Έχουμε ξαναγράψει αρκετές φορές ότι όταν ακούμε πολλούς ύμνους για έναν Έλληνα ή ξένο πολιτικό από το Ελληνικό βαθύ κράτος των ακραιφνώς Πουτινικών, τότε πρέπει να πονηρευόμαστε και να ψάχνουμε καλύτερα τι κρύβεται από πίσω.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο νέος αγαπημένος των νεοελλήνων, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Μανουέλ Μακρόν ο οποίος και κρύβει αρκετή σαπίλα και πολιτικαντισμό για να φτάσει να εξυμνείται τόσο πολύ στη χώρα μας από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης !
Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά μερικά πράγματα για αυτόν για του λόγου το αληθές…Αν και πλασαρίστηκε ως φιλελεύθερος και έταξε αναγκαίες φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στους Γάλλους (σε μια σχετικά συγκεντρωτική έως γραφειοκρατική οικονομία), ξεκίνησε από υπουργός οικονομικών του τριτοκοσμικού σοσιαλδημοκράτη Ολάντ.
Κατά το πρώτο διάστημα της θητείας του δημιουργήθηκε, ως γνωστό, το φασιστικό φαιοκόκκινο κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» το οποίο αντιμετώπισε ως ένα καθώς πρέπει κίνημα που έπρεπε να συνδιαλέγεται μαζί του, παρά τη βία, τα σπασίματα και τα καψίματα που το συνόδευαν.
Η απροθυμία ή ανικανότητά του να δείξει στοιχειώδη πυγμή εναντίον ενός κινήματος που κατεύθυναν από κοινού η Λεπέν και οι ακροαριστεροί, οδήγησαν στην ακύρωση των περισσότερων από τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και γι΄αυτό σήμερα-και επί αρκετά χρόνια- η Γαλλική οικονομία παραμένει στάσιμη μην μπορώντας να ανταγωνιστεί κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Βρετανία.
Πάμε όμως και στα χειρότερα που είναι τα εκτός των συνόρων της χώρας του. Δηλωμένος θιασώτης της υπερυφεσιακής πολιτικής απέναντι στη Ρωσία με την οποία «πρέπει να συνεννοούμαστε και να βρίσκουμε κοινές λύσεις σε όλα τα ζητήματα και όχι να είμαστε αδιάλακτοι» όπως λέει ο ίδιος. Είπατε τίποτα ;
Στην ουσία μας λέει λοιπόν «Ας δώσουμε στη Ρωσία μερικές χώρες (όπως Ουκρανία, Γεωργία και κυρίως Τουρκία) ή και γενικά ας μοιραστούμε γεωπολιτικά τον κόσμο μαζί της για να μας αφήσει εμάς ήσυχους (όπως βλακωδώς πιστεύει) να κάνουμε ελεύθερα της μπίζνες μας και να συνεχίσουμε την ενεργειακή συνεργασία μαζί της (που στην πραγματικότητα βέβαια είναι εξάρτηση).
Κάπου εδώ κολλάει και η επιθετική πολιτική του Μακρόν απέναντι στην Τουρκία του αυταρχικού Ερντογάν και κατά συνέπεια η ακραιφνής υποστήριξή του προς την Ελλάδα η οποία ενθουσιάζει τόσο πολύ τον μέσο Έλληνα ο οποίος και πιστεύει ότι πρόκειται περί φιλέλληνα !
Το έχουμε εξηγήσει και στο παρελθόν ότι οι ρωσόφιλοι και ρωσόδουλοι ανά τον κόσμο επιθυμούν διακαώς την οριστική ρήξη των σχέσεων Ευρώπης-Τουρκίας, την έξοδο της τελευταίας από το ΝΑΤΟ και κατά συνέπεια την πλήρη απορρόφηση της Τουρκίας από τη Ρωσία και τη μετατροπή της σε πλήρες όργανο του διεθνούς φασισμού.
Έτσι εξηγείται λοιπόν που οι ρωσόδουλοι που κυβερνούν την Ελλάδα (και τώρα και πιο πριν) επιθυμούν την ένταση με την Τουρκία και τις κυρώσεις εναντίον της, καθώς αυτό θα επιφέρει και την πλήρη ρήξη των σχέσεων της τελευταίας με την Ευρώπη.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι η Τουρκική πλευρά δεν έχει ευθύνες για την ένταση. Απλά, όπως έχουμε ξαναγράψει η Ρωσική πλευρά πυροδοτεί την ένταση και στις δύο χώρες, με τις φιλικές σε αυτήν κυβερνήσεις, και επωφελείται από αυτήν. Η διαφορά όμως είναι ότι την Ελλάδα την έχει σίγουρη, ενώ την Τουρκία τώρα πολεμάει να την απορροφήσει τελείως, γι’αυτό και είναι πιο υποστηρικτική προς την Τουρκία, σε σχέση με την Ελλάδα.
