Ο φετινός Αύγουστος έφερε αναμφίβολα ειδήσεις που ανοίγουν ένα παράθυρο αισιοδοξίας για το μέλλον του Ελληνικού αθλητισμού. Αθλητές ατομικών αθλημάτων-κυρίως της νέας γενιάς- αγωνίστηκαν και διακρίθηκαν σε κορυφαίες διοργανώσεις, στέλνοντας θετικά μηνύματα σε μια χώρα που κατά τ’άλλα δοκιμάζεται από χίλιες δύο αρρωστημένες καταστάσεις και δεινά και παρακμάζει από κάθε άποψη !
Και αν τα ομαδικά αθλήματα δεν φέρνουν πλέον μεγάλες επιτυχίες (τουλάχιστον σε επίπεδο εθνικών ομάδων) τα τελευταία χρόνια, αυτοί οι αθλητές ατομικών αθλημάτων-που συνήθως δεν έχουν ούτε μεγάλη προβολή, ούτε μεγάλες αμοιβές και συχνά ούτε καλές εγκαταστάσεις και συνθήκες προπόνησης, αλλά έχουν πείσμα και πάθος για διάκριση- φέρνουν.
Πάνω απ’όλα βεβαίως αυτοί οι αθλητές έχουν ταλέντο, γι’αυτό και θα πρέπει να σταματήσουμε κάποτε να λέμε αυτό το ανόητο κλισέ περί Ελληνικής ψυχής, διότι είναι σαν να λέμε πως δεν έχουμε ιδιαίτερο ταλέντο, αλλά μεγάλη ψυχή !
Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα ότι σε γήπεδα με χαλασμένα ταρτάν, σε γυμναστήρια χωρίς κλιματισμό, σε παμπάλαια ιστιοπλοϊκά σκάφη και σε τριτοκοσμικά κολυμβητήρια και σκοπευτήρια προπονείται συνήθως αυτή η νέα γενιά του ελληνικού αθλητισμού, αλλά πως μέσα από εκεί κάτι καλό φαίνεται πως ανθίζει !
Πέρα από τις μεγάλες Αυγουστιάτικες επιτυχίες στο Ευρωπαϊκό του στίβου με Τεντόγλου, Στεφανίδη, Παπαχρήστου, Κυριακοπούλου και Τσιάμη υπήρχαν και άλλες πολλές…
Στη Γλασκώβη πραγματοποιήθηκε πρόσφατα και το Ευρωπαϊκό της κολύμβησης. Ο 21χρονος Απόστολος Χρήστου και ο 25χρονος Κριστιάν Γκολομέεβ ανέβηκαν στο βάθρο, στα 100 μ. ύπτιο και στα 50 μ. ελεύθερο. Ελπιδοφόρες ήταν οι εμφανίσεις και άλλων νέων κολυμβητών μας, καθώς και των αθλητών των καταδύσεων, ενώ νωρίτερα και η όμορφη Πλατανιώτη στη συγχρονισμένη κολύμβηση έφερε τέταρτη θέση στην Ευρώπη !
Στην ίδια πόλη της Σκωτίας, ο Λευτέρης Πετρούνιας πρόσθεσε στη συλλογή του το τέταρτο χρυσό ευρωπαϊκό μετάλλιο (εκτός βέβαια του Ολυμπιακού και των παγκοσμίων που έχει ήδη) . Ο πρωταθλητής των κρίκων δεν ανήκει στη νέα γενιά (είναι 27 ετών) αλλά βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και μπορεί να μείνει σε υψηλό επίπεδο, τουλάχιστον μέχρι τους Ολυμπιακούς του 2020 στο Τόκιο..
Στις τελευταίες χαρές του Ελληνικού αθλητισμού θα πρέπει να προσθέσουμε φυσικά και τον Στέφανο Τσιτσιπά. Ο 19χρονονος έγινε ο νεότερος αθλητής στην ιστορία του ATP που επικράτησε επί τεσσάρων του top ten της παγκόσμια κατάταξης σε ένα τουρνουά καθώς απέκλεισε τους Τιμ (Νο 8), τον τεράστιο Νόβακ Τζόκοβιτς (Νο 10), τον Ζβέρεφ (Νο 3) και τον Αντερσον (Νο 6), πριν υποκύψει φυσιολογικά στον τελικό από τον θρύλο του αθλήματος Ράφα Ναδάλ.
