Η βρώμικη φύση της σημερινής «Νέας Δημοκρατίας»

Διακυβέρνηση Ελλάδα Εξ. Πολιτική Οικονομία Πολιτικά

Μετά την εκλογή του, θεωρούμενου τότε φιλελεύθερου, Κυριάκου Μητσοτάκη στη ηγεσία της Ν.Δ. θεωρήσαμε πως θα δούμε τουλάχιστον κάτι καλύτερο από τις εποχές των Καραμανλή, Σαμαρά και…Μεϊμαράκη γι’αυτό και τον στηρίξαμε και εμείς (ως blog τότε).

Δεν περιμέναμε  βέβαια από τη μια στιγμή στην άλλη να κάνει τη Νέα Δημοκρατίας εξ’ολοκλήρου φιλελεύθερο κόμμα (και ίσως να μην ήταν και ορθό, αφού στο κόμμα συνυπάρχουν και άλλα ρεύματα), αλλά θα περιμέναμε να δώσει, αν μη τι άλλο, έντονες φιλελεύθερες πινελιές και όχι μόνο οικονομικές. Που να φανταζόμασταν όμως τι θα δούμε…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελίχθηκε σε μια μαριονέτα που υπακούει στα κελεύσματα των Σαμαρά και Καραμανλή και ακόμα και του Άδωνη Γεωργιάδη. Αυτοί οι τρεις είναι λοιπόν που έχουν χαράξει μια αποκρουστική ιδεολογική  γραμμή την οποία προπαγανδίζει στις μέρες μας τυφλά ο Μητσοτάκης και τα άλλα στελέχη της Ν.Δ.

Ποια είναι αυτή η γραμμή που χαράχτηκε; Είναι ο ακραιφνής εθνικισμός (κάτι προέρχεται κυρίως από τον Σαμαρά) και η Ρωσοφιλία ή και Ρωσοδουλεία (κάτι που προέρχεται περισσότερο από τις ιδέες του Καραμανλή), οπότε και η- σε αρκετά μεγάλο βαθμό- ενσυνείδητη Ορμπανοποίηση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

Με λίγα λόγια αυτά τα κέντρα που έχουν το πάνω χέρι μέσα στη Νέα Δημοκρατία αποφάσισαν να δώσουν μια τέτοια μορφή στο κόμμα, βλέποντας την ολοένα και μεγαλύτερη ριζοσπαστικοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας (με την κακή έννοια του πολιτικού και ιδεολογικού εξτρεμισμού που μπορεί να φέρει ψήφους), αλλά και εκτιμώντας ότι η ακροδεξιά είναι μια διεθνώς όλο και πιο διαδεδομένη τάση που πρέπει να ακολουθήσουμε και εμείς…

Από την άλλη όμως, ο κόσμος που τάσσεται υπέρ φιλελεύθερων οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα είναι περισσότερος από ποτέ (και ειδικά μέσα στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας). Γι’ αυτόν τον λόγο και σκαρφίστηκαν την ιδέα ενός υποτιθέμενου φιλελεύθερου αρχηγού όπως ο Μητσοτάκης, ο οποίος θα είναι ουσιαστικά μαριονέτα που θα ξεγελάει τους σχετικά φιλελεύθερους ότι φέρνει νέες ιδέες και ειδικά στην οικονομία…

Επιστρέφοντας στο ιδεολογικό κομμάτι, αυτή η εθνικολαϊκίστικη γραμμή της Ν.Δ. δεν φαίνεται μόνο από την αρνητική στάση της στη συμφωνία των Πρεσπών. Άλλωστε θα μπορούσε να πει κανείς πως η Ν.Δ. λέει «όχι» για να κρατήσει το κόμμα του ενωμένο και για να μην χάσει ψήφους στα δεξιά της.