Και έτσι ακριβώς εξηγείται και που ρωσόφιλοι ηγέτες σαν τον Μακρόν (και άλλοι σαν πχ. τον Αυστριακό Κούρτς) έχουν αυτή τη σκληρή γραμμή κατά της Τουρκίας. Όσοι λοιπόν πιστεύουν πως πρόκειται είτε για δίκαιους αγωνιστές της δημοκρατίας, είτε για φιλέλληνες είναι απλά αδαείς και κοντόφθαλμοι…
Πάμε τώρα και στα πιο πρόσφατα συμβάντα με τις ισλαμοφασιστικές επιθέσεις στη Γαλλία για τα σκίτσα του Μωάμεθ. Μετά την πρώτη τρομοκρατική επίθεση ο Μακρόν ξεκίνησε μια δημαγωγική αντιισλαμική ρητορική με προφανή στόχο να ψαρέψει ψηφοφόρους από τη φασίστρια Λεπέν.
Έπειτα στήριξε ουσιαστικά (παρότι βέβαια δεν έδωσε αυτός την οδηγία) την ανεύθυνη πολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης της Οξιτανίας (επαρχία της Γαλλίας) να προβάλει σκίτσα του Μωάμεθ στην πρόσοψη ενός συμβολικού κτιρίου της περιοχής. Διότι άλλο πράγμα είναι η ελευθερία έκφρασης και άλλο η πρόκληση για την πρόκληση…
Η τυχοδιωκτική στάση του αυτή ουσιαστικά όπλισε, σε μεγάλο βαθμό, τα χέρια των ισλαμοφασιστών του ISIS για να κάνουν και δεύτερη δολοφονική επίθεση μέσα στη Γαλλία, λίγες ημέρες μετά την πρώτη.
Επιπλέον αυτή η στάση της Γαλλίας έστρεψε ακόμα και τις πιο φιλοδυτικές μουσουλμανικές χώρες (βλέπε Μαρόκο, Μαλαισία, Ινδονησία) εναντίον της με ανακοινώσεις των κυβερνήσεων της και λαϊκές διαδηλώσεις.
Αυτό το τελευταίο βέβαια δεν ξέρουμε αν ο Μακρόν έφτασε σε τέτοιο βαθμό τυχοδιωκτισμού που να το έκανε επίτηδες ή αν απλά ήταν μια παράπλευρη απώλεια της πολιτικής του…
Επανερχόμαστε λοιπόν στο ότι ένας τέτοιος τύπος σαν τον Μακρόν, δηλαδή ρωσόφιλος, ανεκτικός προς κόκκινους και μαύρους φασίστες και θλιβερός δημαγωγός, δεν θα μπορούσε παρά να γίνει ο αγαπημένος ηγέτης της Ελλαδάρας μας η οποία έχει βέβαια λατρέψει τα τελευταία χρόνια και ακόμα χειρότερους διεθνείς πολιτικούς από τον Μακρόν !
Τέλος ας τελειώνει και το παραμύθι του κοινωνικά φιλελεύθερου Μακρόν που επικαλούνται κυρίως κάποιοι δικοί μας φιλελέυθεροι…
Όταν μιλάμε για Γαλλία, μιλάμε για μια κλασσική νέοσυντηρητική χώρα όπου η προσωπική ζωή των πολιτικών «διαπομπεύεται στα μανταλάκια», όπου αν πας με πόρνη σε κλείνουν φυλακή και σου κάνουν κρατική κατήχηση, όπου το καμάκι άντρα προς γυναίκα τιμωρείται με βαρύ πρόστιμο και όπου λογοκρίνονται από το κράτος διαφημίσεις μέσα στις μεγάλες πόλεις ως…σεξιστικές και ομοφοβικές…
Η ανεκτικότητα ανθρώπων σαν τον Μακρόν εξαντλείται μόνο στους ΛΟΑΤΚΙ και τελικά πιστεύουμε πως μόνο αυτοί και οι αγαπημένες του φεμινίστριες θα απομείνουν να τον υποστηρίζουν και ενώ δεν πρέπει νκαι α ξεχνάμε ότι παραμονεύει η φασίστρια Λεπέν για να πάρει την εξουσία και να την τινάξει την Ευρώπη στον αέρα !