Σε εξαιρετική κατάσταση βρίσκεται όμως και η ελπιδοφόρα τενίστρια Μαρία Σάκκαρη που κέρδισε πρόσφατα τη μεγάλη Αμερικανίδα Βίνους Γουίλιαμς, όπως και λίγο παλιότερα την εξαιρετική Δανέζα Βοσνιάκι !
Και μην ξεχνάμε βεβαίως και τις μεγάλες επιτυχίες της κωπηλασίας, στην οποία έχουμε δημιουργήσει τη δική μας παράδοση ως χώρα, της ιστιοπλοϊας, αλλά και την σκοπεύτρια μας Άννα Κορακάκη που έχει πάρει χρυσό σε Ολυμπιάδα και Ευρωπαϊκό και τώρα ετοιμάζεται για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Πως και γιατί έρχονται αυτές οι επιτυχίες όταν για ένα μεγάλο διάστημα μετά την Ολυμπιάδα της Αθήνας, και τα σκάνδαλα ντόπινγκ που ακολούθησαν, ο Ελληνικός αθλητισμός θεωρήθηκε περίπου νεκρός και τα μετάλλια στις Ολυμπιάδες του Πεκίνου και του Λονδίνου έρχονταν με το σταγονόμετρο ;
Εκτιμούμε πως η οικονομική κρίση μέσα σε όλα τα κακά που προκάλεσε έκανε και κάποια καλά στον αθλητισμό μας ! Πρώτον ότι περισσότερα παιδιά στράφηκαν στον αθλητισμό ως διέξοδο για να ξεφύγουν από την οικονομική και παντώς είδους μιζέρια, παρακμή και έλλειψη αξιών που μαστίζει τη χώρα μας. Κάποια από αυτά τα παιδιά είναι σήμερα τα νέα μεγάλα ταλέντα στα οποία αναφερόμαστε παραπάνω…
Έπειτα αθλητικές ομοσπονδίες, σύλλογοι, αθλητές και προπονητές φαίνεται πως κατάλαβαν επιτέλους ότι το ανάπηρο Ελληνικό κράτος δεν μπορεί πια να τους βοηθήσει αρκετά και πως ένας κρατικοδίαιτος αθλητισμός δεν ωφελεί πλέον κανέναν, ούτε και τους ίδιους. Έτσι οι περισσότεροι αθλητές στρέφονται πλέον σε χορηγούς και οι περισσότερες ομοσπονδίες επικεντρώνονται σε προγράμματα ανάπτυξης στις νεαρές ηλικίες, παρά σε ευκαιριακές επιτυχίες (που κάποτε έρχονταν και με βρώμικους τρόπους…)
«Πρόκειται για παιδιά που έχουν γεννηθεί από το 1996 έως το 2001. Μέσα από οργανωμένη δουλειά βγαίνει η νέα γενιά των πρωταθλητών μας. Οι πρωταθλητές δημιουργούνται με πολύ κόπο και ιδρώτα. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Η δουλειά μας ξεκινάει από το σωματείο, μέχρι να φτάσει το παιδί σε υψηλότερο επίπεδο και στα κέντρα υψηλού αθλητισμού. Εχουμε πολλούς νέους αθλητές που θα φέρουν επιτυχίες τα επόμενα χρόνια. Εκτός από τα παιδιά που είναι εδώ, υπάρχουν πίσω οι Καραλής, Κυριαζής, Μουζενίδης κ.ά.», δηλώνει χαρακτηριστικά ο ομοσπονδιακός προπονητής του στίβου Γιάννης Κουτσιώρας.
Κάπως έτσι ισοσκελίζονται λοιπόν, ως ένα βαθμό,τα προβλήματα που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους σε θέματα, εγκαταστάσεων και επιχορηγήσεων και συχνά με την αντιπαραγωγική του ανάμειξη του στις ομοσπονδίες.
Τέλος κάποιοι που θέλουν να δουλέψουν ακόμα καλύτερα και πιο σοβαρά φεύγουν στο εξωτερικό και τα αποτελέσματα φαίνονται. Στεφανίδη, Τσιτσιπάς, Σάκκαρη και εν μέρει Κορακάκη και ίσως να ακολουθήσουν και άλλοι που θα αναζητήσουν καλύτερη τύχη και αποτελέσματα σε ξένες χώρες.
