊκή διάκριση και να βάζουν σε πρώτο πλάνο τις εγχώριες διοργανώσεις, οπότε και τα αποτελέσματά τους είναι πενιχρά. Νομίζω πως κάποτε αυτό πρέπει να αλλάξει και πως τώρα είναι μια σχετικά καλή συγκυρία.
Βεβαίως ο Ολυμπιακός έκανε πέρυσι μια πορεία μέχρι τους 16, χωρίς όμως να κάνει καμιά υπέρβαση εφόσον είχε να αντιμετωπίσει κατώτερους του αντιπάλους. Μια πρόκριση όμως στους 16 της ΑΕΚ κόντρα στους ποιοτικούς Ουκρανούς θα θεωρείται και θα είναι υπέρβαση. Και-an ta kataf;erei- γιατί στο κάτω, κάτω να μείνει μόνο στους 16 και να μην πάει και παραπάνω ;
Τώρα στη θεωρία η Ντιναμό Κιέβου είναι κάπως πιο ποιοτική από την ΑΕΚ, οπότε και το φαβορί, αλλά είναι και βέβαιο πως δεν μοιάζει και ανίκητη, αφού μάλιστα δεν μπορούμε να έχουμε και μια ακριβή εικόνα για τους Ουκρανούς διότι αυτοί είναι σε αγωνιστική απραξία από τον Δεκέμβρη….
Εν κατακλείδι το Europa League είναι σχετικά προσιτό για μια Ελληνική ομάδα που θέλει Ευρωπαϊκή διάκριση (τουλάχιστον σε σχέση με το μάλλον απλησίαστο πλέον Champions league) και η ΑΕΚ έχει μπροστά της μια ευκαιρία για μια καλή Ευρωπαϊκή πορεία που φυσικά δεν πρέπει να σνομπάρει, ακόμα και αν εκ των πραγμάτων γίνει ένα σχετικό rotation στον καταρτισμό της ενδεκάδας.