Θα μπορούσε όμως να κρατήσει μια πιο χαμηλών τόνων στάση (περίπου όπως του επίσης αρνητικού ΠΑΣΟΚ) και να μην κατεβαίνει μαζί με φασίστες και ναζί στα εθνοφασιστικά συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (όπου μάλιστα αρνήθηκε να καταδικάσει ακόμα και τα επεισόδια που έκαναν φασίστες) και φυσικά να μην στήνει καταλήψεις μαζί με χρυσαυγήτες σε σχολεία (γιατί αυτό έκανε, έστω και αν το αρνήθηκαν).

Κυρίως όμως δεν θα έπρεπε να κάνει αυτή την αθλιότητα του να φοβίζει τους Βορειοελλαδίτες ότι υπάρχει τάχα κάποιος επιθετικός-αλυτρωτικός γείτονας που επιβουλεύεται τη Μακεδονίας μας.

Είναι δε πιο ανήθικο και επικίνδυνο  να το κάνεις αυτό στους βορειοελλαδίτες οι οποίοι έχουν από τους προγόνους τους άσχημα βιώματα για το τι σημαίνει εθνοκάθαρση και ανταλλαγές πληθυσμών και να τους φοβίζεις με αυτόν τον δημαγωγικό τρόπο.

Και τι να πούμε άραγε για το ότι ο Μητσοτάκης επιμένει στη γραμμή ότι τάχα η κυβέρνηση «πούλησε» τη Μακεδονία και πήρε σε ανταλλαγή τη μη μείωση των συντάξεων και παρότι οι Ευρωπαίοι τον έχουν «αδειάσει» για αυτή τη λαϊκίστικη ανοησία που επαναλαμβάνει ;

Επιστρέφοντας στα του ακραιφνούς εθνικισμού βλέπουμε ότι δεν είναι μόνο στο Μακεδονικό, αλλά και στα άλλα ζητήματα με τις γειτονικές χώρες που ο Μητσοτάκης υιοθετεί εθνικολαϊκίστικη γραμμή.

Πχ. όταν στήριξε φανατικά τον τρομοκράτη Κατσίφα που σκότωσαν Αλβανοί αστυνομικοί ή και στα Ελληνοτουρκικά όπου κατηγορεί την κυβέρνηση ως πολύ υποχωρητική σε αντίθεση με τους ίδιους τους «σκληρούς πατριώτες».

Όπως έχουμε παρατηρήσει και στο πρόσφατο παρελθόν μία άλλη γραμμή Μητσοτάκη- στην πραγματικότητα Καραμανλική- στη Ν.Δ. είναι η στροφή προς τη Ρωσία του Πούτιν, αλλά και στην Κίνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτός ο καιροσκόπος, γιός μεγάλου πολιτικού,  από τα πρώτα πράγματα που έκανε ως αρχηγός της Ν.Δ. ήταν να πάει να συναντήσει τον Πούτιν, όταν τον είχε φέρει ο Τσίπρας στην Ελλάδα και ότι το πρώτο ταξίδι που έκανε στην τελευταία προεκλογική διεθνή περιοδεία του ήταν πάλι στη Μόσχα !

Έχει δε επαναλάβει, με αυτές τις ευκαιρίες, πως τάσσεται υπέρ της σύσφιξης των σχέσεων με τη Ρωσία στ πρότυπα του- Ρώσου αρχιπράκτορα-Κώστα Καραμανλή και πως η Ελλάδα μπορεί να γίνει ο ενδιάμεσος μεταξύ δύσης και Ρωσίας, αξιοποιώντας τις παραδοσιακά καλές σχέσεις με τη Μόσχα ! Ποιες είναι αυτές οι παραδοσιακά καλές σχέσεις με τη Ρωσία, δεν μας έχει φυσικά εξηγήσει ποτέ κανένας…

Τον αντιευρωπαϊσμό και τη Ρωσοφιλία αυτής την Ν.Δ. μπορούμε να διακρίνουμε και από μια ρητορική που ενυπάρχει του τύπου “τα δώσατε όλα και υποκύψατε στους ξένους (κυρίως στους Γερμανούς), ενώ εμείς οι πατριώτες τα κάναμε ή θα τα κάνουμε αλλιώς”, αναφερόμενοι κυρίως και στο Μακεδονικό, αλλά και στα μνημόνια…Δηλαδή κάτι σαν ΣΥΡΙΖΑ προ του 2015, αλλά σε πιο light γραμμή !

Αυτή δε η στροφή του κόμματος προς την εθνικιστική δεξιά και ο φιλοχρυσαυγητισμός της σημερινής Νέας Δημοκρατίας δεν είναι καθόλου τυχαία αν αναλογιστούμε και το πως σχετίζεται και διαπλέκεται με τον Βαγγέλη Μαρινάκη ο οποίος (όπως είχαμε αποκαλύψει και πιο παλιά) είναι και ένας εκ των χρηματοδοτών της Χρυσής Αυγής !

Μήπως όμως-πέρα από αυτά τα αρνητικά- η Ν.Δ. έχει γίνει οικονομικά φιλελεύθερη ; Υπάρχει, θα λέγαμε, μόνο μια επίφαση και κάποιες προτάσεις πιο ελεύθερης οικονομίας και αγοράς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και το κόμμα έγινε οικονομικά φιλελεύθερο με τον Μητσοτάκη…

Πχ. μιλάει για μείωση και εξορθολογισμό του δημοσίου, αλλά χωρίς να απολύσει ούτε έναν υπάλληλο και χωρίς να κλείσει άχρηστους οργανισμούς ή υπηρεσίες. Πως ακριβώς θα γίνει αυτό και με ποια λογική ο Έλληνας φορολογούμενος θα πρέπει να πληρώνει είτε αργόμισθούς, είτε τεμπέληδες, είτε άσχετους με το αντικείμενο υπαλλήλους που πιθανότατα υπάρχουν ακόμα στο δημόσιο ;

Μιλάει για μείωση του απαράδεκτου ΕΝΦΙΑ μόνο κατά 20 % σε τρία χρόνια ; Πόσο φιλελεύθερο είναι αυτό, δεδομένου ότι αυτοί που κατέχουν ή αγόρασαν ένα ακίνητο, έχουν ήδη πληρώσει κι’άλλο φόρο ;

Γιατί δεν λέει ούτε κουβέντα για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και γιατί δεν καταγγέλλει την αποβιομηχάνιση και αποεπένδυση που  κατατρώει την οικονομία της ; Γιατί δεν μιλάει πλέον για αποκρατικοποιήσεις και ειδικά για πλήρη ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ ;

Ακόμα και αυτά τα σωστά που εξήγγειλε περί μείωσης φορολογίας στις επιχειρήσεις και ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, είναι για εμάς αμφίβολο αν θα τα υλοποιήσει δεδομένου ότι υπάρχει μέσα στο κόμμα και η σοσιαλίζουσα Καραμανλική πτέρυγα που δεν τα βλέπει με καλό μάτι…

Μιλάμε λοιπόν μόνο για μια φιλελεύθερη επίφαση-ώστε να ξεγελιούνται οι πραγματικά οικονομικά φιλελεύθεροι ψηφοφόροι- και όχι για ένα κόμμα που προβαίνει σε τολμηρές φιλελεύθερες εξαγγελίες και πιθανόν μεταρρυθμίσεις.

Η ερώτηση πλέον είναι λοιπόν, αν γίναμε βούρκος ; Ναι, γίναμε βούρκος, στην πολιτική έχουν μείνει μόνο τυχοδιώκτες και απατεώνες και έτσι ο λαός έχει να επιλέξει ανάμεσα στο λιγότερο κακό για το ποιος θα τον κυβερνήσει. Εν προκειμένω ΣΥΡΙΖΑ ή Ν.Δ…

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *