Η απογύμνωση της εθνικής ομάδας και η μπασκετική “μασονία” !

Aθλητικά Άλλα Αθλήματα

Η πρώτη μεγάλη αλήθεια είναι ότι θα ήταν εκτός πραγματικότητας όποιος πίστευε σε διάκριση αυτής της απογυμνωμένης και παρωχημένης εθνικής ομάδας μπάσκετ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξάγεται σε Φιλιππίνες-Ιαπωνία και Ινδονησία !

Ο ηγέτης της ομάδας Γιάννης Αντετοκούμπο τραυματίας, όπως και ο αδερφός του Κώστας, οι Σλούκας και Καλάθης τα παράτησαν λόγω ηλικίας και σαν να μην έφτανε αυτό παραμονές του τουρνουά τραυματίζεται ο Μήτογλου και στη διάρκεια του τουρνουα και ο Θανάσης Αντετοκούμπο που έτσι δεν μπόρεσε να προσφέρει τα αναμενόμενα.

Ακόμη όμως και με αυτές τις απουσίες η εικόνα της ομάδας δεν παύει να ήταν αναμφίβολα πολύ κακή και δεν μπορεί να ωραιοποιηθεί, καθώς έχασε εύκολα από όποιον σοβαρό αντίπαλο συνάντησε και κέρδισε μόνο της αδύναμες Ιορδανία και Νέα Ζηλανδία και τη δεύτερη μάλιστα πολύ δύσκολα…

Και δεν ήταν μόνο μια μέτριου ταλέντου ομάδα (τουλάχιστον για το πολύ υψηλό επίπεδο ενός παγκοσμίου κυπέλλου), αλλά και το ότι δεν έμοιαζε καλά προετοιαμασμένη, γι’αυτό και οι μεταπτώσεις στην απόδοσή της.

Ακόμα χειρότερα οι Έλληνες διεθνείς μοιάζουν αγωνιστικά ξεπερασμένοι, καθώς οι αδυναμίες μας στο physical παιχνίδι είναι φανερές και το ίδιο φανερή είναι η έλλειψη κλασσικών σουτέρ που θα σκοτώνουν στον αντίπαλο. Αυτό το είχαν με το παραπάνω πχ. οι Λιθουανοί οι οποίοι και “μας έβαλαν στα καλάθια” με την ευστοχία τους στα τρίποντα !

Ο Ιτούδης θα μου πείτε δεν έχει ευθύνη; Έχει αλλά όχι την κύρια και δε γνωρίζουμε και πολλούς Έλληνες coach που θα τα κατάφερναν καλύτερα στη θέση του. Έτσι λοιπόν οι ιδέες που πέφτουν για Σπανούλη είναι απαράδεκτες και προφανέστατα αποσκοπούν σε ρουσφέτια της ομοσπονδίας του Λιόλιου προς τον Ολυμπιακό !…

Τέλος αξίζει να αναφερθούμε και στους μπασκετικούς δημοσιογράφους η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων το μόνο που κάνουν διαχρονικά είναι να αποθεώνουν την ομάδα και να δίνουν ελπίδες στον κόσμο και αυτό κάνουν και τώρα μετά το στραπάτσο του παγκοσμίου !

Χαρακτηριστικά ακόμα και μια νίκη επί της αδύναμης Ιορδανίας, που τερμάτισε 32η στους 32, ήταν αρκετή για να αρχίσουν να θριαμβολογούν και να δίνουν ελπίδες στον κόσμο, ενώ η κριτική στις ήττες σπανίζει και αντικαθίσταται από δικαιολογίες και ένα είδος καθαγιασμού…

Πολύ εύστοχα μιλούσαν παλιότερα οι ποδοσφαιρική για δημοσιογραφική μπασκετική μασονία η οποία όμως πλέον φαίνεται πως ζημιώνει, καθώς οι επιτυχίες-τουλάχιστον σε επίπεδο εθνικής ομάδας-δεν έρχονται πλέον και το άθλημα κάνει όλο και περισσότερα βήματα προς τα πίσω.