Δεν είναι έκπληξη φυσικά η νίκη της Ιταλίας επί της Τουρκίας στη χθεσινή πρεμιέρα του Euro και επί Ιταλικού εδάφους, παρότι περιμέναμε τους Τούρκους να τους ζορίσουν πιο πολύ, λόγω του πολεμικού πάθους που βγάζουν και της παράδοσής τους να κάνουν ζημιές σε διοργανωτές, αλλά τελικά αυτό δεν αρκούσε.
Η τεχνική ανωτερότητα των Ιταλών ήταν γνωστή από πριν και έγινε εμφανής από πρώτο ημίχρονο, ωστόσο μπορούμε να πούμε ότι οι Τούρκοι το πήγαν το ματς όπως αυτοί ήθελαν σε αυτό το πρώτο μέρος, καθώς ήταν πολύ καλά στημένοι αμυντικά και είχαν εξουδετερώσει τα μεσοεπιθετικά ατού των Ιταλών.
Και μπορεί να δέχθηκαν αρκετές τελικές προσπάθειες, ωστόσο πολύ λίγες ήταν στο στόχο, οπότε και οι ευκαιρίες των Ιταλών ήταν αντίστοιχα λίγες. Από την άλλη και οι Ιταλοί του Μαντσίνι ήταν καλά διαβασμένοι για τις μεσοεπιθετικές αρετές των Τούρκων, με αποτέλεσμα τα χαφ των Τούρκων να ψάχνουν το σέντερ-φορ τους Μπουράκ Γιλμάζ με μακρινές μπαλιές τις οποίες αυτός δεν μπορούσε καθόλου να αξιοποιήσει.
Λογικό το 0-0 του πρώτου ημιχρόνου, αλλά το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια άλλη ιστορία. Ο προπονητής των Τούρκων έκανε μια προσπάθεια να κάνει την ομάδα του πιο επιθετική (βάζοντας τον πιο τεχνίτη Ουντέρ στη θέση του Γιαζίτσι), κάτι που αποδείχθηκε λάθος το οποίο ήρθε να προστεθεί στο λάθος του να μην χρησιμοποιήσει στα Μπακ τον Καμπάκ της Λίβερπουλ.
Έτσι η άμυνα των Τούρκων ξεκλείδωσε νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο, με ένα χαζό αυτογκόλ, και από εκεί και πέρα αποδείχθηκε δεν υπήρχε ούτε plan B ούτε επιστροφή για τους ανίκανους να πιέσουν την αλάνθαστη Ιταλική άμυνα Τούρκους. Η Ιταλία τους βρήκε πιο ανοιχτούς στην άμυνα και έκανε πάρτι μεσοεπιθετικά ,με τους Ιμόμπιλε και Ινσίνιε να τους δίνουν τη χαριστική βολή…
Αν μπορούμε να βγάλουμε ένα συμπέρασμα από το πρώτο ματς είναι ότι αυτή η Ιταλία έχει τις δυνατότητες να προχωρήσει πολύ στη διοργάνωση γιατί έχει και εξαιρετικά άμυνα, αλλά και ξεδιπλώνει πολύ καλά τις μεσοεπιθετικές αρετές της, ιδιαίτερα όταν βρίσκει χώρους.
Εκτιμούμε ότι η Ιταλία θα καθαρίζει εύκολα ή δύσκολα τα ματς με κατώτερους τεχνικά αντιπάλους, αλλά το πόσο ψηλά θα πάει θα εξαρτηθεί απ’το τι μέταλλο θα δείξει κόντρα στα μεγαθήρια, όπως Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία κα.
Για τη δε Τουρκία νομίζουμε ότι δεν κρίθηκε κάτι, καθώς τα κρίσιμα ματς για αυτήν θα είναι με Ελβετία και Ουαλλία που έχει τις δυνατότητες να τα πάρει. Ότι έπαιρνε από το ματς με την Ιταλία θα ήταν απλά ένα απρόσμενο μπόνους.
