Για να μη λέμε χιλιοειπωμένα πράγματα, πράγματι η χθεσινή νίκη-πρόκριση του Ολυμπιακού ήταν μεγάλη όσο και μη αναμενόμενη. Μη αναμενόμενη τη λέμε διότι όλοι γνωρίζαμε ότι χρειαζόταν νίκη με 2-0 ή 3-1 και ότι φέτος δεν έχει ούτε τη μεγάλη ευχέρεια στο γκολ, αλλά και πως ούτε αμυντικά είναι αυτός που θα έπρεπε.
Ήταν μεγάλη πρόκριση, όχι φυσικά γιατί πήγε στους 32 του Europa (που το έχει ξανακάνει πολλές φορές), αλλά γιατί πέταξε έξω ένα από τα σημαντικότερα “brand names” του Ιταλικού ποδοσφαίρου.
Τι έκανε καλά ο Ολυμπιακός και προκρίθηκε ; Θα έλεγα όχι κάτι τρομερό και ασύλληπτο, αλλά τα στοιχειώδη του ποδοσφαίρου !
- Ο Μάρτινς παρέταξε ορθολογικά τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του και μια ομάδα με συνοχή και μικρές αποστάσεις στις γραμμές της που κυνηγούσε με υπομονή τον στόχο της.
- Αξιοποίησε όσο καλύτερα μπορούσε τα τραγικά λάθη των Ιταλών στην άμυνα, αλλά και εξουδετέρωσε όσο μπορούσε τα επιθετικά ατού των Ιταλών όπως ο Ιγκουαίν και ο Κουτρόνε. Ακόμα και ένα πέναλτι να αξιοποιηθεί (όπως έκανε ο Φορτούνης) σε αυτό το σημείο ενός κρισιμότατου Ευρωπαϊκού ματς, είναι πολύ σημαντικό.
- Δεν πανικοβλήθηκε ούτε παραδόθηκε όταν δέχθηκε το 2-1, όπως συνήθως κάνουν οι Ελληνικές ομάδες σε αυτές τις περιπτώσεις (διότι δεν έχουν μεγάλο ειδικό βάρος)
- Ο Μάρτινς έκανε διάνα στις αλλαγές του με τον Τοροσίδη να κερδίζει με την εμπειρία του το νικητήριο πέναλτι και τον έμπειρο και ποιοτικό Νάτχο στη θέση του μέτριου Φετφατζίδη.
Βεβαίως πρέπει να πούμε ότι χρειαζόταν και η τύχη για μια τέτοια πρόκριση την οποία είχε ο Ολυμπιακός με το μέρος του στο δεύτερο γκολ, όπως και το ότι τη διαφορά την έκανε η απόδοση του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο.
Το πρώτο ημίχρονο ήταν μοιρασμένο με τη Μίλαν μάλιστα να γίνεται κάπως πιο επικίνδυνη. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, ένα πρώτο γκολ του γηπεδούχου σε αυτά τα ματς μπορεί να βάλει «φωτιά» στο γήπεδο και να αγχώσει τον φιλοξενούμενο…
Και επειδή τα πάντα δεν είναι ρόδινα μετά από μια επιτυχία να πούμε ότι οι Φετφατζίδης και Γκερέρο (ο οποίος έχασε δύο τετ-α-τετ δεν δικαίωσαν και πάλι τις προσδοκίες και θα μπορούσαν κάλλιστα να αποδειχθούν και μοιραίοι αν κάτι στράβωνε χθες) !
Όσο για τη Μίλαν ; Ναυάγιο, αφελέστατη και με άμυνα παιδική χαρά για Ιταλική ομάδα, φάνηκε από την αρχή του ματς πως έκανε καθυστερήσεις και έπαιζε για το μηδέν στην άμυνα και συνεπώς πως δεν έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της. Άλλα όταν έχεις προπονητή που απέτυχε ακόμα και στον ΟΦΗ, μόνο και μόνο γιατί τον θέλει ο κόσμος (συμβαίνουν και στην Ιταλία αυτά), θα πρέπει να τα περιμένεις αυτά !
Αυτό βεβαίως δεν υποτιμά καθόλου την επιτυχία του Ολυμπιακού διότι χρειάζεται να κάνεις κι’εσύ κάτι καλό σαν ομάδα και να έχεις και τύχη όταν η τύχη σε ρίχνει για ένα βράδυ απέναντι σε μια κακή, αλλά ανώτερη σου ομάδα.
Τέλος για τις πιθανότητες περαιτέρω διάκρισης του Ολυμπιακούθ στο θεσμό δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε κάτι διότι είναι και θέμα κλήρωσης (άλλο πχ. να σου πέσει η Τσέλσι ή η Άρσεναλ και άλλο η Ραπίντ Βιέννης ή η Μάλμε) και φυσικά εξαρτάται και από την κατάσταση που θα είναι η ομάδα από τον Φλεβάρη και μετά, όπως και το αν θα υπάρξει μεταγραφική ενίσχυση.
Η τελευταία θα πρέπει να υπάρξει (ειδικά μετά το φιάσκο του Τουρέ) καθώς η Ευρωπαϊκή επιτυχία δεν θα πρέπει να «μακιγιάρει» τις αδυναμίες που όντως έχει η ομάδα, σε άμυνα και επίθεση, και τις βλέπουμε και στο πρωτάθλημα.
