Αλήθεια, περίμενε κανένας τώρα αυτή η εθνική ομάδα-με τις συγκεκριμένες δυνατότητες και τις συγκεκριμένες απουσίες που είχε-μια καλύτερη εικόνα και καλύτερο ποδόσφαιρο από αυτό που έπαιξε κόντρα στην Ουγγαρία ;
Το συγκεκριμένο ματσάκι «μύριζε» από πριν ότι και αν το πάρουμε, θα το πάρουμε με τα χίλια ζόρια και έτσι έγινε…Γιατί ; Γιατί πολύ απλά το ποδοσφαιρικό μας επίπεδο, ως εθνική ομάδα, κάπου εκεί είναι ! Με την Ουγγαρία, με τη Φινλανδία, με τη Βουλγαρία, με το Ισραήλ, με την Αλβανία κλπ και όχι παραπάνω….
Η διαφορά είναι ότι φίλαθλοι και δημοσιογράφοι καταλαμβάνονται από μεγαλοϊδεατισμό (κατάλοιπο του επιτυχημένου πρόσφατου παρελθόντος με Ρεχάγκελ και Σάντος) και αναρωτιούνται γιατί δεν παίζουμε σύμφωνα με τις…μεγάλες δυνατότητές μας και γιατί δεν κάνουμε εμφατικές νίκες !
Aν πάμε τώρα πιο αναλυτικά στο προχθεσινό ματς με την Ουγγαρία θα δούμε σαφέστατο πρόβλημα ανάπτυξης με τα αμυντικά και κεντρικά χαφ να μην είναι καθόλου δημιουργικά και την ίδια στιγμή τον Σκίμπε να έχει παρατάξει ένα ανορθολογικό μεσοεπιθετικό σχήμα με τρία χαφ (Φορτούνη, Πέλκα, Μάνταλο) που το μόνο που πέτυχε είναι να φτάνει πολύ δύσκολα η μπάλα στον φουνταριστό Μήτρογλου. Την ίδια στιγμή φαινόταν ότι και η άμυνα δεν έστεκε πολύ καλά, αφού φαινόταν ευάλωτη σε ορισμένες αντεπιθέσεις και φάσεις των Ούγγρων…
Πάντως για να λέμε και του στραβού το δίκιο αυτή η εθνική προσπαθεί να παίξει κάπως πιο κανονικό ποδόσφαιρο από το κάτι σαν ποδόσφαιρο της εποχής Σάντος, αλλά το βασικό πρόβλημα της είναι η αθεράπευτη έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.
Γιατί κερδίσαμε εν τέλει την Ουγγαρία ; Γιατί απλά στο δεύτερο ημίχρονο αποφασίσαμε να βάλουμε περισσότερη ταχυδύναμη και πείσμα στο παιχνίδι μας, με αποτέλεσμα να γίνουμε πιο πιεστικοί και γιατί οι παίκτες σταμάτησαν να τρώγονται μεταξύ τους στα λάθη και στις ασυνεννοησίες.
Ευκαιρίες βεβαίως και πάλι δεν βγήκαν, για τους λόγους που αναφέρουμε πιο πάνω, αλλά τουλάχιστον το γκολ ήρθε από έναν από τους λίγους καλούς συνδυασμούς και ατομικές προσπάθειες που έγιναν (Τσιμίκας-Μήτρογλου).
Οι Ούγγροι, ως μέτρια ομάδα και ελάχιστα δημιουργικοί και αυτοί, μπόρεσαν να αντιδράσουν και να ασκήσουν πίεση μόνο κατά το τελευταίο δεκάλεπτο, αλλά χωρίς αποτέλεσμα…
Θα λέγαμε πάντως ότι εκτός από τον σκόρερ Μήτρογλου (μόνο για το γκολ του), τον Ζέκα και τον Τσίμικα, του οποίου η απόδοση ήταν ευχάριστη έκπληξη, δύσκολα μπορείς να βρεις άλλους διακριθέντες στην προχθεσινή ομάδα, χαρακτηριστικό του τι μπάλα παίξαμε !
Πλέον το προσεχές ματς με τη Φινλανδία στο Τάμπερε είναι κομβικό από κάθε άποψη. Και γιατί σε περίπτωση ήττας μάλλον δεν υπάρχει βαθμολογική επιστροφή για εμάς στον όμιλο, αλλά κυρίως γιατί ο καθόλα μέτριος προπονητής Σκίμπε είναι πασιφανές πως παίζει το κεφάλι του !
