Λίγο πριν από τη διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις πρώτες εκλογές του 2015, αλλά και πιο μετά, δεν είχαμε κουραστεί να λέμε ότι πρόκειται περί μιας ανόητης ψήφου σε ένα αριστερό πείραμα καταδικασμένο σε αποτυχία !
Η εύκολη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-παρά το τελικό ποσοστό του 31,5 %- δείχνει όντως ότι το αριστερό πείραμα απέτυχε, έχοντας απογοητεύσει και πολλούς από αυτούς που επέλεξαν να ξαναψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί απέτυχε η «πρώτη φορά αριστερά» ; Πιστεύω κυρίως για τους εξής λόγους: Πρώτον διότι τα όσα πρέσβευε προεκλογικά ήταν τελείως ανεπίκαιρα, ξεπερασμένα και ανορθολογικά.
Πως είναι δηλαδή δυνατόν, τη στιγμή που η χώρα ήταν στη δύνη της κρίσης, και χρειαζόταν μεταρρυθμίσεις στη βάση μιας πιο φιλελεύθερης οικονομίας, να ψηφίζονται κράτιστες που έταζαν περισσότερο κράτος και κρατικό παρεμβατισμό, συγκεντρωτική οικονομία και παροχές σε όλους ;
Και βέβαια μιλάμε για παροχές που συνδέονταν και από την ανορθολογική υπόσχεση του σκισίματος των μνημονίων, με ταυτόχρονη παραμονή στο Ευρώ, αλλά και περισσότερα χρήματα που υποτίθεται θα συνέχιζαν να έρχονται από την Ευρώπη !
Η συνέχεια βέβαια είναι γνωστή με το τέλος των ψευδαισθήσεων και την οδυνηρή επιστροφή σε μια πραγματικότητα των μνημονίων που έγινε ακόμα πιο οδυνηρή από όσο ήταν πριν το 2015, επί Σαμαρά…
Από την άλλη αυτό που κυρίως κόστισε την αποτυχία και την εκλογική ήττα στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρώτη εποχή των διαπραγματεύσεων του 2015 και φυσικά το δημοψήφισμα που ακολούθησε, οι κλειστές, τράπεζες, τα capital control και ότι απεχθές μας έφεραν στη συνέχεια αυτές οι προβοκατόρικες ενέργειες.
Αυτό συνάδει με την παραδοσιακά τυχοδιωκτική, αδίστακτη και ξενόδουλη φύση της Ελληνικής αριστεράς (και της ανάλογης αστικής τάξης που την εκπροσωπεί, μέλος της οποίας είναι και ο Τσίπρας) και χρίζει περισσότερης εξήγησης.
Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έκαναν το 2015 αυτές τις παραπάνω ενέργειες με μοναδικό στόχο να διασπάσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση σε βορρά και νότο προς όφελος της Ρωσίας (κάτι που θα το προκαλούσε η όλο και μεγαλύτερη ροή χρημάτων στην Ελλάδα χωρίς κανέναν ουσιαστικό αντίκρισμα), αλλά και για συμπαρασύρουν όσο γινόταν την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ελληνική κρίση ή στην ύφεση (με πτώση των χρηματιστηρίων,άνοδο των spread κλπ).
Το δεύτερο δεν το κατάφερε γιατί υπήρχαν Μέρκελ και Σόιμπλε, που δεν διεκδικούν μεν το αλάθητο, αλλά στην οικονομική προφύλαξη της Ε.Ε. από τις κρίσεις ήταν «κέρβεροι» και ορθολογιστές.
Το πρώτο ωστόσο το πέτυχαν τελικά οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. με άλλον τρόπο που είναι η άλλη προβοκάτσια τους με το προσφυγικό και τα ανοιχτά σύνορα για όλους που ουσιαστικά χώρισε την Ευρώπη σε δύο τάσεις.
