Δεν είχαμε κουραστεί να γράφουμε τόσον καιρό ότι η αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη ήταν από λαϊκίστικη έως άθλια, καθώς-σε κάποιες περιπτώσεις- συναγωνιζόταν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα σε λαϊκισμό !
Φαίνεται ωστόσο πως, τώρα που πήραν και αυτοί την εξουσία, πηγαίνουν θέλοντας και μη σε μια σχετική προσγείωση στην πραγματικότητα και σε μεγαλύτερη μετριοπάθεια, αν και όχι βέβαια στο βαθμό που έγινε παλιότερα αυτό,με τον εντελώς τυχοδιωκτικό και ψευτοεπανστατικό ΣΥΡΙΖΑ (κυρίως μετά τον Σεπτέμβρη του 15’)…
Η πρώτη προσγείωση στην πραγματικότητα φαίνεται πως γίνεται στο Μακεδονικό όπου την δημαγωγία περί προδοσίας, κακής και καταστροφικής συμφωνίας, έως και κινδύνου Καταλανοποίησης της Μακεδονίας, διαδέχθηκε τώρα η λογική πως η συμφωνία θα πρέπει να τηρηθεί και πως μπορεί να είναι και χρήσιμη !
Τα μισαλλόδοξα συλλαλητήρια, οι καταλήψεις σχολείων μαζί με χρυσαυγήτες και ο ξενοφοβικός λόγος αποτελούν παρελθόν και φαντάζομαι το ίδιο και οι υποσχέσεις Μητσοτάκη περί εκστρατείας υπέρ της…πραγματικής Μακεδονίας…
Επιπλέον ο εθνοφασίστας Κουμουτσάκος (πρώην τομεάρχης εξωτερικών της Ν.Δ. με φανατικό και σοβινιστικό λόγο) δεν έγινε υπουργός εξωτερικών και τη θέση του πήρε ο γενικά μετριοπαθής και φιλοδυτικός Δένδιας.
O καθένας νοήμων άνθρωπος βέβαια μπορεί να καταλάβει πως φυσικά και δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να καταργήσει ή να μην εφαρμόσει τη συνθήκη των Πρεσπών.
Και είναι λογικό διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε επιστροφή στο σκέτο «Μακεδονία» στο όνομα των γειτόνων, με τη χώρα εντός του ΝΑΤΟ (και όλον τον διεθνή παράγοντα κατά της Ελλάδος) και πιθανότατα και πιθανότατα και επιστροφή στην αρχαιοπληξία των γειτόνων που πρόσφατα αποκήρυξαν !
Αλλά και στα άλλα, σαφώς πιο σοβαρά από το Μακεδονικό, θέματα φαίνεται πως υπάρχει μια σχετική επιστροφή στην πραγματικότητα και στη μετριοπάθεια.
Η light αντιμνημονιακή και αντιευρωπαϊκή γραμμή του Μητσοτάκη και του επιτελείου του αποτελεί ήδη παρελθόν και δεν την αντικατέστησε παρά μόνο μία πιο σοβαρή-και χωρίς μεγαλοστομίες- προσπάθεια, σε συνεργασία με τους εταίρους μας, για ανόρθωση της οικονομίας.
Και όταν μιλάω για light αντιμνημονιακή και αντιευρωπαϊκή γραμμή εννοώ τη ρητορική του τύπου «Ο ΣΥΡΙΖΑ υποκύπτει και τα δίνει όλα στους ξένους και στους Γερμανούς, σε αντίθεση με εμάς τους πατριώτες που θα τους αντιταχθούμε παραπάνω…»
Μάλιστα, ακόμα χειρότερα αυτή η δημαγωγία πήρε, σε κάποιες περιπτώσεις, και τη χυδαία μορφή του ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπούλησε τη Μακεδονία για να πάρει το ΟΚ από τους Γερμανούς να μοιράζει επιδόματα και μειώσεις φόρων από το πλεόνασμα”.
Ακόμα και η ρητορική κατά των πλεονασμάτων που θα έπρεπε να μειωθούν άνευ όρων αντικαταστάθηκε από την πιο λογική άποψη πως «πρώτα πρέπει να δείξουμε στους δανειστές μας ορθολογικές πολιτικές και μεταρρυθμίσεις και μετά να ζητήσουμε κάποια μείωση πλεονασμάτων.
Για να κριθεί βέβαια μια κυβέρνηση θα πρέπει να περάσει χώρος και να δούμε απτές πράξεις και όχι λόγια, οπότε καλό θα ήταν να μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη δουλειά της. Δεν μπορούμε όμως να μην καλοδεχθούμε τη Νεοδημοκρατική προσγείωση στη πραγματικότητα και στον ορθολογισμό.
Αυτό που θα περιμένουμε να δούμε με μεγάλο ενδιαφέρον, είναι το αν θα συνεχιστεί αυτή η «με τα μπούνια» Ρωσόφιλη στροφή της Ν.Δ. επί Μητσοτάκη (ο οποίος έχει πάρει τις ευλογίες του Πούτιν, τον έχει επισκεφθεί και δηλώνει πως θα συνεχίσει την ακραιφνώς ρωσόφιλη πολιτική του Κώστα Καραμανλή), ως αντιπολίτευση, ή όχι.
Άραγε θα πράξει μια τέτοιους είδους βρώμικη Ρωσόφιλη εσωτερική και εξωτερική πολιτική που ούτε ο Σαμαράς δεν τόλμησε σε τέτοιο βαθμό ή θα έχουμε και εδώ πιο ορθολογικές και ισορροπημένες τάσεις απ’ότι ως αντιπολίτευση ;
Και άραγε θα ευνοηθούν οι επενδύσεις στο σύνολό τους ή θα συνεχιστεί το σαμποτάζ του ντόπιου και του δυτικού κεφαλαίου υπέρ κεφαλαίων τύπου COSCO, Gazprom, Σαββίδη κλπ. ,όπως προφανέστατα έγινε και επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και Καραμανλή ;
Κρίσιμα ερωτήματα που θα κρίνουν αν όντως αυτή η Νέα Δημοκρατία έρχεται με νέες ιδέες και θα μας πεινάσει λιγότερο από τους προηγούμενους ή θα έχουμε μια από τα ίδια !
Σχεδόν μια τετραετία υπάρχει μπροστά μας, οπότε υπονομή να έχουμε για να βλέπουμε και να κρίνουμε με αντικειμενικότητα και ορθολογισμό…
