Η εκτίμησή μας ότι αυτό το Βέλγιο μπορεί να φτάσει και στην κατάκτηση του euro τελικά δεν επιβεβαιώθηκε, όμως επιβεβαιώθηκε η άλλη εκτίμησή μας ότι αυτή η Ιταλία (μετά τα δύο πρώτα παιχνίδια της που είδαμε) αρέσει και μπορεί να φτάσει ψηλά !
Τελικά η Ιταλία πήρε χθες ένα ματς στο οποίο δεν ήταν φαβορί, καθώς οι αντίπαλοι της Βέλγοι είναι σχετικά πιο ποιοτικοί σε μονάδες.
Εκτιμώ ότι πρωτίστως η Ιταλία πήρε αυτό το ματς διότι έχει σαφώς πιο βαριά φανέλα από τους Βέλγους οι οποίοι συνήθως στα πιο κομβικά ματς που δίνουν τις διακρίσεις «χύνουν την καρδάρα με το γάλα»
Αν αναλύσουμε πιο τεχνικά το ματς, θα δούμε ότι το Βέλγιο είχε εν τέλει αμυντικές αδυναμίες που φάνηκαν και κόντρα στη Δανία, αλλά και κόντρα στην Πορτογαλία και επιπλέον ο προπονητής του Μαρτίνεζ απέτυχε-τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο-να περιορίσει στοιχειωδώς τους Ινσίνιε και Μπαρέλα.
Το αποτέλεσμα ήταν δύο γκολ για τους Ιταλούς στο πρώτο ημίχρονο και ένα ακόμα που ακυρώθηκε και εκεί το έργο των Βέλγων έγινε εκ των πραγμάτων δύσκολο, διότι δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα να βάλει δύο γκολ σε αυτήν την Ιταλία.
Τελικά της έβαλε ένα (και αυτό από χαζομάρα του αμυντικού), καθώς η Ιταλία δεν έχει χάσει και το παλιό DNA της αποτελεσματικής άμυνας και των παικτών που «τρώνε» τη μπάλα στα τελευταία λεπτά της πίεσης των αντιπάλων. Από την άλλη ο κομβικός Ντε Μπρόινε για τους Βέλγους ήταν με το ένα πόδι στο χειρουργείο και με το άλλο στο γήπεδο (!) και ναι μεν ήταν καλός, αλλά όχι και αυτός που μπορούσε και που απαιτούσε η περίσταση…
Συν βέβαια το άλλο Ιταλικό ποδοσφαιρικό χαρακτηριστικό που είδαμε και χθες στα τελευταία λεπτά και που είναι τα εύκολα πεσίματα για καθυστερήσεις και οι προβοκάτσιες…
Οι Ιταλοί του Μαντσίνι είναι λοιπόν είναι πλέον φαβορί για τον τελικό ή και για την κατάκτηση της κούπας, ενώ το Βέλγιο θα πρέπει να περιμένει ενάμιση χρόνο για την επόμενη διοργάνωση (μουντιάλ του Κατάρ) όπου όμως πολλοί παίκτες του θα είναι πολύ επιβαρημένοι ηλικιακά, οπότε και μια ομάδα που μπορεί να κλείνει τον κύκλο της.
Αντίπαλος της Ιταλία στα ημιτελικά θα είναι οι Ισπανοί που και πάλι δεν έπεισαν κόντρα στους Ελβετούς, αλλά βρήκαν τον τρόπο και προκρίθηκαν. Και λέω και πάλι διότι οι Ισπανοί δεν μας έπεισαν ιδιαίτερα ούτε κόντρα στην Κροατία, ούτε και στα ματς των ομίλων, αλλά οι συγκυρίες τους έχουν ευνοήσει και έτσι είναι παρόντες στην τετράδα μεγάλης διοργάνωσης για πρώτη φορά από το euro του 2012.
