Η ορθολογική Βραζιλία και το παραλίγο χαρακίρι των Βέλγων !

Aθλητικά Ποδόσφαιρο

ΒΡΑΖΙΛΙΑ-ΜΕΞΙΚΟ  2-0

51′ Νεϊμάρ, 88′ Φιρμίνο

Η ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ

Συμπέρασμα πρώτο από αυτό το ματς: H Βραζιλία έχει μεγάλη τύχη να φτάσει ως τον τελικό και να κατακτήσει το παγκόσμιο κύπελλο διότι παίζει άκρως ορθολογιστικά και θυμίζει πολύ την ομάδα του 2002 που έπαιρνε τα αποτελέσματα, χωρίς να εντυπωσιάζει χάρις σε κάποιες σπουδαίες μονάδες που διέθετε.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι αυτή η Βραζιλία συνήθως “σκαλώνει” στο πρώτο ημίχρονο και φορτσάρει στο δεύτερο. Όταν δε πετυχαίνει το γκολ και βρίσκει μοιραία κενούς χώρους να αναπτύξει το παιχνίδι της, τότε βλέπουμε από αυτούς και καλό ποδόσφαιρο και αρκετές φάσεις. Κακά τα ψέματα είναι μια υπερβολικά εξευρωπαϊσμένη Βραζιλία που στηρίζεται πρώτα σε σφιχτή άμυνα και αλληλοκαλύψεις, αλλά ταυτόχρονα έχει και τους αξιόλογους παίκτες για να δημιουργήσει και να σκοράρει, καθώς και τις εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο.

Χθες για παράδειγμα είδαμε να προσφέρουν πολλά και ο Φιρμίνο και ο Κοουτίνιο και ο Παουλίνιο και ο Ζέσους και οι αλλαγές όπως ο Φερναντίνιο  και φυσικά και ο Νεϊμάρ που ναι μεν έχει φάει πολύ ξύλο σε αυτό το μουντιάλ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι νομιμοποιείται να κάνει και θεατρινισμούς για να εκμαιεύσει διαιτητική βοήθεια !

Έτσι λοιπόν είδαμε στο πρώτο ημίχρονο ένα πολύ καλό και γρήγορο Μεξικό που βγήκε να παίξει θετικό ποδόσφαιρο και όχι να ταμπουρωθεί στην άμυνα και μια μέτρια Βραζιλία η οποία ωστόσο είχε παρόλα αυτά και τις ευκαιρίες της για να σκοράρει. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως, και μετά το γκολ του Νεϊμάρ, φάνηκε πως το Μεξικό δεν είχε τον τρόπο να απειλήσει μια Βραζιλία που παίζει για να φυλάξει το αποτέλεσμα, οπότε και ήταν ακίνδυνο.

Το 2-0 για τη Βραζιλία ήταν λοιπόν μια φυσιολογική κατάληξη του αγώνα με βάση την εικόνα που είχε και πλέον η Βραζιλία ετοιμάζεται για τη μεγάλη κόντρα με το Βέλγιο. Όσο για το Μεξικό δεν είναι κάτι τυχαίο οι επτά συνεχόμενοι αποκλεισμοί στη φάση των 16, διότι αποδεικνύεται ότι αν και καλή και τεχνική ομάδα δεν έχει το ειδικό βάρος και την ψυχολογία για να κάνει το κάτι παραπάνω και ειδικά από τη στιγμή που έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη παράδοση που συζητείται.

 

ΒΕΛΓΙΟ-ΙΑΠΩΝΙΑ  3-2

48′ Χαραγκούτσι, 52΄Ινούι, 69′ Φερτόχεν, 74′ Φελαϊνί, 90′ Τσαντλί

Η ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ

Ίσως το καλύτερο ματς που έχουμε δει ως τώρα σε αυτό το μουντιάλ και όπου οι Ιάπωνες κέρδισαν τις εντυπώσεις, αλλά οι Βέλγοι το παιχνίδι και την πρόκριση στην οκτάδα ! Και κέρδισαν τις εντυπώσεις όχι μόνο γιατί κόντεψαν να κερδίσουν τους πανίσχυρους Βέλγους, αλλά και γιατί το έκαναν με θετικό ποδόσφαιρο και όχι ταμπούρι.

Μιλάμε για μια Ιαπωνία άψογα στημένη στο γήπεδο, που στο πρώτο ημίχρονο μπλόκαρε πολύ καλά τη Βελγική μηχανή, και που είχε εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις και μάλιστα έχοντας προσθέσει στο παιχνίδι της και τη δύναμη και τα καλά τζαρτζαρίσματα και που έβγαινε ταχύτατα μπροστά και γινόταν επικίνδυνη. Έτσι λοιπόν το 0-0 παρέμεινε στο πρώτο ημίχρονο με ένα Βέλγιο μπλοκαρισμένο που δεν έπειθε…

Και ξαφνικά, χωρίς κανένας να καταλάβει πως, οι Ιάπωνες με δύο καταπληκτικές ατομικές ενέργειες προηγήθηκαν με 2-0 στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ! Όλοι εκεί πίστεψαν ότι το μεγάλο μπαμ του μουντιάλ είναι εδώ και ότι οι Βέλγοι είναι μια ομάδα παραμύθι που στην πρώτη δυσκολία ξεγυμνώθηκε ! Αμ, δε…

Ο προπονητής τους, ο Μαρτίνεθ έκανε διάνα με τις αλλαγές των Φελαϊνί και Τσαντλί  και πήγε το παιχνίδι στον αέρα, ξέροντας ότι υπερτερούν σε σωματικά προσόντα. Επιπλέον οι Ιάπωνες δεν έχουν στην κουλτούρα τους, ούτε το κατενάτσιο, ούτε τις εσκεμμένες καθυστερήσεις και αυτό τους στοίχισε. Δηλαδή μια Ευρωπαϊκή ομάδα ή νοτιοαμερικάνικη ομάδα, δύσκολα θα έχανε αυτό το παιχνίδι, αλλά οι Ιάπωνες δεν μπορούν να τα κάνουν αυτα…

Παρόλα αυτά και ο Ιάπωνας  προπονητής θα μπορούσε με την αλλαγή του Χόντα να πάρει το παιχνίδι με δύο ευκαιρίες που έχασε αυτός (μια με το φάουλ του που έπιασε ο Κουρτουά και μία να χάνεται μόλις λίγο πριν το τρίτο γκολ των Βέλγων).

Τελικά δεν έγινε και το Βέλγιο πήρε όχι μόνο την πρόκριση, αλλά και ένα  αγωνιστικό και ψυχολογικό “πουσάρισμα” εν όψη Βραζιλίας. Η δε Ιαπωνία-που μέχρι της αρχές τις δεκαετίας του 90′ δεν υπήρχε πουθενά ποδοσφαιρικά- μας έδειξε πόσο πολύ έχει προοδεύσει το ποδόσφαιρο στη χώρα της, αλλά και γενικότερα στην Ασία.

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *