Πολύ μέτριος έως κακός ο Ολυμπιακός χθες στην Τσεχία, αλλά απέφυγε τελικά την ήττα και, με τη ρεβάνς στην έδρα του, πήρε μικρό προβάδισμα κόντρα στην φιλότιμη, αλλά λίγη Πλζέν.
Το παιχνίδι παρουσίασε μια γενική εικόνα με τους Τσέχους σαφώς πιο έτοιμους και πιο δεμένους από τον Ολυμπιακό, αλλά κατώτερους και μέτριους τεχνικά (με εξαίρεση δυο, τρεις μονάδες), γι’αυτό και δεν κατάφεραν να σκοράρουν, παρά την υπεροχή τους.
Επιπλέον ο Ολυμπιακός δημιουργικά αλλά και επιθετικά παίρνει πολύ χαμηλό βαθμό, με εξαίρεση ένα διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου, οπότε ήταν λογικό να μείνει στο μηδέν.
Αυτό δεν είναι ανεξήγητο δεδομένου ότι πρώτον ο Φορτούνης τραυματίστηκε και δεν έχει αντικατασταθεί και όσο καλεί παίκτες να είναι ο Ποντένσε και ο Γκιγιέρμε δεν στάθηκε δυνατόν να πάρουν όλο το δημιουργικό κομμάτι στην πλάτη τους (για Μπουχαλάκη δεν συζητάμε).
Από την άλλη ο Γκερέρο που έπαιξε στην επίθεση, μπορεί να είναι φιλότιμος, αλλά είναι και μετρίων δυνατοτήτων, την ίδια στιγμή που Σουντανί και Ελ Αραμπί είναι ακόμα ανέτοιμοι…
Ωστόσο τελικά ο Ολυμπιακός άντεξε αμυντικά και γιατί οι Τσέχοι δεν το…είχαν στην τελική προσπάθεια και γιατί απέδωσαν καλά και ο τερματοφύλακας Σα Σεμέδο με Μπα με τον (που αντικατέστησε Αβραάμ Παπαδόπουλο).
Η ρεβάνς και η πρόκριση είναι ανοιχτή σε κάθε αποτέλεσμα, αλλά και δύσκολη (λαμβάνοντας υπ’όψην την εικόνα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός) καθώς ένα γκολ των Τσέχων μπορεί να δυσκολέψει πολύ την κατάσταση για τον Ολυμπιακό.
Αλλά ακόμα και αν τα καταφέρει να προκριθεί, μπορούμε να πούμε ότι ένας Ολυμπιακός όπου παίζουν βασικοί ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, ο Τσιμίκας, ο Μπουχαλάκης, ο Μασούρας και ο Γκερέρο, αλλά και ο Βαλμπουενά σε κακή κατάσταση (τουλάχιστον προσωρινά) δεν πείθει ότι μπορεί να κάνει μια σπουδαία χρονιά φέτος.
Βεβαίως είναι πολύ νωρίς ακόμα και θα δούμε τι μπορεί να αλλάξει στην πορεία της χρονιάς, με μεταγραφές και την κατάσταση κάποιων παικτών που ακόμα δεν μπορούν να προσφέρουν τα αναμενόμενα.
Αυτό που δεν βλέπω να αλλάζει σύντομα είναι ότι και ο Ολυμπιακός και οι άλλες Ελληνικές ομάδες δεν είναι τα τελευταία χρόνια για «υψηλές πτήσεις» στην Ευρώπη και αυτό το γεγονός δύσκολα μπορεί να αλλάξει φέτος. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους…
Είναι γενικά φθηνές και οι επενδύσεις, μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης, φτωχή και η παραγωγή Ελλήνων παικτών, ενώ και οι περισσότερες ομάδες δείχνουν να ρίχνουν το βάρος περισσότερο στις εγχώριες διοργανώσεις, παρά στην Ευρώπη (συνειδητοποιώντας ίσως πως εκεί δεν «το έχουν»)
