Να λοιπόν που το καρπούζι της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Γαλλίας αποδείχθηκε μάπα στο Euro-παρότι λίγοι περίμεναν μια τέτοια εξέλιξη-και οι εκπληκτικοί Ελβετοί τους πέταξαν έξω από την οκτάδα !
Αυτό συνέβη παρότι οι Γάλλοι κατέβασαν στο Euro ένα ρόστερ ίσως και καλύτερο από το παγκόσμιο κύπελλο που κατέκτησαν.
Γι’αυτό και εκτιμούμε πως απέτυχαν διότι αυτή τη φορά δεν ήταν δουλεμένη ομάδα με ρόλους και συνοχή, αλλά ένα ρόστερ μεγάλο αστέρια που έμπαινε στο γήπεδο σαν να είναι προετοιμασμένη για φιλικά παιχνίδια ή αγώνες επείδιξης.
Στο συγκεκριμένο ματς με την Ελβετία εκτιμούμε πως και υποτίμησαν τον αντίπαλο και πως ο Ντεσάμπ τους έστησε λάθος στο πρώτο ημίχρονο, παρουσιάζοντας μια ομάδα άνευρη και κομμένη στη μέση.
Οι διορθωτικές κινήσεις του Ντεσάμπ στο δεύτερο ημίχρονο έπιασαν κάπως τόπο, αφού η ομάδα έγινε πιο ποιοτική και επιθετική και, συν την ποιότητα κάποιων παικτών όπως Πογκμπά, Κομάν και Μπεμζεμά, έφεραν την ανατροπή με το 3-1.
Ωστόσο η αμυντική συμπεριφορά παρέμενε προβληματική (με τους Λανγλέ και Βαράν να μη μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτό το σύστημα) ,εξ ου και οι Ελβετοί κέρδισαν πέναλτι νωρίτερα και έχασαν τη μεγάλη ευκαιρία να το κάνουν 0-2.
Τελικά το 3-1 έγινε 3-3 σε ένα σημείο που κανείς δεν το πίστευε και αυτό συνέβη διότι οι Γάλλοι δεν ήταν καλοί τακτικά σε ένα σημείο που δίνεις βάση στην άμυνα και «τρως» τη μπάλα. Από την άλλη οι Ελβετοί του Πέτκοβιτς ρίσκαραν με τις αλλαγές, γεμίζοντας την περιοχή με φορ και εξτρέμ (πχ. ο δραστήριος Μπαμπού), και το θαύμα έγινε.
Στην παράταση και πάλι ο Πέτκοβιτς έχει μεγάλο μερίδιο διότι άλλαξε τους ρόλους μέσα στο γήπεδο, ξέροντας ότι δεν μπορεί να παίξει με τόσους επιθετικούς και τόσους ανοιχτά και έδωσε λογικά βάση στην άμυνα.
Και όσο για τα πέναλτι είδαμε πρώτους να φτιάχνουν έναν αρνητικό ήρωα, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις (Εμπαπέ) και να δίνουν στους Ελβετούς την υπέρβαση που κυνηγούσαν εδώ και αρκετά χρόνια.
Είναι καλή ομάδα οι Ελβετοί με παίκτες που την κατέχουν καλά τη μπάλα και όχι μόνο καλοί τακτικά ή απλά δυνατά κορμιά. Εκτιμούμε ότι έχουν τύχη απέναντι στους Ισπανούς (παρότι δεν παίζει ο Τσάκα) σε ένα ματς δύσκολο και για τους δύο αντιπάλους.
Οι Ισπανοί τώρα κέρδισαν τουςπάντα «μπαλάτους» και μαχητικούς Κροάτες διότι ήταν βελτιωμένοι σε ταχύτητα και φαντασία στο παιχνίδι τους και γιατί εκμεταλλεύτηκαν αδυναμίες του αντιπάλου που έφεραν οι απουσίες των Πέρισιτς και Λόβρεν.
Έτσι οι Φούριας Ρόχας βρήκαν απάντηση σε ένα απίθανο γκολ που δέχθηκαν κόντρα στη ροή του αγώνα, πέρασαν μπροστά με 2-1 και παίζοντας το αγαπημένο τους παιχνίδι, βρίσκοντας κενούς χώρους, έκαναν και ένα τρίτο γκολ.
Οι Κροάτες θα πετύχουν μία απίθανη ισοφάριση σε 3-3 κυρίως για λόγους τακτικής. Πρώτον γιατί ο Λουίς Ενρίκε κάνει τραγικό λάθος βγάζοντας Κόκε και Σαράμπια και αποδυναμώνοντας την ομάδα στα χαφ και μεσοεπιθετικά.
Από την άλλη οι Κροάτες που έχουν στο πάγκο έναν Ντάλιτς που αποδεδειγμένα κόβει το μάτι του και το παλεύει από τον πάγκο, γέμισε τα καρέ των Ισπανών επιθετικούς και φτάνει ουσιαστικά στην ισοφάριση με τις αλλαγές του (Όρσιτς και Πάσαλιτς) !
Η παράταση βέβαια ήταν μια άλλη ιστορία, καθώς οι Ισπανοί έμοιαζαν να είχαν και λίγες περισσότερες δυνάμεις και από την άλλη ο Κροάτης προπονητής δεν θα μπορούσε τόσο εύκολα να συμμαζέψει το φουλ επιθετικό σχήμα που είχε φτιάξει στον κανονικό αγώνα με τα ρίσκα του.
Έτσι χρησιμοποίησε πχ. το δεξί εξτρέμ Μπρέκαλο ως δεξί μπακ και μάλιστα αυτό κόστισε στην αμφιλεγόμενη φάση του 4-3 των Ισπανών,όπου ο Κροάτης παίκτης έπινε ακόμα νερό την ώρα που ξανάρχιζε το παιχνίδι, από cooling break, και με τον διαιτητή Τσακίρ να έχει ευθύνη για αυτό το αμφιλεγόμενο σκηνικό…
Οι Ισπανοί λοιπόν μπορούν να είναι πιο αισιόδοξοι με την εικόνα που μας έδειξαν στα δύο τελευταία παιχνίδια τους, αλλά από την άλλη βλέπουμε και αμυντικές αδυναμίες, αλλά και προπονητικές αδράνειες που αν δεν αλλάξουν, κάποια στιγμή θα κοστίσουν.
Από την άλλη οι Κροάτες φεύγουν υπερήφανοι πως τουλάχιστον δεν απέτυχαν και το πάλεψαν μέχρι τέλους, έχοντας μια ομάδα που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να έχει σχέση με την ομάδα του 2018 που την έφερε φιναλίστ στο μουντιάλ.