Και όσο για τα ιδεολογικά, η «πρώτη φορά αριστερά» ήταν στο πνεύμα της εποχής-επιβεβαιώνοντας τη θεωρία των δύο άκρων- συγκυβερνώντας μέχρι όσο τους έπαιρνε με τους σκληρούς δεξιούς ΑΝ.ΕΛ. του φασίστα Καμμένου !
Αυτή η συγκυβέρνηση έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι μιλάμε για μια τυχοδιωκτική συμμαχία και προβληματική κυβέρνηση και η οποία στην πορεία ξένισε και τους ίδιους τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Λέμε στην πορεία διότι στην αρχή ήταν τυφλωμένοι από φανατισμό και τα έβλεπαν όλα ιδανικά και τελικά όταν προέκυψε το Μακεδονικό και οι «Πρέσπες» η συμμαχία κατέρρευσε, παρότι εξάντλησαν και όλα τα δυνατά περιθώρια συγκυβέρνησης !
Εν κατακλείδι, οι αφελείς και παθιασμένοι που ακολούθησαν τον Τσίπρα σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ένα δημοψήφισμα, δεν ένιωσαν στο πετσί τους μόνο τις σκληρές συνέπειες του σκληρότερου μνημονίου που μας ήρθε.
Ένιωσαν και-κατά κάποιον τρόπο- προδομένοι που ο κάποτε λαϊκός αγκιτάτορας Τσίπρας τους υποτάχθηκε στους «κακούς τοκογλύφους» Ευρωπαίους και ειδικά στους Γερμανούς και έγινε και πολύ κυνικός.
Βεβαίως ακόμα και τώρα όλοι αυτοί αδυνατούν να καταλάβουν ότι ο Τσίπρας δεν υπήρχε περίπτωση να πάει και άλλο στα άκρα τη σύγκρουση του 2015 με την Ε.Ε. και αυτό γιατί το επόμενο βήμα θα ήταν η δραχμή.
Και η δραχμή, αν ερχόταν τότε, θα έριχνε το λαό σε τέτοια απελπισία που θα κλόνιζε και θα έριχνε αργά ή γρήγορα και την κυβέρνησή του και θα έκανε τον Τσίπρα Έλληνα Μαδούρο !
Αυτές είναι λοιπόν οι κυριότερες αιτίες της αποτυχίας του αριστερού πειράματος, αν και παρόλα αυτά πιστεύω πως αν απέφευγαν μόνο και μόνο τις διαπραγματεύσεις του 2015, τις κλειστές τράπεζες και το δημοψήφισμα, θα μπορούσε να κερδίσαν και αυτές τις εκλογές, καθώς δεν θα υπήρχε και το τρίτο μνημόνιο.
Το Μακεδονικό και η συμφωνία των Πρεσπών, που ήρθε μετά από την ασφυκτική πίεση των δυτικών για λύση του ζητήματος, ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» της απώλειας της εξουσίας.
Ο Τσίπρας παγιδευμένος από το βαρίδι των εθνικιστών ΑΝ.ΕΛ. και από την αριστερή μυστικοπάθειά του, ελάχιστα εξήγησε στον Ελληνικό λαό (τουλάχιστον στους σχετικά πιο σόφρωνες) τι υπέγραψε, με αποτέλεσμα η προπαγάνδα των εθνικολαϊκιστών της Νέας Δημοκρατίας και των υπολοίπων δημαγωγών της αντιπολίτευσης να του δώσει τη χαριστική βολή !
Το Μακεδονικό ζήτημα και η συμφωνία των Πρεσπών είναι βέβαια στην πραγματικότητα πολύ μικρής σημασίας και ήδη, μετά τον πρώτο παροξυσμό, αρχίζει να ξεχνιέται για να μην πω ότι είναι και ευεργέτημα !
Και αυτό γιατί συνέβαλε τα μέγιστα στο να διαλύσει τη «μαυροκόκκινη» συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και εν τέλει στο να φύγει πριν την ώρα της η «πρώτη φορά αριστερά» από την εξουσία.