Στο συγκεκριμένο ματς κόντρα στους αξιοθαύμαστους Ελβετούς είδαμε ένα πρώτο ημίχρονο με δύο ομάδες πολύ χάλια και ανήμπορες να γίνουν απειλητικές, τους μεν Ελβετούς με εμφανή της απουσία του Τσάκα στα χαφ και τους δε Ισπανούς να έχουν επιστρέψεις στο αργό και χωρίς φαντασία τίκι-τάκα.
Και όμως σε αυτό το κακό πρώτο ημίχρονο οι Ισπανοί είχαν το προβάδισμα με ένα πολύ τυχερό αυτογκόλ από το όγδοο λεπτό !
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια άλλη ιστορία, καθώς οι Ελβετοί κατάλαβαν ότι είχαν υπερτιμήσει αρκετά τον αντίπαλο, έτσι κυκλοφόρησαν τη μπάλα καλύτερα, βγήκαν μπροστά και ρίσκαραν και τελικά ανταμείφθηκαν με το ωραίο γκολ του Σακίρι.
Και εκεί που οι Ισπανοί ήταν έξω από τα νερά τους και οι κεντροευρωπαίοι έδειχναν να ελέγχουν το ματς, ο διαιτητής αποφάσισε να μετατρέψει το ματς σε κλοτσοπατινάδα με την αυστηρή αποβολή που έδωσε στους Ελβετούς !
Έτσι η παράταση ήταν μια άλλη ιστορία με την Ισπανία να γεμίζει ,όπως ήταν λογικό, την περιοχή με παίκτες και να γίνεται πιο γρήγορη και να πυροβολεί τα καρέ των Ελβετών, βγάζοντας περίπου οκτώ ευκαιρίες σε 33 λεπτά !
Το γκολ όμως δεν έρχεται και λόγω του τερματοφύλακα Ζόμερ και λόγω της αυτοθυσίας των Ελβετών γενικά, αλλά και λόγω της ανικανότητας των Ισπανών (και ιδιαίτερα αυτού του Μορένο) να βρει στόχο…
Πολύ θεωρήσαμε ότι η Ελβετία έχει το ψυχολογικό προβάδισμα στα πέναλτι (αφού κατάφεραν να φτάσουν το ματς ως εκεί και αφού είχαν κερδίσει και τους Γάλλους στη διαδικασία), αλλά το ποδόσφαιρο είναι ωραίο γιατί είναι απρόβλεπτο.
Τελικά οι Ελβετοί ηττήθηκαν, χάνοντας τρία πέναλτι, είτε λόγω μεγαλύτερης κούρασης-από την υπερπροσπάθεια παίζοντας με 10 στην παράταση-είτε γιατί οι Ισπανοί ήταν καλά προετοιμασμένοι για πέναλτι και έχοντας πιθανότατα μελετήσει τα πέναλτι στο Ελβετία-Γαλλία.
Οι Ελβετοί φεύγουν με κάτι παραπάνω από ψηλά το κεφάλι, όντας μια ομάδα που μας άρεσε πολύ γιατί και ξέρει μπάλα και είναι πολύ μαχητική και είναι και καλή τακτικά. Θα μπορούσε και την τετράδα, αλλά αυτή τη φορά οι συγκυρίες δεν ήταν μαζί της.
Όσο για την Ισπανία ναι μεν δεν μας αρέσει και δεν μας πείθει, αλλά αυτό επ’ουδενί δεν σημαίνει ότι οι Ιταλοί θα έχουν εύκολη δουλειά μαζί της.
Αυτό το λέμε γιατί δεν έχουμε ακόμα δει αυτήν την Ισπανία στο ρόλο του θεωρητικού αουτσάιντερ και έχοντας να δώσει μεγάλη βάση στην άμυνα και αυτό μπορεί να βγάλει κάτι πολύ αρνητικό ή αντίθετα και κάτι θετικό !
Ας θυμηθούμε και πως πήρε η Πορτογαλία το προηγούμενο Euro με μια ομάδα που δεν έπειθε καθόλου και δεχόταν κριτικές και με μόλις μια νίκη στον κανονικό αγώνα, οπότε τώρα ας κρατήσουμε μικρό καλάθι και για την Ισπανία που κάνει κάτι ανάλογο !
